Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποφάσισε να τερματίσει επίσημα το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων ύψους 2,6 τρισ. ευρώ στο τέλος του χρόνου αλλά ανακοίνωσε ότι θα συνεχίσει να επαναπενδύει τα κεφάλαια από ομόλογα που ωριμάζουν για μεγάλο διάστημα μετά την πρώτη αύξηση των επιτοκίων της.
Σύμφωνα με την UBS, ο τερματισμός του QE δεν συνεπάγεται και το τέλος των προβλημάτων της Ευρωζώνης, καθώς όπως επισημαίνει σε έκθεσή της, η οικονομία της περιοχής και οι ευρωπαϊκές αγορές είναι αντιμετωπίζουν πολλές και ποικίλες προκλήσεις.
Το τέλος του QE εξομαλύνει την νομισματική πολιτική; – Παραδείγματα
Ο επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, επιβεβαίωσε χθες τελικά το τέλος του προγράμματος αγοράς ομολόγων, ένα σημαντικό βήμα προς την εξομάλυνση της νομισματικής πολιτικής. Οι οικονομολόγοι επισημαίνουν πως αυτό μαζί με άλλα γεγονότα αποτελούν θετικές εξελίξεις για την ευρωζώνη. Για παράδειγμα, ως ένας μεγάλος καθαρός εισαγωγέας πετρελαίου, η περιοχή θα ενισχυθεί από την πρόσφατη πτώση των τιμών του αργού, έστω και εάν είναι βραχύβια. Επιπλέον, ο κλάδος της αυτοκινητοβιομηχανίας στη Γερμανία αναμένεται σύντομα να ανακάμψει έντονα από τις αναταραχές που προκάλεσαν οι αυστηρότεροι κανόνες για τις εκπομπές ρύπων.
Η προειδοποίηση της UBS
Επιπρόσθετα, η ομαλοποίηση της νομισματικής πολιτικής θα εξακολουθήσει να είναι πολύ αργή. Το guidance της ΕΚΤ διευκρινίζει τώρα ότι η επανεπένδυση των ομολόγων του QE που ωριμάζουν θα τελειώσει μετά την πρώτη αύξηση των επιτοκίων. Η UBS αναμένει ότι τα επιτόκια καταθέσεων θα αρχίσουν να αυξάνονται από το σημερινό επίπεδο του -0,4%, τον Δεκέμβριο του 2019. Με την πολιτική να γίνεται πιο ουδέτερη τόσο σταδιακά, η ΕΚΤ μπορεί να διαθέτει πολύ περιορισμένα συμβατικά μέτρα για να αντιμετωπίσει την επόμενη σημαντική επιβράδυνση της οικονομίας.
Η UBS τηρεί ουδέτερη στάση στις ευρωπαϊκές μετοχές και underweight στάση στα ομόλογα υψηλής διαβάθμισης της ευρωζώνης καθώς πλέον εκτιμά ότι δεν προσφέρουν πολλή αξία.
Τέλος, λίγες κυβερνήσεις της ευρωζώνης έχουν κάνει αρκετά για να ενισχύσουν τη δημοσιονομική τους θέση. Η Ιταλία δοκιμάζει τα δημοσιονομικά όρια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Και η γαλλική κυβέρνηση αντιμετωπίζει έντονη πίεση να δεχθεί τις λαϊκιστικές απαιτήσεις και να προχωρήσει σε πιο γενναιόδωρη δημοσιονομική πολιτική. Αυτό θα μπορούσε να αφήσει πολλά βασικά κράτη της ευρωζώνης με περιορισμένο δημοσιονομικό εύρος για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την επόμενη ύφεση.
