του Παύλου Σωκράτη Παπαδάτου
Ώρες ώρες αισθάνομαι ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο για τις επόμενες εκλογές και όχι μόνο δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον, για τις επόμενες γενιές αλλά ούτε καν για την ποριά της χώρα τον επόμενο χρόνο. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να αφήσει όσο δυνατό περισσότερες παγίδες στην επόμενη κυβέρνηση, και εκεί παίρνει άριστα.
Ακόμη και το κοινωνικό δήθεν μέρισμα είναι μία μεγάλη παγίδα και η κυβέρνησης έχει βρει ένα έξυπνο τρόπο με την επιδοματική πολιτική της να οδηγεί σιγά αλλά σταθερά τη χώρα σε νέα μορφή σοβιετοποίησης.
- Πρώτα σου παίρνει το σπίτι γιατί είσαι άνεργος ή δεν μπορείς να πληρώσεις το ΕΝΦΙΑ ή το δάνειο, και ύστερα σου δίνουν μία μικρή επιδότηση ενοικίου.
- Πρώτα σου κόβουν τη σύνταξη και ύστερα σου δίνουν ένα κοινωνικό επίδομα ώστε στο τέλος να τους χρωστάς και υποχρέωση. Πρώτα σε αφήνουν άνεργο και αν είσαι ένας από τους τέσσερεις τυχερούς θα πάρεις μία μικρή επιδότηση από το ταμείο ανεργίας κ.ο.κ.
Μιλούν για υπέρ-πλεόνασμα και κάνουν κάτι χειρότερο από ότι έκανε ο Χότζας στο γάιδαρο του πριν τον ψοφήσει. Ως φαίνεται είναι πολύ δύσκολο στη κυβέρνηση να αντιληφθεί ότι όταν μειώνει κατά 1.3 δις ευρώ το πρόγραμμα των δημοσίων επενδύσεων είναι σαν να στερεί την ευκαιρία να δώσει εργασία σε κάποιες χιλιάδες ανθρώπους, και αντιστοίχως το ίδιο συμβαίνει όταν μειώνει τις δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού κατά 770 εκατομμύρια.
Μοιράζει δήθεν ένα κοινωνικό μέρισμα στους χαμηλοσυνταξιούχους την στιγμή που καθυστερεί να βγάλει συντάξεις σε 195.000 ανθρώπους.
Δυστυχώς μαζί με την οικονομία μας πεθαίνει και η χώρα μας. Μείναμε όλοι και όλοι 9.904.286 Έλληνες και άλλες 900.000 αλλοδαποί όλων των αποχρώσεων και θρησκειών.
- 923.279 ζευγάρια δεν έχουν παιδιά
- Τα τελευταία πέντε χρόνια είχαμε 459.580 γεννήσεις, εκ των οποίων οι 70.000 ήταν παιδιά άλλων αποχρώσεων και θρησκειών, και στο ίδιο χρονικό διάστημα είχαμε 590.219 θανάτους.
Το 35% των Ελλήνων ζει στα όρια της φτώχειας ή και κάτω από τη φτώχεια. Δυστυχώς η χώρα που χάνει την νεανικότητά της χάνει και την δημιουργικότητά της αλλά και την οικονομική της ευρωστία.
Ο Έλληνας αγαπάει την οικογένεια, αλλά όταν γιατί το 20% είναι άνεργοι και ο μισθός της πλειοψηφίας των εργαζομένων δεν φθάνει να καλύψει ούτε τα προς το ζειν ενός ζευγαριού πώς να κάνει παιδιά;
H Λύση είναι μία:
- Ανάληψη διακυβέρνησης της χώρας από ανθρώπους με όραμα, δημιουργικότατα και λάτρεις της επιχειρηματικότητας και των επενδύσεων.
Σημείωση
Αυτό που η κυβέρνησης αποκαλεί κοινωνικό μέρισμα κάποιοι πολύ σωστά το αποκαλούν Κόλλυβα της ελληνικής οικονομίας
