Μετά από οκτώ επώδυνα χρόνια προγραμμάτων διάσωσης, η Ελλάδα αφήνει πίσω της, τεχνικά τουλάχιστον, την εποχή των μνημονίων που υπαγόρευσαν οι πιστωτές. Ωστόσο παρά την αισιοδοξία της ελληνικής κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου του Αλέξη Τσίρπα, και ορισμένων αξιωματούχων της ευρωζώνης, πολλοί πιστεύουν ότι η χώρα είναι σαν το “Hotel California” των Eagles, “checked out but it can never leave” (βγήκε, αλλά δεν μπορεί ποτέ να φύγει), σημειώνει σε ανάλυσή του το Ινστιτούτο Brookings.
Από το CNBC και το Reuters έως το Politico και το CNN Money, τα ξένα μέσα δίνουν έμφαση στις αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας οι οποίες δεν αντιμετωπίστηκαν στα προγράμματα διάσωσης. Αυτές περιλαμβάνουν τη μη αποτελεσματική δημόσια διοίκηση, τη “μαύρη” οικονομία, τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή, τις καθυστερήσεις και την αναποτελεσματικότητα της δικαιοσύνης και πολυάριθμα γραφειοκρατικά εμπόδια στις εξαγωγές και τις επενδύσεις.
Ωστόσο λιγότερες είναι οι αναφορές στον διεθνή τύπο, στο μεγαλύτερο πρόβλημα για τη χώρα: την υπερφορολόγηση, ένα φαινόμενο με καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον της Ελλάδας, τονίζει το Brookings. Το σύνολο φόρων και ασφαλιστικών εισφορών στη χώρα είναι υψηλότερο του μέσου όρου του ΟΟΣΑ. Ακόμη και οι εργαζόμενοι με χαμηλό εισόδημα πληρώνουν υψηλές εισφορές. Ένας τέτοιος φόρος καθιστά εξαιρετικά δαπανηρό για μια επιχείρηση ή έναν εργοδότη να προχωρήσουν σε προσλήψεις και έτσι αποφεύγουν να το πράξουν. Όταν ένας εργοδότης προσλαμβάνει ο “διαθέσιμος μισθός” θα πρέπει να είναι χαμηλός για να αντισταθμίσει την υψηλή φορολογία και τις εισφορές. Έτσι, η εγχώρια ζήτηση θα είναι αδύναμη, γεγονός που με τη σειρά του θα μειώσει τις προοπτικές ανάπτυξης και απασχόλησης της Ελλάδας, τονίζει το Ινστιτούτο.
