Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για τις ευρωεκλογές, που, κατά γενική εκτίμηση, είναι ίσως η κρισιμότερη αναμέτρηση, καθώς η Ευρώπη «πληγώνεται» από τις συνέπειες των επάλληλων κρίσεων. Με συνέπειες στο οικονομικό και επιχειρηματικό πεδίο και, συνακόλουθα, στο κοινωνικό. 

Σε αυτήν τη συγκυρία, ο επιχειρηματικός κόσμος δεν μπορεί να μείνει αμέτοχος, προσβλέποντας στην προοπτική ουσιαστικής πολιτικής από τις 10 Ιουνίου και την «επόμενη ημέρα». Σε αυτό το πλαίσιο, και εγχώριοι φορείς διοργανώνουν συζητήσεις προκειμένου να ακουστούν μαζί με ομολόγους τους στις Βρυξέλλες. Μπας και… 

Ο ΣΕΒ πρώτος ξεκίνησε την προσπάθεια, διοργανώνοντας, χθες, Δευτέρα 13 Μαΐου, εκδήλωση με θέμα «Ευρωεκλογές 2024: Ο κόσμος αλλάζει. Η Ευρώπη μπορεί;». Εύλογο ήταν το ερώτημα που απευθύνθηκε από τον πρόεδρο του Συνδέσμου, Δημήτρη Παπαλεξόπουλο, σε μία από τις τελευταίες παρεμβάσεις του από αυτήν τη θέση. Ο πρόεδρος και του ομίλου ΤΙΤΑΝ Cement International θα θέσει τα ζητήματα και ως αντιπρόεδρος του European Round Table (of Industrialists). 

Ανάλογη πρωτοβουλία είχαμε και από τον Ευάγγελο Μυτιληναίο, ο οποίος, εκτός από επικεφαλής του group Mytilineos, είναι και αντιπρόεδρος του ΣΕΒ, αλλά, κυρίως, πρόεδρος της Eurometaux. Από τη συγκεκριμένη θέση, ο επιχειρηματίας παρεμβαίνει εδώ και καιρό, με σαφείς αναφορές, εκφράζοντας τις εύλογες ανησυχίες των Ευρωπαίων βιομηχάνων τόσο για τη βιαστική/πρόχειρη (και κοστοβόρα) πολιτική των Βρυξελλών με την πράσινη μετάβαση όσο για τα υψηλά κόστη χρήματος. Παράλληλα, με την αδυναμία διαχείρισης των πρακτικών που ακολουθεί η Ουάσιγκτον (κυρίως μέσω της Inflation Reduction Act).

Αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο:

Για να επιμένει ο Εμανουέλ Μακρόν στην ανάγκη να αναλάβει τα ηνία της Κομισιόν ο Μάριο Ντράγκι, υποθέτει κάποιος πως η κατάσταση είναι πολύ πιο σοβαρή και ίσως «στο παρά ένα» από το να γίνει μη αναστρέψιμη. Aπό τη μία ισχυροί ευρωπαϊκοί όμιλοι μεταφέρουν την έδρα τους στις ΗΠΑ, από την άλλη κυρίως Άραβες συζητούν για την εξαγορά νευραλγικών ομίλων τεχνολογίας/τηλεπικοινωνιών. Ενδεικτικές ως προς το δεύτερο είναι οι περιπτώσεις της E& (EtiSalAt) από τα ΗΑΕ για την εξαγορά του συνόλου του United Group (ελληνικός βραχίονάς του η NOVA/Wind) της Saudi Telecom, που, μέσω της θυγατρικής TawAl, «μαζεύει» κεραίες κινητής τηλεφωνίας σε διάφορες χώρες. 

Οι πιο νουνεχείς Ευρωπαίοι πολιτικοί έχουν προειδοποιήσει –λ.χ. ο Ενρίκο Λέτα– για την ανάγκη να γίνουν συγχωνεύσεις στα ευρωπαϊκά telecoms, αλλά και επιχειρηματίες, με ενδεικτική τη δική μας περίπτωση, του Ευάγγελου Μυτιληναίου.

φωτό αρχείου: Ευρωκοινοβούλιο Στρασβούργο