Στο τέλος Οκτωβρίου, η κυβέρνηση σχεδιάζει να θέσει σε πλήρη εφαρμογή το νέο νομοθετικό πλαίσιο για τη διευθέτηση οφειλών και τη “δεύτερη ευκαιρία” σε όσους κηρύσσουν ιδιωτική πτώχευση.
Ο νέος νόμος που θα έχει ψηφιστεί μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου, καλύπτει όλων των ειδών τα χρέη προς όλους, ιδιώτες, λιανεμπορικές αλυσίδες, ΔΕΗ, ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα διευθετούνται:
- είτε μέσω εξωδικαστικού συμβιβασμού με πιστωτές
- είτε με την ιδιωτική πτώχευση.
Εφόσον ο οφειλέτης επιλέξει την πτώχευση, ρευστοποιούνται όλα τα περιουσιακά του στοιχεία σε χρονικό διάστημα από 1 έως 3 χρόνια. Ο οφειλέτης απαλλάσσεται από όλα τα βάρη θα μπορεί να ξεκινήσει μια νέα προσπάθεια.
Οι διαδικασίες θα είναι απλές και πολύ πιο γρήγορες από όλα τα προηγούμενα καθεστώτα διευθέτησης οφειλών.
Δημιουργείται Μηχανισμός Έγκαιρης Προειδοποίησης μέσω του οποίου θα ενημερώνονται τα φυσικά και τα νομικά πρόσωπα, προκειμένου να μπορέσουν να καλύψουν ή να αναδιαρθρώσουν τις οφειλές τους για να αποφύγουν τις διαδικασίες ρευστοποίησης.
Οι οφειλέτες που αποδεδειγμένα βρίσκονται σε οικονομική δυσκολία ή αδυναμία έχουν τη δυνατότητα να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα, με δύο τρόπους:
- Είτε θα ρυθμίζουν όλες τις οφειλές τους.
- Είτε θα αποκτούν μία «δεύτερη ευκαιρία» μέσω της απαλλαγής από τα χρέη τους, εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος, ύστερα όμως από τη ρευστοποίηση όλων των περιουσιακών τους στοιχείων.
Η “δεύτερη ευκαιρία” διασφαλίζει ότι τα χρέη της μιας γενιάς δεν θα μεταφέρονται στην επόμενη, διαιωνίζοντας το πρόβλημα της υπερχρέωσης.
Η προστασία των ευάλωτων νοικοκυριών διασφαλίζεται με την έμπρακτη στήριξη του Κράτους ως εξής:
- Με επιδότηση των δανείων 1ης κατοικίας, στο στάδιο της συνολικής ρύθμισης οφειλών, έτσι ώστε να διασώσουν το σπίτι τους. Παρέχεται δηλαδή ένα κίνητρο επαναφοράς στη συνέπεια κάλυψης όλων των υποχρεώσεων.
- Εφόσον οι πιστωτές προβούν σε ενέργειες ρευστοποίησης της 1ης κατοικίας, τότε το Κράτος παρεμβαίνει με σκοπό να αποφευχθεί η έξωση. Στο στάδιο της ρευστοποίησης από τους πιστωτές, παρέχεται ουσιαστική στήριξη από την πολιτεία, μέσω της δημιουργίας ενός ιδιωτικού φορέα για την απόκτηση των ακινήτων, ο οποίος θα επιλεγεί από το Κράτος, μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας.
Ο νέος φορέας υποχρεούται να αποκτήσει το ακίνητο που συνιστά την 1η κατοικία ευάλωτων κοινωνικά ομάδων, η οποία έχει δρομολογηθεί σε διαδικασία πλειστηριασμού, κατόπιν κήρυξης πτώχευσης ή αναγκαστικής εκτέλεσης.
Ο φορέας υποχρεούται να παραχωρήσει την κατοικία προς χρήση στο ευάλωτο νοικοκυριό για 12 έτη, κατόπιν της καταβολής μισθώματος, το οποίο θα υποστηρίζεται από το Κράτος, με τη μορφή επιδόματος ενοικίου. Έτσι, αποφεύγεται μια έξωση που θα επερχόταν εάν αποκτούσε κάποιος τρίτος το ακίνητο. Επίσης, ο φορέας υποχρεούται να προσφέρει στον οφειλέτη τη δυνατότητα επαναπόκτησης του ακινήτου εντός 12 ετών.
Το συνολικό χρέος του ιδιωτικού τομέα – ιδιώτες και επιχειρήσεις – ανέρχεται στα 234 δισ. ευρώ, εκ των οποίων
- 91,7 δισ. ευρώ ή ποσοστό 39,3% αφορά σε μη εξυπηρετούμενα δάνεια που ανήκουν στον ευρύτερο χρηματοπιστωτικό τομέα,
- 105,6 δισ. ευρώ ή ποσοστό 45,2% αφορά σε οφειλές προς τη φορολογική αρχή
- 36,3 δισ. ευρώ ή ποσοστό 15,5% αφορά σε οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Οι επιχειρήσεις βαρύνονται με περίπου τα 2/3 του συνολικού χρέους.
Το υπόλοιπο 30% του χρέους αφορά ιδιώτες και νοικοκυριά.
