από τον Νικόλα Βαγιάννη, Managing Director της EconomiaNet

άρθρο στο Βroker’s Time

Πότε δεν θα ξεχάσω το πρώτο μου Συμβόλαιο Πιστώσεων, πριν από 23 χρόνια, ήταν με μία Εταιρεία από τον Αγροτικό Τομέα, μία Εταιρεία τυποποίησης ροδάκινων (κομπόστα) από την Ημαθία. Όλοι έχουμε δει τις υπέροχες εικόνες γεμάτες απίστευτα χρώματα την Άνοιξη. Με αφορμή αυτό ανακάλυψα ότι η Ελληνική Παραγωγή Κομπόστας αποτελεί και κατέχει μία από τις ηγετικές θέσεις στην παγκόσμια Αγορά, παρόμοια ηγετική θέση έχει η χώρα μας και στον τομέα της Ιχθυοκαλλιέργειας καθώς και του Ελαιολάδου. Επίσης δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι η Ελλάδα αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς παραγωγούς οπωροκηπευτικών και φρούτων – αν και η παραγωγή περιορίζεται από τις διαθέσιμες καλλιεργούμενες εκτάσεις σε σχέση με τις άλλες μεσογειακές χώρες.

Από εκεί λοιπόν ξεκίνησε και συνεχίζεται ένα συνεχές ταξίδι επαφών σε όλη την Ελλάδα με παραγωγικές επιχειρήσεις του αγροτικού τομέα, συνεταιρισμούς, καλλιεργητές όλων των ειδών καλλιέργειας, (ελεύθερης ή θερμοκηπιακής), προμηθευτές, φορείς και συνεργάτες που σχετίζονται άμεσα με την Αγροτική Παραγωγή και Οικονομία. Όλοι τους έχουν μέχρι και σήμερα έναν κοινό παρανομαστή σκέψεων, αγωνίας και άγχους που συσσωρεύεται σε δύο άξονες: α) στην ύπαρξη μίας ομαλής παραγωγικής διαδικασίας με τη συμβολή ομαλών καιρικών και άλλων συνθηκών παραγωγής και β) στην ύπαρξη καλών συνθηκών διάθεσης και είσπραξης του παραγόμενου προϊόντος σε τέτοιες τιμές που θα τους δώσει έσοδα να καλύψουν τις υποχρεώσεις σε προμηθευτές και ώθηση για το άγνωστο ταξίδι της επόμενης χρονιάς.

Αν για τον δεύτερο άξονα η Ιδιωτική Ασφάλιση είναι παρούσα έχοντας δώσει λύσεις, καλύψεις και ώθηση για την επίτευξη στόχων και ανάπτυξης Νέων Αγορών μέσω των Εταιρειών Ασφάλισης Πιστώσεων, δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για τον πρώτο άξονα της κάλυψης της παραγωγικής διαδικασίας.

Σε όλες τις συναντήσεις που έχω διαχρονικά, μέχρι και σήμερα με τους εκπροσώπους του Αγροτικού Τομέα ήταν η περιορισμένη παρουσία – μπορεί να ειπωθεί και απουσία – της Ιδιωτικής Ασφάλισης για παροχή καλύψεων ανάλογων των αναγκών των καλλιεργητών (Φυτικού Κεφαλαίου – Ζωικού Κεφαλαίου και Αλιείας). Επίσης η επιβεβλημένη, με δεσμεύσεις, κάλυψή τους από τον ΕΛΓΑ, με ένα πολύπλοκο νομοθετικά και γραφειοκρατικά διαρθρωμένο πλαίσιο, δεν προσφέρει ούτε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα ούτε δημιουργεί την εμπιστοσύνη στους Επαγγελματίες και Παραγωγικούς Φορείς του Αγροτικού Κλάδου.

Παραθέτω επιγραμματικά τις παραπάνω συναρτήσεις όπως παρουσιάζονται από τον ΕΛΓΑ για τη φυτική παραγωγή και τη ζωική παραγωγή. Όπου οι παραπάνω συναρτήσεις σχετίζονται με μία σειρά νόμων, διατάξεων , παραπομπών κ.λπ.

Από την άλλη δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι ο Αγροτικός Τομέας συμβάλει κατά 4,2% στο ΑΕΠ της Χώρας σε σχέση με το 1,8% της Ευρωζώνης και κατά 4,7% σε όρους Ακαθάριστης Προστιθεμένης Αξίας (ΕΥ – Τραπ. Πειραιώς Οικ. Φόρουμ Δελφών – Απρίλιος 2022) συμβάλλοντας νευραλγικά στη Βιομηχανία της Τυποποίησης και μεταποίησης Τροφίμων (16.263 Επιχειρήσεις από το σύνολο των 57.014) που είναι η μάζα των Πελατών των Ασφαλιστικών Εταιρειών προσφέροντας ασφάλιστρα σε όλους τους Κλάδους Ασφάλισης.

Οι λοιπές καλύψεις που προσφέρει η Ιδιωτική Ασφάλιση και σχετίζονται με την παραγωγή είναι είτε σε περιορισμένο πλαίσιο σύμφωνα με τους Καλλιεργητές ή σε πλήρη απουσία κάλυψης και με την επιβολή κόστους από την υποχρεωτικότητα του ΕΛΓΑ. Στο πλαίσιο αυτό τίθενται πλέον τα ερωτήματα:

1. Υπάρχει θέληση από την Ιδιωτική Ασφάλιση να καλύψει τις Ανάγκες Ασφάλισης του Αγροτικού Τομέα – με προϊόντα που καλύπτουν τις ανάγκες των παραγωγών; Οι παραγωγοί τα ζητούν.

2. Μήπως θέτουμε το σύνολο της Οικονομικής Δραστηριότητας υπό Αμφισβήτηση, στην περίπτωση μίας αλυσιδωτής αντίδρασης στην Οικονομία από τον Περιορισμό της Αγροτικής Δραστηριότητας;

Πόσο μάλλον που το σύνολο της Οικονομίας αλλά και του Αγροτικού Κλάδου κυρίως δοκιμάζεται από τις αλλαγές της Κλιματικής Αλλαγής με άμεσες επιπτώσεις για το σύνολο της Οικονομικής Δραστηριότητας.

Υπό το πρίσμα αυτών των παραμέτρων απαιτείται η άμεση ενεργοποίηση του Κλάδου της Ιδιωτικής Ασφάλισης με κύριες συνισταμένες:

  1. Στελέχωση εξειδικευμένου προσωπικού με γνώση των αναγκών του Αγροτικού κλάδου – στην Ελλάδα υπάρχουν επαγγελματίες που μπορούν να καλύψουν αυτήν την ανάγκη.
  2. Καταγραφή αναγκών και δημιουργία των αντίστοιχων καλύψεων με τη διαμόρφωση διαδικασιών που υφίστανται στην Ιδιωτική ασφαλιστική αγορά (απλοϊκές διαδικασίες – ξεκάθαροι όροι – αμεσότητα αποζημίωσης – ευέλικτο κόστος).
  3. Συνέργειες με αντίστοιχους παίκτες της Πανευρωπαϊκής Ασφαλιστικής Αγοράς για μεταφορά τεχνογνωσίας και αντασφαλιστικά σχήματα. Υπάρχει σε όλη την υφήλιο Αγροτική Εκμετάλλευση.
  4. Δημιουργία σχημάτων ΣΔΙΤ με ευρωπαϊκά Κεφάλαια, όπως παρόμοια υπάρχουν σε άλλες χώρες της Ε.Ε. (Ισπανία, Ιταλία). Πρόσφατα έγινε και η σχετική προκήρυξη και από την Ελληνική Κυβέρνηση.

Ίσως όλα τα παραπάνω οι Διοικήσεις των Ασφαλιστικών Εταιρειών στην Ιδιωτική Ασφάλιση να τα αξιολογούν ως κόστος. Από την άλλη ας αναλογιστούμε τις επιπτώσεις από την απώλεια εσόδων λόγω περιορισμού της οικονομικής δραστηριότητας και συνακόλουθα σε έσοδα από ασφάλιστρα (Γενικών Ασφαλίσεων και Ζωής) που πιθανά θα χαθούν από τις επιχειρήσεις, τις συνεργαζόμενες επιχειρήσεις με αυτές στη βιομηχανία και μεταποίηση τροφίμων και τα άτομα που απασχολούνται σε αυτές.

Ζούμε σε εποχές αποφάσεων και δράσεων και ο τομέας της ιδιωτικής ασφάλισης σίγουρα μπορεί να πρωταγωνιστήσει με αποφάσεις και δράσεις στηρίζοντας πιο ενεργά την Αγροτική Παραγωγική Δραστηριότητα εμπράκτως. Οι Καιροί το απαιτούν.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ