Με “κορυφή ενός.. παγόβουνου, που μένει να φανεί εάν έχει βαρύ/βαθύ εκτόπισμα…” χαρακτήρισε την περίπτωση της Attica Bank, κορυφαία συστημική τραπεζική πηγή. Η γενεσιουργός αιτία του προβλήματος, η αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση (ύψους 421 εκατ.) για την χρήση 2020, σύμφωνα με την έκθεση της KPMG, με συνέπεια την διαμόρφωση του δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας χαμηλότερα του ορίου συνακόλουθα της ανάγκης/υποχρέωσης της Attica Bank να ενισχύει τα καθαρά κεφάλαια της.
Αυτό εκπορεύεται από την βασική υποχρέωση του συστήματος (συμφωνία της Βασιλείας ΙΙΙ) μία τράπεζα να έχει διαθέσιμα, ανά πάσα στιγμή, επαρκή κεφάλαια ώστε να μπορεί να καλύψει απρόβλεπτες ζημίες και να διατηρούν τη φερεγγυότητας τους (ειδικά) σε περιόδους κρίσεων. Ειδικότερα στον κανονισμό για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις, αυτό αναφέρεται ως “απαίτηση ιδίων κεφαλαίων” και εκφράζεται ως ποσοστό στοιχείων ενεργητικού σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο. Το συγκεκριμένο, που ήταν και το αδύναμο σημείο στα μεγέθη της Attica Bank, υποχρέωσε την KPMG να ζητήσει επιπλέον διευκρινίσεις κατά πόσον θα είναι “ανακτήσιμη” αυτή η απώλεια μέσω της μελλοντικής κερδοφορίας και ενεργοποίησε την Τράπεζα της Ελλάδος να λειτουργήσει (επί της ουσίας) ως εγγυητής της ευστάθειας (της τράπεζας, ευρύτερα του συστήματος). Με αυτά ενεργοποιήθηκε η αναγκαστική διαδικασία κεφαλαιακής ενίσχυσης της Attica Bank, επαναφέροντας ωστόσο- παράλληλα- την ευρύτερη συζήτηση για την “αναβαλλόμενη φορολόγηση”, την “ανακτησιμότητα” στοιχείων που έχουν περάσει στα funds για να πωληθούν από τους servicers κ.ο.κ.
Πρακτικά η λεγόμενη Deferred Tax Asset, με την οποία επιμερίζεται το βάρος των ζημιών σε μελλοντικές χρήσεις, έχει την…ρίζα της στο “κούρεμα” του 2012-13 (που επέφερε ζημία 27 δισ. στο εγχώριο banking έναντι της οποίας σχηματίστηκαν αναβαλλόμενες φορολογικές υποχρεώσεις, σχεδόν, 10 δισ.. Με “βάρος” 16,5 δισ. οι τράπεζες θα πρέπει να έχουν πολλαπλάσια καθαρή/λειτουργική κερδοφορία (επαναλαμβανόμενη) για μακρύ χρονικό διάστημα. Θα έχουν; Οι εκτιμήσεις διϊστανται:
-από τη μία αρκετοί τραπεζίτες αλλά και κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης βλέπουν εφικτή την επίτευξη του “διπλού στόχου”, δηλαδή δραστική μείωση μη εξυπηρετούμενων δανείων/ανοιγμάτων και λειτουργική κερδοφορία/μείωση-κάλυψη- της φορολογικής απαίτης
-από την άλλη οι πιο επιφυλακτικοί.
Οι μεν πρώτοι επικαλούνται την αιχμή του προγράμματος “Ηρακλής Ι-ΙΙ” μέσω του οποίου θα μειωθούν σε μονοψήφιο ποσοστό τα NPLs/NPEs, θα προχωρήσει η ανάκτηση αξίας από τα στοιχεία που βγάζουν προς πώληση οι servicers/εκκαθαριστές, εδράζουν δε μέρος της αισιοδοξίας τους στην εκτίμηση για θεαματική άνοδο των τιμών (λ.χ στην αγορά ακινήτων), για διψήφια ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας κ.λ.π. Πράγματι, προβλέψεις επενδυτικών οίκων, προπομποί δείκτες δίνουν πόντους στο θετικό σενάριο, συνακόλουθα σε αυτό που θέλει το εγχώριο σύστημα να βγαίνει, με τις μικρότερες δυνατές απώλειες/επιβάρυνση, από τις “μάχες” για την DTC. Ωστόσο οι δεύτεροι “μετρούν” τα υπάρχοντα στοιχεία, αντιστοιχούν τις “προβολές” ποιοτικών δεικτών για την ποιότητα των κεφαλαίων και προσβλέπουν στο να διαψευστούν “για το γενικότερο καλό, και την ευστάθεια του συστήματος” όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η πηγή στο XWeek. Ερωτήματα που μένει να απαντηθούν μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια, και από αυτήν θα εξαρτηθεί η κατάσταση στο σύστημα.
……………………..
Πηγή: ΧΡΗΜΑ WEEK, 18/05/2021
