Αν -πράγματι- βρέθηκε το φάρμακο για τον καρκίνο, σε πόσα χρόνια θα φτάσει στην Ελλάδα;

0

του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ

Όλοι γνωρίζουν ότι οι Ελληνικές και οι ξένες φαρμακοβιομηχανίες που λειτουργούν στην Ελλάδα, συμβάλλουν όχι μόνον στην ανάπτυξη της οικονομίας και την απασχόληση αλλά -κυρίως- στη διαρκή βελτίωση του επιπέδου ζωής των κατοίκων αυτής της χώρας.

Ταυτόχρονα όλοι συνειδητοποιούν ότι οι φαρμακοβιομηχανίες στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια δεν επενδύουν αλλά απο-επενδύουν.

Το ιδιότυπο και ειδεχθές φορολογικό καθεστώς που ισχύει πλέον στη χώρα μας, με τις –απροσδιορίστου ύψους– «υποχρεωτικές εκπτώσεις» και «υποχρεωτικές επιστροφές» (clawback και rebate),  oι δραματικές γραφειοκρατικές αβελτηρίες, οι καθυστερήσεις στην αξιολόγηση και τη διαπραγμάτευση νέων φαρμάκων, αποτρέπουν κάθε επενδυτική πρωτοβουλία στο χώρο.

Η φαρμακευτική βιομηχανία δεν έχει λόγο να επενδύει στην Ελλάδα. Καθημερινά ανακοινώνονται απολύσεις προσωπικού. Μεγάλες παραγωγικές μονάδες λειτουργούν μόνο με προσωπικό ασφαλείας. Περιορίζονται τα επενδυτικά πλάνα και ανακοινώνονται επενδύσεις εκτός Ελλάδος.

Καθυστερεί η είσοδος νέων φαρμάκων στην Ελληνική αγορά όχι μόνον γιατί οι εταιρείες δεν έχουν κίνητρο αλλά -κυρίως- γιατί η επιβάρυνσή τους από κάθε νέα δραστηριότητα είναι δραματική.

  • Μόνο για το 2019, οι υποχρεωτικές εκπτώσεις και επιστροφές των φαρμακευτικών βιομηχανιών υπολογίζονται σε 1,8 δις Ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί 3 φορές στο κόστος κατασκευής της Γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου.

Το χειρότερο είναι ότι το κόστος αυτό δεν μπορεί ούτε να προϋπολογιστεί ούτε να αξιολογηθεί.

Το 2018 οι ίδιες εταιρείες πλήρωσαν για τον ίδιο λόγο 1,4 δις Ευρώ. Το 2019 το κόστος -εκτιμάται ακόμη γιατί δεν έχει ανακοινωθεί- αυξήθηκε κατά +400 εκατ. Ευρώ, χωρίς λόγο, χωρίς πολιτική, χωρίς σχεδιασμό και αιτιολόγηση.

  • Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα με ειλικρίνεια εκφράζει την ευγνωμοσύνη της προς την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών που -με 6 εκατομμύρια Ευρώ– θα καλύψει όλα τα έξοδα για την ανακαίνιση των χώρων υγιεινής των δημόσιων νοσοκομείων της 1ης και της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Αττικής και την αγορά κλινοσκεπασμάτων για το σύνολο των δημόσιων νοσοκομείων της χώρας….

Γι’αυτό οι Φαρμακοβιομηχανίες στην Ελλάδα, καθυστερούν τις επενδύσεις και την εισαγωγή νέων σύγχρονων φαρμάκων που θα μπορούσαν να κάνουν τη ζωή όλων μας καλύτερη.

  • Αν -πράγματι- οι επιστήμονες βρήκαν το φάρμακο για τη θεραπεία των περισσότερων μορφών καρκίνου, για να έρθει αυτή η θεραπεία στην Ελληνική αγορά θα πρέπει να υπερπηδήσει εμπόδια, φόρους και γραφειοκρατία πολλών ετών…

Η αξιολόγηση των νέων Φαρμάκων γίνεται με ρυθμούς αραμπά. Η διαπραγμάτευση καθυστερεί ακόμη περισσότερο. Η φορολόγηση είναι ακόμη βαριά. Η επιδότηση μηδαμινή.

  • Στην συνολική φαρμακευτική δαπάνη του Υπουργείου Υγείας ύψους 1,9 δις Ευρώ περιλαμβάνονται και οι αναγκαίες προληπτικές ενέργειες (π.χ. εμβολιασμός) αλλά και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των δεκάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών που διαρκώς καταφθάνουν στη χώρα μας.
  • Η «γενναιόδωρη» πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ανασφάλιστων που δίνει δικαίωμα συνταγογράφησης και στους ιδιώτες γιατρούς, αύξησε κατακόρυφα την Δαπάνη χωρίς φυσικά να αυξήσει τα κονδύλια.

Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να αλλάξει την πολιτική της στο χώρο του Φαρμάκου. Οι υπερβολές του παρελθόντος πρέπει να λειτουργήσουν ως παράδειγμα προς αποφυγή αλλά και ως πυξίδα για τη χάραξη μιας νέας αναπτυξιακής στρατηγικής…