Του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ
Σε ολόκληρο τον πλανήτη, οι τράπεζες κερδίζουν δανείζοντας λεφτά στους πελάτες τους. Μόνο στην Ελλάδα οι τράπεζες έχασαν και χάνουν λεφτά από τα δάνεια που χορήγησαν.
Πρόβλημα «κόκκινων δανείων» υπάρχει σε όλες τις Τράπεζες της Ευρωζώνης. Μόνο στην Ελλάδα, όμως τα δάνεια που χορηγήθηκαν πριν την μεγάλη κρίση και τα Μνημόνια αποτελούν βρόχο που προκαλεί διαρκή ασφυξία και απειλεί να καταστρέψει την οικονομία μετά την έξοδο από την κρίση.
Σε μια βδομάδα από σήμερα, ο SSM θα ανακοινώσει επισήμως τα αποτελέσματα των τραπεζικών stress test που –ειδικά για την Ελλάδα- έγιναν νωρίτερα ώστε να συμπεριληφθούν στους υπολογισμούς για τον σχεδιασμό των μεσοπρόθεσμων μέτρων διευθέτησης του Χρέους.
Η συστηματική, επαγγελματική και συντονισμένη δουλειά που έγινε από τον Γιάννη Στουρνάρα και κάθε μία από τις διοικήσεις των συστημικών τραπεζών, φαίνεται να αποδίδει καρπούς. Τα stress test φαίνεται ότι δεν θα σημάνουν συναγερμό, δεν θα ξαναστρέψουν τους προβολείς της παγκόσμιας επενδυτικής κοινότητας πάνω στο πληγιασμένο κορμί της Ελληνικής Οικονομίας.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει, σαφές και αυστηρό χρονοδιάγραμμα ενεργειών κεφαλαιακής ενίσχυσης και εξυγίανσης χαρτοφυλακίου για κάθε μία τράπεζα ξεχωριστά το οποίο ωστόσο δεν θα είναι επείγον, δεν θα καταπιέζει και δεν θα αναιρεί τους αναπτυξιακούς σχεδιασμούς κάθε διοίκησης.
Οι 4 συστημικές τράπεζες της χώρας δεν θα αποτελέσουν εμπόδιο για την πορεία της χώρας προς την ομαλότητα και την κανονικότητα. Από την ερχόμενη εβδομάδα θα υπάρχει ωστόσο ένας αναλυτικός χάρτης και μία σαφής διαδρομή που πρέπει να ακολουθήσουν μέχρι το 2022.
Το πρόβλημα της χώρας βρίσκεται αλλού. Η κυβέρνηση μοιάζει με τον ισορροπιστή που προσπαθεί να κουβαλήσει ένα μεγάλο φορτίο πάνω σ΄ ένα τεντωμένο σκοινί.
Το παραμικρό αεράκι στις αγορές μπορεί να επιβεβαιώσει τον νόμο του Νεύτωνα και να γκρεμίσει ξανά τη χώρα στον Καιάδα των μνημονίων.
Η Κυβέρνηση της χώρας πρέπει στο εξής να ισορροπεί ανάμεσα στα «θέλω» και τα «πρέπει» ενώ στα χέρια της κρατά ένα μεγάλο κοντάρι, το τραπεζικό μας σύστημα.
Με φληναφήματα περί «συνεργατικών τραπεζών», «κοινωνικής οικονομίας» και «παράλληλου χρηματοδοτικού συστήματος», ο ισορροπιστής δεν μπορεί να σταθεί όρθιος για μεγάλο χρονικό διάστημα…
