Αναμφισβήτητα, τα δύο κυριότερα σημεία για το απερχόμενο 2024 ήταν η (επαν)εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ ως προέδρου των ΗΠΑ και η αναπάντεχη (;) επικυριαρχία των ακροδεξιών παρατάξεων στις ευρωεκλογές.
Όπως επισημαίνεται στην Επενδυτική Έκθεση της Fast Finance, η δικαιολογητική βάση της προαναφερθείσας παρατήρησης εδράζεται στις μεσο-μακροπρόθεσμες, άμεσες ή έμμεσες, επιδράσεις που τα παραπάνω γεγονότα θα έχουν στον οικονομικό κόσμο.
Αφενός το διττό αφήγημα του Τραμπ για την επιβολή δασμών στα εισαγόμενα στις ΗΠΑ προϊόντα και τη γενναία μείωση του εταιρικού φόρου οδηγεί σε μια επιθετική πολιτική, που πιθανόν να εξασφαλίσει, για άλλα λίγα χρόνια, τον πρωταγωνιστικό ρόλο των ΗΠΑ στο παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι.
Αφετέρου η «κλίση» του ευρωκοινοβουλίου δεξιότερα ξεκίνησε μια αλληλουχία γεγονότων που μάλλον μεταφράζεται αρνητικά για την ευρωζώνη, με κορωνίδα την πολιτική ασάφεια που προέκυψε στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της –και έβδομη παγκοσμίως–, τη Γαλλία, και που απειλεί την ευρωζώνη με δημοσιονομική κρίση, υπό προϋποθέσεις. Σχετικά με το τελευταίο, οι ζυμώσεις στο ευρωσύστημα, μετά τη γνωστή Έκθεση Ντράγκι για τη χρηματοδότηση-«μαμούθ» της ΕΚΤ, θα πρέπει να παρατηρούνται στενά. Λογικά, οποιαδήποτε εξέλιξη προς αυτήν την κατεύθυνση αναμένεται να αλλάξει άρδην τις ισορροπίες, και τα θετικά συμπεράσματα θα είναι συσχετισμένα με τους όρους και τις συνθήκες που θα επικρατούν τότε.
ΑΠΟ ΧΡΗΜΑ WEEK
