Είναι νόμιμο άρα είναι ηθικό. Το Κράτος νομοθετεί άρα έχει το δικαίωμα να οριοθετεί την ηθική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα χρέη.
Στο νομοσχέδιο για τον αιγιαλό, καλά κρυμμένο βρίσκεται το άρθρο 45.
- Προβλέπει ότι το Κράτος για τις καθυστερημένες οφειλές του προς τους πολίτες δεν θα πληρώνει πλέον επιτόκιο 6% όπως μέχρι σήμερα, αλλά 3%.
- Αντιθέτως όταν οι ιδιώτες οφείλουν ληξιπρόθεσμα χρέη προς το δημόσιο, το ύψος του επιτοκίου υπολογισμού των τόκων ανέρχεται σε 8,76% το χρόνο ή 0,73% κάθε μήνα. Το επιτόκιο υπερημερίας επιβάλλεται από την πρώτη ημέρα καθυστέρησης.
Αυτός λοιπόν είναι ο νέος ενιαίος τρόπος υπολογισμού του οφειλόμενου, από το Δημόσιο, τόκου (νόμιμου και υπερημερίας) για τις οφειλές του προς ιδιώτες, ανεξάρτητα από την αιτία τους. Το επιτόκιο μειώνεται από το 6% σήμερα, στο 3%.
Γιατί;
Στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου μαθαίνουμε:
- « Εκτός του γεγονότος ότι κρίνεται ιδιαίτερα υψηλό για τις σημερινές δημοσιονομικές συνθήκες, δεν προσαρμόζεται στο εκάστοτε δημοσιονομικό περιβάλλον με αποτέλεσμα τη σοβαρή επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού λαμβανομένου υπόψη και του ρυθμού απονομής της Δικαιοσύνης».
Το Κράτος ομολογεί την ανικανότητά του να απονέμει Δικαιοσύνη, αμφισβητεί την ικανότητά του να προσαρμόζεται στις δημοσιονομικές συνθήκες και αναγνωρίζει την αδυναμία του να εισπράττει τα νόμιμα από τους οφειλέτες του…
Με τα μαθηματικά του Κράτους, το νέο επιτόκιο θα ισούται με το επιτόκιο των πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (MRO) (το οποίο σήμερα είναι 0%) με επιπλέον επιβάρυνση 3 εκατοστιαίων μονάδων.
Στην έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους σημειώνεται ότι η διάταξη αυτή
- «καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς σε οποιοδήποτε στάδιο και βαθμό υποθέσεις για το μέρος κατά το οποίο οι αξιώσεις των ιδιωτών για τόκο ανάγονται και υπολογίζονται σε χρόνο μετά την πρώτη του επόμενου μήνα από την έναρξη ισχύος του υπό ψήφιση νόμου».
Είναι τραγικό. Η έγκαιρη αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Κράτους προς τους ιδιώτες αποτελεί “μνημονιακή” επιταγή. Το Κράτος όμως συνεχώς την αγνοεί. Συνεχίζει να χρωστά στον ιδιωτικό τομέα 2,149 δισ Ευρώ ενώ τα χρέη του αυξάνονται με ρυθμό 50 εκατ. Ευρώ το μήνα.
Στις οφειλές αυτές δεν υπολογίζονται οι “κρυμμένες συντάξεις” που κατήγγειλε ο πρώην υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης. Πρόκειται για αιτήσεις συνταξιοδότησης που έχουν τυπικά κωλύμματα (λείπουν παραστατικά, έγγραφα ή υπάρχουν οφειλές προς τα Ταμεία) και γι’ αυτό με βολικό τρόπο αφαιρέθηκαν από τον κατάλογο των οφειλομένων ποσών του Δημοσίου, με αποτέλεσμα χιλιάδες συνταξιούχοι να περιμένουν μάταια τη σύνταξή τους…
