Στην Ελλάδα σήμερα ουδείς επενδύει, γιατί το …κέρδος δεν συμφέρει

1

Του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ

Η αριστεία είναι ρετσινιά και η επιχειρηματική επιτυχία τιμωρείται αυστηρά με βαριά, ανισόρροπη, άδικη και καταχρηστική φορολογία… Αντιθέτως η αποτυχία προστατεύεται με κοινωνική ευαισθησία.

Η φοροδιαφυγή είναι όρος επιβίωσης για κάθε ελεύθερο επαγγελματία ή μικρομεσαίο επιχειρηματία. Όποιος δεν κρύβει λεφτά από το Κράτος, οδηγείται στην πτώχευση.

Ας ξεκινήσουμε από τη στατιστική για να περάσουμε αμέσως μετά στην αμείλικτη πραγματικότητα των αριθμών:

Ξεκινά ένας νέος μια μικρή επιχείρηση.

  • Ξαφνικά ανακαλύπτει ότι στη φορολογία εισοδήματος νομικών προσώπων, η Ελλάδα είχε, το 2018, τον 8ο υψηλότερο συντελεστή του ΟΟΣΑ (29%). Ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ, ήταν 23,69%.

Δυστυχώς όπως θα αναλυθεί αμέσως παρακάτω η συνολική φορολογική επιβάρυνση της επιχείρησης είναι δραματικά υψηλότερη.

Από την πρώτη μέρα, ο νέος επιχειρηματίας ανακαλύπτει ότι η φορολογική επιβάρυνση της δραστηριότητάς του γίνεται ακόμη μεγαλύτερη αν έχει την ατυχία να εμφανίσει κέρδη!

Θα κληθεί να πληρώσει προκαταβολή φόρου για τον επόμενο χρόνο το 100% του φόρου που βαρύνει την πρώτη χρήση της.

Η Προκαταβολή Φόρου 100% είναι μια ελληνική εφεύρεση.

  • Κάθε χρόνο ο νέος επιχειρηματίας θα πρέπει να προπληρώνει και τον φόρο κερδών του επόμενου έτους, με βάση τα φετινά του έσοδα. Εάν το επόμενο έτος υπάρχει διαφορά τότε γίνεται συμψηφισμός.

Παράδειγμα:

Μια καινούργια επιχείρηση, το πρώτο χρόνο λειτουργίας καλείται να πληρώσει φορολογία στα κέρδη της 3.000 €.

Η προκαταβολή φόρου που είναι 100% είναι επιπλέον 3.000 €.

Την επόμενη χρονιά, εάν τα κέρδη της επιχείρησης μειωθούν, η φορολογία τους είναι 2.000 € συν άλλα 2.000€ η προκαταβολή. Τότε δικαιούται επιστροφή 3.000 € οπότε το σύνολο του φόρου στα κέρδη θα είναι 1000 €

Επιπροσθέτως, εάν στους φόρους προστεθούν και οι ασφαλιστικές εισφορές που βαρύνουν τον εργοδότη, τότε η συνολική φορολογική επιβάρυνση της επιχείρησης στην Ελλάδα αγγίζει το 41% (μέσος όρος του ΟΟΣΑ 35,9%).

Σύμφωνα με την τελευταία μελέτη του ΟΟΣΑ (Τax Policy Reform 2018) την τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα κατατάσσεται πρώτη μεταξύ των χωρών του οργανισμού στην αύξηση φόρων και εισφορών ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Γι’ αυτό άλλωστε όπως αποκαλύπτει πρόσφατη μελέτη της Grand Thorton, 7 στους 10 επιχειρηματίες θεωρούν την υψηλή φορολογία βασικό εμπόδιο για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων:

  • Oι φόροι απομυζούν το 60% των κερδών των επιχειρήσεων, επιβαρύνοντας, μάλιστα, δυσανάλογα ένα μικρό μέρος αυτών.
  • Μόλις το 10% των επιχειρήσεων σηκώνει στις πλάτες του το 88% των φόρων.

Επιχειρηματίες εξ ανάγκης

Οι περισσότεροι Έλληνες γίνονται επιχειρηματίες γιατί δεν βρίσκουν μια αξιοπρεπή απασχόληση στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων (82% με βάση την έρευνα του ΟΟΣΑ) πιστεύουν ότι οι φόροι τους πάνε χαμένοι αφού οι δαπάνες του Κράτους σπαταλούνται σε επιδόματα και αμοιβές δημοσίων υπαλλήλων ή συνταξιούχων που δεν εξυπηρετούν τον πολίτη.

Ποια είναι η συνολική φορολογική επιβάρυνση

Η πραγματική φορολογία της επιχειρηματικότητας  στην Ελλάδα είναι παρανοϊκή. Ως «συνολική φορολογική επιβάρυνση» θεωρείται το ποσό στο οποίο, εκτός από τον φόρο εισοδήματος, συμπεριλαμβάνονται οι εισφορές στον ΕΦΚΑ και η Εισφορά Αλληλεγγύης.

Παράδειγμα:

Ένας πολίτης επενδύει τα κεφάλαια του σε μια Ανώνυμη Εταιρεία (Α.Ε.) η οποία το 2019 έχει κέρδη 100.000 ευρώ.

  • Η Α.Ε. οφείλει φόρο εισοδήματος 100.000 x 28%=28.000€.
  • Αυτό που περισσεύει το διανέμει ως μέρισμα: 72.000€ (100.00028.000)
  • Πρέπει όμως να παρακρατήσει τον Φόρο Μερισμάτων 15%  72.000 x 15%= 10.800€.
  • Επομένως ο επενδυτής θα εισπράξει 61.200 €.
  • Μέχρι το σημείο αυτό η φορολογική επιβάρυνση ανέρχεται ήδη σε 38,8%.

Η φορολογία του Κράτους όμως δεν σταματά εδώ.

Αν υποθέσουμε ότι ο επενδυτής μας δεν έχει άλλα εισοδήματα, θα πρέπει να πληρώσει και την έκτακτη (έχει γίνει πλέον μόνιμη) Εισφορά Αλληλεγγύης 3.800€.

Έχει όμως και συνέχεια το βάσανο.

Επειδή ο επενδυτής μας είναι μέλος του Δ.Σ. της Ανώνυμης Εταιρείας και κύριος μέτοχος, επιβαρύνεται και με Ασφαλιστικές Εισφορές. Θα πληρώσει υπέρ του ΕΦΚΑ περίπου 14.000 ευρώ.

Συμπέρασμα:

Ο άτυχος επενδυτής είχε κέρδη 100.000 ευρώ. Πλήρωσε φόρο 28.000 Ευρώ, φόρο μερισμάτων 11.000 Ευρώ, ΕΦΚΑ 14.000 Ευρώ και Εισφορά Αλληλεγγύης 4.000 Ευρώ. Δηλαδή για τα 100 χιλιάρικα που είχε την ατυχία να κερδίσει θα πληρώσει φόρους και εισφορές 57.000 Ευρώ και θα κρατήσει για τον εαυτό του τα 43 χιλιάρικα.

Κάποια στιγμή όμως ο άτυχος κερδοφόρος επενδυτής θα δεχθεί επίσκεψη της Εφορίας στο γραφείο του. Θα κληθεί να εξηγήσει κάποιες δαπάνες, θα πρέπει να δείξει όλες τις αποδείξεις των συναλλαγών του και αν δεν του ζητηθεί κάποιο “συμβολικό δωράκι”, θα επιβαρυνθεί με μερικά χιλιάρικα αναδρομικής φορολογίας…

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Έτυχε να διαβάσω το σχόλιό σας σήμερα και με εξέπληξε πολύ μια πρότασή σας:
    “Οι περισσότεροι Έλληνες γίνονται επιχειρηματίες γιατί δεν βρίσκουν μια αξιοπρεπή απασχόληση στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων (82% με βάση την έρευνα του ΟΟΣΑ) πιστεύουν ότι οι φόροι τους πάνε χαμένοι αφού οι δαπάνες του Κράτους σπαταλούνται σε επιδόματα και αμοιβές δημοσίων υπαλλήλων ή συνταξιούχων που δεν εξυπηρετούν τον πολίτη.”
    Μα εδώ ακριβώς βρίσκεται η κακοδαιμονία της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Αγαπητέ, επιχειρηματίας δε γίνεσαι από ανάγκη. Γίνεσαι γιατί έχεις ιδέες και όραμα και θέλεις να καλύψεις μια ανάγκη της αγοράς και να προσφέρεις. Ο σωστός επιχειρηματίας επαγρυπνει, προνοεί, σχεδιάζει, παίρνει ρίσκα και ελίσσεται. Αναλαμβάνει την ευθύνη του και δεν αποδίδει τις αποτυχίες του στο δημόσιο και στους φόρους. Για κάθε μίζερο επιχειρηματία που κάθεται και γκρινιάζει για το κακό δημόσιο υπάρχει κάποιος άλλος που βάζει το κεφάλι κάτω και μέσω της συνεχούς αυτοκριτικής και αυτοβελτίωσης πετυχαίνει να αναπτύσσει την εταιρεία του. Δεν υπάρχει ασφάλεια στην επιχειρηματικότητα. Ας το καταλάβουν κάποιοι και ας πάψουν να κλαψουρίζουν και να περιμένουν σωτηρία από τις κυβερνήσεις και τους φόρους. Ο καλός επιχειρηματίας αναλαμβάνει την πλήρη ευθύνη για ότι του συμβαίνει. Αυτά που γράφετε δε βοηθούν την υγιή επιχειρηματικότητα.
    Δεύτερον: τα επιδόματα και οι καλύτεροι μισθοί σε μια οικονομία που βγαίνει από τεράστια κρίση με ασθενή εσωτερική ζήτηση αποτελούν έμμεση επιδότηση για τις επιχειρήσεις. Φτάνει πια με τις ιδεοληπτικές ανοησίες. Οποιοσδήποτε επιχειρηματίας δεν κατανοεί ότι σήμερα το συμφέρον του είναι να έχουν περισσότερα χρήματα οι πελάτες του και όχι το να πληρώνει 1-2% λιγότερο φόρο εισοδήματος είναι απλά ανόητος. Εκτός βέβαια κι αν μιλάμε για μεγάλες εταιρείς με τεράστια κέρδη…
    Τρίτον: ο καλύτερος και νομιμότερος τρόπος για να μην πληρώνει φόρους μια επιχείρηση είναι να κάνει επενδύσεις. Και δεν υπάρχει καλύτερη περίοδος για να το κάνει κανείς. Αλλά αυτό θέλει ανάληψη ρίσκου και προνοητικότητα. Όχι να καθόμαστε και να περιμένουμε να μας ευεργετήσει ο κάθε πολιτικός.
    Και με την ευκαιρία, για πείτε μας: πόσος θα είναι ο φόρος και η προκαταβολή των επιχειρήσεων τον Σεπτέμβρη με τη νέα κυβέρνηση;

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ