του Νικόλαου Ι. Φιοράντη – Οικονομολόγου / Δικαστικού Πραγματογνώμονα
Σε ένα κόσμο και μια καθημερινότητα που συνεχώς εξελίσσεται και εμπλουτίζεται με νέες έννοιες, τεχνικές, πρακτικές και μεθοδολογίες, απαιτείται πολύς χρόνος ενημέρωσης, εξειδίκευση και τεχνογνωσία για την κατανόηση, αλλά κυρίως την αξιολόγηση, στάθμιση, συνδυαστική εφαρμογή και ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων ή ακόμη και αντιφάσεων οι οποίες μπορεί να προκύπτουν.
Συνεπώς, πόσο εύκολη είναι η διαμόρφωση οικονομοτεχνικά εμπεριστατωμένης γνώμης για την επιστημονική τοποθέτηση στο προαναφερόμενο πλαίσιο, ενός νομικού ή δικαστικού επί των υποθέσεων που καλούνται να φέρουν εις πέρας;
Αν το προαναφερόμενο πρόβλημα αφορά τον επιστήμονα και καθ΄ ύλην αρμόδιο, πόσο μάλλον εκείνον ο οποίος, ασχέτως γνωστικού επιπέδου και μόρφωσης την οποία έχει, διεκδικεί το δίκιο του είτε ως ενάγων είτε ως εναγόμενος;
Ως αποτέλεσμα, η όποια διεκδίκηση, είτε αυτή αναφέρεται ενδεικτικά στη βάση, εγγράφου συμφωνίας ή απόδοσης ευθύνης και κατηγορίας, συμπεριλαμβανομένης της υπεξαίρεσης στο πλαίσιο οργανωτικής και επιχειρησιακής λειτουργίας, δεν ενσωματώνει οικονομική αξία, και κατ΄ επέκταση ανάγκη επακριβούς προσδιορισμού της; Τίθεται λοιπόν το ερώτημα, μπορεί να “διασφαλισθεί” επαρκώς και επιστημονικά τεκμηριωμένα η βασιμότητα και πληρότητα της αντίστοιχης υπό αμφισβήτηση ή διεκδίκηση αξίας;
Στο πλαίσιο αυτό, με ιδιαίτερη βαρύτητα και σημασία προκύπτει η συνειδητοποίηση του πως δυνητικά προσεγγίζονται και αντιμετωπίζονται προβλήματα ειδικότερων χαρακτηριστικών της καθημερινότητας; Ενδεικτικά :
- χρηματοοικονομικά προϊόντα και χρηματιστηριακές αγορές,
- ασφαλιστικά προϊόντα / θέματα δικτύων και τρόποι αμοιβής αυτών από τις ασφαλιστικές εταιρίες,
- εταιρική διακυβέρνηση / κανόνες και μέθοδοι εσωτερικού ελέγχου και οργάνωσης εταιριών,
- αποτιμήσεις συμμετοχών σε κοινά επιχειρηματικά σχήματα, τα οποία πρόκειται να διαχωριστούν (π.χ. ακόμα και σε θέματα διαζυγίων, όπου η συμμετοχή των δύο συζύγων στη δημιουργία κοινής επιχειρηματικής δραστηριότητας συμπεριελάμβανε την ακίνητη περιουσία του ενός και την καταβολή κεφαλαίου από τον άλλο).
Τελευταίο και ιδιαίτερα σημαντικό, η θεωρητική κατάρτιση και γνώση αποτελεί απαραίτητα από μόνη της και την αναγκαία συνθήκη;
Η καθημερινή πρακτική εμπειρία επιβεβαιώνει ότι η έλλειψη μακροχρόνιας επαγγελματικής ενασχόλησης, συνδυαστικά με τις αντίστοιχες πιστοποιήσεις και εξειδικεύσεις, δεν δίνει τη δυνατότητα στον νομικό / δικαστικό / τρίτο είτε ως εναγόμενο είτε ως ενάγοντα, στη διαπίστωση, αξιοποίηση και ανάδειξη επί μέρους ουσιαστικών και καθοριστικών στοιχείων στο πλαίσιο των προαναφερομένων, για την επιτυχή έκβαση της υπόθεσης που τον απασχολεί.
Ως αποτέλεσμα και μεταφορικά θα μπορούσε να αναφερθεί ότι, όπως στις αστυνομικές σειρές και σε ένα έγκλημα, σε επί μέρους στοιχεία που υπάρχουν στον τόπο του εγκλήματος τοποθετούνται σημάνσεις / αριθμημένες για τη περαιτέρω αξιολόγηση, έτσι και σε οποιαδήποτε οικονομικής υφής νομική υπόθεση (συνεπώς, στο μεγαλύτερο μέρος αυτών), αν δεν υπάρξει η εξειδικευμένη προσέγγιση, σχεδόν πάντα, επί μέρους στοιχεία μένουν αναξιοποίητα, παρά το γεγονός ότι τις περισσότερες φορές στα στοιχεία αυτά κρύβονται πολύτιμες και καθοριστικές πληροφορίες οι οποίες μπορούν να αλλάξουν την έκβαση της υπόθεσης.
Συμπερασματικά και με δεδομένο ότι, η δικαστική αρχή κατά την κρίση της, ανάλογα με την υφή και τη δυσκολία του υπό διερεύνηση θέματος, μπορεί να ορίσει δικαστικό πραγματογνώμονα από τις εγκεκριμένες λίστες, στην περίπτωση του νομικού στον οποίο καταφεύγει ο ενάγων / εναγόμενος, θα πρέπει να εισηγείται στον πελάτη του την ανάγκη πρόσθετης εξειδικευμένης βοήθειας για την πληρέστερη και καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση του θέματος του.
Δεν πρέπει να παραβλεφθεί τελικά ότι, αυτή η “γέφυρα” μεταξύ νομικής – οικονομικής σκέψης και πρακτικής, δημιουργεί πάντα υπηρεσία προστιθέμενης αξίας για τον κάθε δυνητικό πελάτη και στο τέλος της ημέρας, είτε στη βάση ικανοποίησης της διεκδίκησής του ως ενάγων, είτε απομείωσης της επίπτωσης της ως εναγόμενος, η ικανοποίηση και αναγνώριση του επιστρέφει στο πρόσωπο του νομικού που αρχικά εκείνος επέλεξε.
