Του Λουκά Σπηλιωτόπουλου, Managing Director, Lancaster Private Equity
Το Ελληνικό ταλέντο θα επιστρέψει αν τολμήσουμε να εφαρμόσουμε τα αυτονόητα στην χώρα μας.
Όσο πιο γρήγορα επιστρέψει το Ελληνικό ταλέντο, που «με πόνο ψυχής» εκδιώχθηκε στο εξωτερικό, τόσο ισχυρότερη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη θα επιτευχθεί.
Θα θέλατε να επιστρέψετε στην Ελλάδα; Ναι, αν βλέπαμε 2-3 βασικές αλλαγές θα το σκεφτόμασταν πολύ σοβαρά.
Ψηφίστε στο poll μας για ένα μείζον θέμα:
Αλλαγή πρώτη: Απόδοση δικαιοσύνης
Η Δικαιοσύνη πρέπει να αποδίδεται άμεσα. Καθυστερημένη δικαιοσύνη δεν είναι δικαιοσύνη. Για παράδειγμα, αν σήμερα στην Ελλάδα καταπατήσω την ιδιοκτησία του γείτονα, εκείνος ως θιγόμενος θα χρειαστεί να προσφύγει στην δικαιοσύνη για να βρει το δίκιο του και σε μερικά χρόνια θα οριστεί δικάσιμος, θα υπάρξουν αναβολές της δίκης, κάποια στιγμή θα βγει η απόφαση του δικαστηρίου. Να καθαρογραφεί η απόφαση, να ασκήσω, είτε εγώ είτε οι κληρονόμοι μου, έφεση, να πάμε στο παραπάνω δικαστήριο κτλ, με την ελπίδα κάποτε, αν ζει ακόμα ο γείτονας ειδάλλως οι κληρονόμοι του, να δικαιωθεί σε δέκα, είκοσι ίσως και περισσότερα χρόνια. Καθυστερημένη δικαιοσύνη δεν είναι δικαιοσύνη!
Aπλό, αλλά εξίσου σημαντικό παράδειγμα είναι η εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου. Σήμερα, όσοι κατοικούν στην Ελλάδα και δεν καπνίζουν γίνονται παθητικοί καπνιστές. Με άλλα λόγια ο νόμος που εξασφαλίζει την ανεμπόδιστη πρόσβαση στον καθαρό αέρα και το οξυγόνο, που είναι ανθρώπινο δικαίωμα όλων, πρέπει επιτέλους να εφαρμοστεί και κυρίως να γίνει σεβαστός από την κοινωνία. Μια κίνηση που θα στείλει και ένα πρώτο μήνυμα ότι οι νόμοι και οι κανόνες τηρούνται κάποια στιγμή στη χώρα.
Δικαιοσύνη είναι να τιμωρούνται όσοι παρκάρουν παράνομα στα πεζοδρόμια καταπατώντας την ελευθερία των πεζών, ιδιαίτερα των ηλικιωμένων και των ΑΜΕΑ, στη χρήση των πεζοδρομίων…
Ένα τελευταίο σχετικά με την δικαιοσύνη:
«Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια…»(πηγή 1)
Άρα να μην υπάρχει η αίσθηση αλλά ούτε και η υποψία στην κοινωνία ότι οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο είναι υπεράνω των νόμων. Όλοι υπόλογοι στους νόμους και στο Σύνταγμα της χώρας.
Ισονομία πάντως δεν την λες σήμερα: Όταν το κράτος χρωστάει χρήματα στον φορολογούμενο να του καταβάλει επιτόκιο υπερημερίας (3%) όταν όμως συμβαίνει το αντίθετο δηλαδή ο φορολογούμενος να χρωστάει στο κράτος τότε το επιτόκιο υπερημερίας είναι (8,76%) άρα σχεδόν τριπλάσιο. «Δίκαιος» ο νομοθέτης που το έγραψε αυτό! (πηγή 2)
Αλλαγή δεύτερη: Δικαίωμα ψήφου όλων των εγγεγραμμένων Ελλήνων στους εκλογικούς καταλόγους όπου και αν βρίσκονται την ημέρα των εκλογών.
Η βασικότερη έννοια της ελευθερίας έκφρασης σε μια δημοκρατία είναι η ψήφος. Με τα τεχνολογικά μέσα του 21ου αιώνα είναι απαράδεκτο οι πολίτες μιας χώρας να φιμώνονται στις εκλογές, τη γιορτή της δημοκρατίας, με πρόσχημα το γεγονός ότι την ημέρα των εκλογών βρίσκονται στο εξωτερικό. Ο καθένας και η καθεμία από εμάς πρέπει να μπορεί να ασκήσει το αναφαίρετο δικαίωμά του/της.
Ενδιαφέρουσα ειρωνεία, πάντως, το γεγονός πως κόμματα που προβάλλονται ως προστάτες και υποστηρικτές της δημοκρατίας μάχονται ακόμα και σήμερα τη δυνατότητα ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού. Αν, όμως, λάβει κανείς υπόψη ότι αυτά τα κόμματα βασίζουν την πολιτική τους επιβίωση στη δημαγωγία, το λαϊκισμό και τις ατελείωτες υποσχέσεις χωρίς πολύπλευρο και πολυεπίπεδο στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης τότε θα έλεγε κανείς, πως δεν πρόκειται περί ειρωνείας αλλά περί υποκρισίας.
Αλλαγή τρίτη: Απελευθέρωση της επιχειρηματικότητας.
Απελευθέρωση της επιχειρηματικότητας και άρα της δημιουργίας του επιχειρώ από οπουδήποτε μπορώ, σκέφτομαι, και ρισκάρω ό,τι έχω, τον χρόνο μου δηλαδή και το κεφάλαιο μου μήπως και το πετύχω. Λέω «μήπως» γιατί μπορεί και να αποτύχω άρα να τα χάσω και τα δύο (κεφάλαιο και χρόνο).
Το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Έλληνα βρίσκεται παντού, από την αξιοποίηση χιλιάδων ακινήτων σε όλη την Ελλάδα μέσω Airbnb, από τους ελεύθερους επαγγελματίες, τις χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις μέχρι την 90χρονη κυρία που προσπαθεί να πουλήσει τερλίκια στην Θεσσαλονίκη. (πηγή 3)
Από τις λίγες μεγάλες ανώνυμες εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρίες μέχρι τις εκατοντάδες Ελληνικές νεοφυείς εταιρίες που έχουν ανάγκη να αναπτυχθούν, ζητάνε σήμερα να προσλάβουν ταλέντο και δεν το βρίσκουν στην Ελλάδα!
Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί μεταξύ τους; Το κράτος που αυξάνει και απαιτεί εγκαίρως φόρους και εισφορές. Κράτος είναι, και απαιτεί – θα πει κανείς. Δεν φτάνει, όμως, μόνο να απαιτεί ένα κράτος αλλά να αναπτύσσεται και να βελτιώνεται επενδύοντας σε υποδομές και απλοποιώντας διαδικασίες που με τη σειρά τους θα φέρουν αύξηση της συνολικής πίτας που λέγεται Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ή ΑΕΠ).
Το κράτος θα κερδίσει περισσότερο αν η πίτα αυξηθεί αλλά για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να δώσει κίνητρο στις επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες που προανέφερα να αναπτυχθούν ο καθένας και η καθεμία ξεχωριστά και με τη σειρά τους όλοι και όλες μαζί να αποφέρουν μεγαλύτερα έσοδα στο κράτος αποδίδοντας φόρους και εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία.
Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) (Gross Domestic Product – GDP) είναι το σύνολο όλων των προϊόντων και αγαθών που παράγει μια οικονομία σε διάστημα ενός έτους, εκφρασμένο σε χρηματικές μονάδες. Με άλλα λόγια είναι η συνολική αξία όλων των τελικών αγαθών (υλικών και άυλων) που παρήχθησαν εντός μιας χώρας σε διάστημα ενός έτους, ακόμα και αν μέρος αυτού παρήχθη από παραγωγικές μονάδες που ανήκουν σε κατοίκους του εξωτερικού. (πηγή 4)
Το ΑΕΠ της Ελλάδος το 2008 ήταν USD $ 356,1 δις δολάρια. (πηγή 5)
Το ΑΕΠ της Ελλάδος το 2016 ήταν USD $ 195,3 δις δολάρια. Μείωση 45.2%.
Το παγκόσμιο ΑΕΠ το 2008 ήταν USD $ 63.460 δις δολάρια. (πηγή 6)
Το παγκόσμιο ΑΕΠ το 2016 ήταν USD $ 75.870 δις δολάρια. Αύξηση 19.6%.
Δηλαδή όταν το παγκόσμιο ΑΕΠ, συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα σε αυτό, αυξήθηκε σχεδόν 20% μέσα σε 8 χρόνια, το Ελληνικό ΑΕΠ μειώθηκε κατά 45% την ίδια περίοδο.
Με δυο απλές μαθηματικές πράξεις ανακαλύπτουμε το μέγεθος της αποδυνάμωσης της Ελλάδας:
Το 2008 το ελληνικό ΑΕΠ ήταν 0,56% του παγκόσμιου.
Το 2016 το Ελληνικό ΑΕΠ ήταν μόλις 0,26% του παγκόσμιου. Τραγικό και όμως αληθινό. Χάσαμε περισσότερη από την μισή μας ισχύ σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο μέσα σε λίγα χρόνια!
Άρα δεν αρκεί να αναπτυσσόμαστε μόνο 2-3% το χρόνο. Ζητούμενο είναι να επιτυγχάνουμε ετησίως βιώσιμη ανάπτυξη πάνω από 5%. Έτσι μόνο θα καλύψουμε το χαμένο έδαφος αυξάνοντας την ποιότητα ζωής και την ευημερία μας. Έτσι μόνο θα βρεθούμε μπροστά από τις εξελίξεις.
Με ανάπτυξη παντού στον ιδιωτικό και κατ’ επέκταση και στο δημόσιο τομέα που πρέπει να αναπτυχθεί ποιοτικά. Κανένας Έλληνας και καμία Ελληνική επιχείρηση (δημόσια ή ιδιωτική) δεν περισσεύει στην παγκόσμια άνιση μάχη που λέγεται παγκοσμιοποίηση.
Από το καινούργιο αεροδρόμιο, το σύγχρονο λιμάνι με τον αυτοκινητόδρομο, τον ευγενικό οδηγό ταξί, τον πρόθυμο και εξυπηρετικό σερβιτόρο, τον ξενόγλωσσο ξεναγό, αν το τουριστικό μας προϊόν δεν είναι ποιοτικά ανώτερο των άλλων χωρών που μας ανταγωνίζονται τότε κάποιοι από τους 30 εκατομμύρια επισκέπτες της χώρας αναπόφευκτα θα προτιμήσουν άλλους προορισμούς την επόμενη φορά. Ευτυχώς τον ήλιο, τη θάλασσα και το βουνό τα έχουμε ήδη δεδομένα μέσα στο προϊόν μας οπότε έχουμε πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών μας αρκεί να το εκμεταλλευτούμε.
Όχι άλλα εμπόδια στην επιχειρηματικότητα. Την έχουμε ανάγκη την επιχειρηματικότητα από όπου και αν προέρχεται, όχι μόνο φόρους, χαράτσια και πρόστιμα. Μια επιτροπή ανταγωνισμού (ανεξάρτητη, όχι κομματική) θέλουν όλοι για να μπορούν νόμιμα και σίγουρα να λειτουργήσουν, να αναπτυχθούν, να μπορούν να συνεισφέρουν και εντέλει να μεγαλουργήσουν.
Ελευθερία κινήσεων ζητούν όλοι όσοι προανέφερα, όχι ένα κράτος δυνάστη. Σταθερό φορολογικό σύστημα και πολιτική σταθερότητα στη χώρα. Αυτονόητα πράγματα.
Ένα τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό:
Αν η φορολογία (φυσικών και νομικών προσώπων) παραμείνει από τις υψηλότερες παγκοσμίως τότε όσοι μπορούν να μεταφέρουν την έδρα τους στο εξωτερικό θα το κάνουν. Όχι γιατί είναι προδότες ή κακοί άνθρωποι αλλά γιατί απλώς δεν έχουν άλλη επιλογή. Ο ανταγωνισμός υφίσταται παγκοσμίως άρα η υψηλή φορολογία εντός Ελλάδας γονατίζει όλους οριζοντίως έναντι των ανταγωνιστών τους που αναπτύσσονται εκτός Ελλάδας. Όποιος δεν είναι ανταγωνιστικός είτε πεθαίνει δηλαδή πτωχεύει είτε εξαγοράζεται.
Συμπέρασμα:
Απογείωση οικονομική θεωρώ την ανάπτυξη της οικονομίας μας με ρυθμούς πάνω από 5% ετησίως.
Δεν είναι επιστημονική φαντασία, αρκεί μαζί ενωμένοι να δούμε το μακροχρόνιο συμφέρον μας.
Να δούμε, να αντιληφθούμε, να εκτιμήσουμε και εν τέλει να εκμεταλλευτούμε:
- Το Ελληνικό ταλέντο που μετανάστευσε και που μπορεί και θέλει να επιστρέψει στην Ελλάδα. GRETURN
- Τις ισχυρότατες συμμαχίες στις οποίες ανήκουμε. Θα αναφέρω μόνο μια από τις πολλές, την πιο βασική και ισχυρή απ’ όλες, κατά την άποψη μου: την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ναι, με τα στραβά της, ναι, με την γραφειοκρατία της, αλλά στο χέρι μας είναι, από μέσα να τη βελτιώσουμε και να τη συνδιαμορφώσουμε μαζί με τους 26-27 συμμάχους μας προς όφελος όλων. (Γράφω 26-27 μέχρι το Ηνωμένο Βασίλειο να αποφασίσει αν προτιμά από μέσα ή απ’ έξω…)
Το Ελληνικό ταλέντο που προανέφερα, βρίσκεται σήμερα στο εξωτερικό (brain drain). Αμείβεται και αυξάνει την επαγγελματική του κατάρτιση καθημερινά από το εξωτερικό. Όμως διαβάζει και παρακολουθεί τι συμβαίνει στη χώρα που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Τη χώρα της οποίας το διαβατήριο ανανεώνει τακτικά, κάθε 5 χρόνια. Όταν του το επιτρέπουν τα οικονομικά, τα οικογενειακά αλλά και η δουλειά, ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού ταλέντου παίρνει το αεροπλάνο για να έρθει στην χώρα του όχι μόνο για διακοπές αλλά και για να ψηφίσει. Η ελπίδα μέσα του παραμένει ζωντανή. Μπορεί να πέρασαν αρκετά χρόνια οικονομικής, πολιτικής, εθνικής κρίσης, η πλειοψηφία όμως των νέων του εξωτερικού παραμένει υπερήφανη. Χιλιάδες πεισμωμένοι υπερήφανοι Έλληνες του εξωτερικού. Ίσως πουν κάποιοι, «θεατές είναι» στην εξέδρα του γηπέδου και παρακολουθούν τον αγώνα από απόσταση ασφαλείας, μα στην πραγματικότητα το αντίθετο ισχύει. Αναπληρωματικοί, έτοιμοι να μπουν ξεκούραστοι στον αγώνα γεμάτοι παγκόσμιες εμπειρίες ο καθένας και η καθεμία στην ειδικότητά του/της. Δεν περισσεύει κανείς, μόνο με ενωμένες δυνάμεις του ταλέντου, των γνώσεων, της εμπειρίας, της καινοτόμου επιχειρηματικότητας μπορούμε με ένταση (+5% ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης ΑΕΠ) να δημιουργήσουμε νέες υπηρεσίες και προϊόντα, επιτέλους να αναπτύξουμε επιχειρήσεις παγκοσμίως ανταγωνιστικές! Με μια λέξη GRETURN.
Τι χρειάζεται; 2-3 αυτονόητες αλλαγές όπως προανέφερα και μια σταθερή κυβέρνηση να ενώσει όλους τους Έλληνες.
Μπορούμε να συμφωνήσουμε σε ένα πράγμα: Όποτε οι Έλληνες πορεύθηκαν ενωμένοι, μεγαλούργησαν. Φαινόμενο σπάνιο και πολύ δύσκολο άλλα μονάχα τότε θα μεγαλουργήσουμε.
Το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών δείχνει ότι η χώρα μπορεί και θέλει να τρέξει μπροστά ενωμένη ενώ παράλληλα φαίνεται να γεννιέται μια τάση προς ενωτικό παρά διχαστικό πολιτικό λόγο. Το «ή εμείς ή αυτοί» μπορεί να γίνει «όλοι μας» και οι πολιτικές διαφωνείες πρέπει να γίνονται πάνω σε μια κοινή βάση αλληλοσεβασμού και όχι θυμικού. Μακάρι, γιατί η χώρα το αξίζει.
Μία εικόνα χίλιες λέξεις!
Τα μεγάλα και ισχυρά τραπέζια των αποφάσεων παγκοσμίως διαμορφώνονται και αποφασίζουν για εμάς, με ή χωρίς εμάς. Το ερώτημα είναι αν θέλουμε να συμμετέχουμε στο τραπέζι των αποφάσεων. Δείτε ποια κράτη από ποιες ηπείρους έχουμε να ανταγωνιστούμε και να αντιμετωπίσουμε ακόμα και στα αυτονόητα όπως είναι η υπερθέρμανση του πλανήτη λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Ο κύκλος αντιπροσωπεύει το συνολικό παγκόσμιο ΑΕΠ όπως διαμορφώθηκε το έτος 2017 σε τρισεκατομμύρια δολάρια ($USD) (πηγή 7). Να γιατί χρειαζόμαστε μια ισχυρότερη Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), να γιατί οι «ανταγωνιστές» της ΕΕ (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα) έχουν ξεκάθαρο συμφέρον από μια ενδεχόμενη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για να ισχυροποιηθούν έναντι ημών και να μας επιβάλουν ό,τι συμφέρει περισσότερο εκείνους. Μία εικόνα χίλιες λέξεις.
…………………………………………..
Πηγές:
[2] «Κλέβει» και στο επιτόκιο το Δημόσιο – Με 3% οι τόκοι για καθυστερήσεις στις επιστροφές https://www.liberal.gr/economy/meiosi-epitokiou-gia-tis-ofeiles-tou-dimosiou/247613
[4] https://el.wikipedia.org/wiki/Ακαθάριστο_Εγχώριο_Προϊόν
[5] https://countryeconomy.com/gdp/greece
[6] https://www.multpl.com/world-gdp/table/by-year
[7] https://howmuch.net/articles/the-world-economy-2017
