Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ αυξάνεται σταθερά σε παγκόσμιο επίπεδο με την πάροδο του χρόνου και ανάλογα ανεβαίνει και το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων.
Ο παραπάνω χάρτης που χρησιμοποιεί δεδομένα από το ΔΝΤ δείχνει το κατά κεφαλήν ΑΕΠ (ονομαστικό) σχεδόν κάθε χώρας και επικράτειας στον κόσμο.
Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι ένα από τα καλύτερα “μέτρα” για να αποτυπώσουν τον πλούτο μιας χώρας, καθώς μας βοηθά να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο οι πολίτες κάθε χώρας ζουν (κατά μέσο όρο), δείχνοντας μια αναπαράσταση της ποσότητας αγαθών και υπηρεσιών που δημιουργούνται ανά άτομο.
Μια αναδρομή στην ιστορία μας δείχνει πως το βιοτικό μας επίπεδο έχει αυξηθεί δραστικά. Σύμφωνα με το Our World in Data, από το 1820 έως το 2018, το μέσο παγκόσμιο κατά κεφαλήν ΑΕΠ αυξήθηκε σχεδόν κατά 15 φορές.
Τα ποσοστά αλφαβητισμού, η πρόσβαση στα εμβόλια και η βασική εκπαίδευση έχουν επίσης βελτιώσει την ποιότητα ζωής μας, ενώ στον αντίποδα, τα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας και η φτώχεια έχουν μειωθεί.
Παρ’ολ’ αυτά η οικονομική ανισότητα μεταξύ διαφόρων περιοχών εξακολουθεί να επικρατεί. Στην πραγματικότητα, η πλουσιότερη χώρα σήμερα (σε σχέση με το ονομαστικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ), το Λουξεμβούργο, είναι περισσότερο από 471 φορές πιο πλούσια από τη φτωχότερη, το Μπουρούντι.
Δείτε τις 10 χώρες με το υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ το 2021:
Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως ακόμη και στο Λουξεμβούργο, δεν είναι όλοι οι πολίτες εξαιρετικά πλούσιοι. Στην πραγματικότητα:
-Το 29% των ανθρώπων δαπανούν πάνω από το 40% του εισοδήματός τους για έξοδα στέγασης
-Το 31% θα κινδύνευε να αγγίξει τα όρια της φτώχειας εάν για 3 μήνες δεν είχαν εισόδημα.
Παρόλο που ζούμε σε μια περίοδο ευημερίας, με τα ποσοστά φτώχειας να μειώνονται συνολικά, φέτος η παγκόσμια ακραία φτώχεια αυξήθηκε για πρώτη φορά εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες.
Περίπου 120 εκατομμύρια επιπλέον άνθρωποι ζουν σε συνθήκες φτώχειας ως αποτέλεσμα της πανδημίας, με το σύνολο να αναμένεται να αυξηθεί σε περίπου 150 εκατομμύρια έως το τέλος του 2021.
Δείτε παρακάτω τις 10 χώρες με το χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ
Στη φτωχότερη χώρα, το Μπουρούντι:
-Το 80% του πληθυσμού εργάζεται στη γεωργία
-1 στους 3 χρειάζονται επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια
-Τα μέσα νοικοκυριά ξοδεύουν έως και τα δύο τρίτα του εισοδήματός τους σε τρόφιμα.
Το παράδοξο της εποχής μας λοιπόν είναι πως παρά το γεγονός ότι ολοένα και περισσότερο αυξάνεται ο παγκόσμιος πλούτος, οι οικονομικές ανισότητες αντί να αμβλύνονται, βαθαίνουν ακόμη και σήμερα, ενώ παράλληλα, ακόμη και στις πιο ανεπτυγμένες χώρες η ευμάρεια των ανθρώπων αποδεικνύεται εξαιρετικά εύθραυστη, όπως φάνηκε από τον αντίκτυπο που είχε η πανδημία στις οικονομίες.
Πολλές από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου πάντως μπορούν επίσης να χαρακτηριστούν ως αναδυόμενες αγορές με τεράστιες οικονομικές δυνατότητες στο μέλλον.
