γράφει ο Βαγγέλης Τσάπας
Όπως περιέγραψα στο πρώτο άρθρο η κατανόηση του τρόπου λειτουργίας των κρυπτονομισμάτων θα είναι o αρχικός σκοπός της στήλης.
Ξεκινάμε λοιπόν.
Κάθε συναλλακτική μονάδα είναι ένα κομμάτι κρυπτογραφημένου κώδικα, που είναι δύσκολο να αναπαραχθεί, αλλά εύκολο να επικυρωθεί (coin).
Για την μεταβίβαση και την αποθήκευση ενός κρυπτονομίσματος, χρειάζεται η ύπαρξη ενός ηλεκτρονικού πορτοφολιού (wallet).
Για την μεταφορά νομισμάτων μέσω δικτύου (peer to peer) χρειάζεται να είναι γνωστή η διεύθυνση ενός συμβατού πορτοφολιού.
Κάθε πορτοφόλι έχει δύο κλειδιά:
- Το δημόσιο κλειδί (public key) που προστίθεται στην αλυσίδα συναλλαγών του νομίσματος (blockchain).
- Το ιδιωτικό κλειδί (private key) που προσδιορίζει την ιδιοκτησία και φυλάσσεται στο πορτοφόλι του ιδιοκτήτη.
H επικύρωση των συναλλαγών γίνεται με δύο τρόπους, ανάλογα με την αρχιτεκτονική του κάθε κρυπτονομίσματος:
- Είτε με εξόρυξη (miners).
- Είτε με πορτοφόλια που συμμετέχουν στην διαδικασία (validators).
Η μεταφορά των νομισμάτων μεταξύ πορτοφολιών γίνεται με απόλυτη ασφάλεια και επικυρώνεται χωρίς την ύπαρξη ενδιάμεσου μέλους ή φορέα (decentralized).
Από τη δημιουργία του πρώτου bitcoin block το 2009 έως σήμερα, τεράστιος αριθμός συναλλαγών έχει προστεθεί στην αλυσίδα του. Σε καμία περίπτωση όλα αυτά τα χρόνια δεν αμφισβητήθηκε κάποια συναλλαγή, ούτε υποκλάπηκε η κυριότητά της.
Με αυτό σαν δεδομένο, η όποια συζήτηση γίνεται γύρω από τα ψηφιακά νομίσματα που χρησιμοποιούν και εξελίσσουν την τεχνολογία του Bitcoin θεωρούνται καταρχήν και από άποψη σχεδιασμού ασφαλή και αξιόπιστα.