του Γιάννου Γραμματίδη
Θεμέλιο και προπύργιο της δημοκρατίας είναι οι θεσμοί που καθορίζουν επίσης το ποιοτικό επίπεδο μιας χώρας και του λαού της.
Η ανώτατη Αρχή ενός Κράτους αποτελεί αναμφίβολα θεσμό είτε αυτής προϊσταται άτομο κληρονομικής διαδοχής είτε εκλεγμένος πολίτης που δικαίως ορίζεται ως ο Πρώτος Πολίτης μιας χώρας.
Με αυτή την έννοια και επί δεκαετίες τόσο η οικογένειά του όσο και ο ίδιος ο αποβιώσας σήμερα τ. Βασιλεύς Κωνσταντίνος υπηρέτησαν τον θεσμό του Αρχηγού του Κράτους μέχρι τη στιγμή που με δημοκρατικές διαδικασίες ο ελληνικός λαός επέλεξε την Προεδρευομένη δημοκρατία από την Βασιλεία καθιστώντας πολίτη τον τ. Βασιλέα.
Ουδείς συνεπώς δικαιολογείται να διαγραφεί την ιστορική πραγματικότητα για οποιονδήποτε λόγο αρνούμενος την θεσμική ιδιότητα του αποβιώσαντος τ. Βασιλέως και πολίτη Κωνσταντίνου.
Ούτε δικαιολογείται να μην αναγνωρίζει και πάλι για οποιοδήποτε λόγο ως θεσμό την οποιαδήποτε μορφή της Ανώτατης Πολιτειακής Αρχής.
Συνεπώς οφείλουμε να αποδώσουμε τιμή στη μνήμη του αποβιώσαντος τ. Βασιλέως της Ελλάδας.
Ο κάθε πολίτης με τον δικό του τρόπο όπως και το επίσημο κράτος με τον οποιοδήποτε δικό του τρόπο.
Με την αποδημία του τ. Βασιλέως κλείνει επίσης ένα σημαντικό κεφάλαιο της νεώτερης ιστορίας της Ελλάδας την οποία βιώσαμε τουλάχιστον εμείς οι παλαιότεροι και θυμίζουμε στα παιδιά μας ως ελάχιστη υποχρέωσή μας.
Ως συνειδητός παράστατης των θεσμών υποκλίνομαι στη σωρό του τ. Βασιλέως αποδίδοντας σε αυτήν τη νενομισμένη τιμή, όπως κι εκείνος την απέδιδε κάποτε θεσμικά στην ίδια με εμάς σημαία κι εκφράζοντας τα ειλικρινή μου συλληπητήρια στους οικείους του.
