Όταν ανοίγει μια πληγή βάζεις γρήγορα έναν επίδεσμο. Θέλεις να αποφύγεις τη μόλυνση. Όταν όμως οι πληγές γεμίζουν τον κορμί, τότε σπεύδεις αμέσως στο γιατρό, να εντοπίσει την αιτία, να ξεκινήσει θεραπεία με μόνιμα αποτελέσματα.
Όσοι πιστεύουν ότι η ακραία και μεγάλη φτώχεια στην Ελλάδα θα αντιμετωπισθεί με τη διανομή μεγαλύτερων και περισσότερων κοινωνικών επιδομάτων, απλώς θέλουν να χαϊδέψουν αυτιά και να εκμεταλλευτούν την ευδαιμονία προσωρινών ψευδαισθήσεων ώστε να αποκομίσουν προσωρινά, προσωπικά, άνομα οφέλη.
Την πείνα δεν την αντιμετωπίζεις μ’ ένα ψάρι αλλά μ’ ένα καλάμι για ψάρεμα.
Τη φτώχεια την αντιμετωπίζεις με δουλειές όχι μ’ επιδόματα. Με δουλειές πραγματικές από αυτές που παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες τα οποία κάποιοι κάπου στον κόσμο είναι πρόθυμοι να πληρώσουν για να τα αποκτήσουν. Όχι με προγράμματα ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΜΙΖΕΡΙΑΣ, αμφίβολης ηθικής και σίγουρης αναποτελεσματικότητας.
Οι δουλειές δεν δημιουργούνται στα γραφεία των καρεκλοκένταυρων του Δημοσίου. Δουλειές δεν δημιουργούνται ούτε μόνο με δημόσιες επενδύσεις γιατί αυτές για να υπάρχουν απαιτούν περίσσευμα από τα λεφτά των φορολογουμένων.
Οι δουλειές γεννιούνται με επενδύσεις ιδιωτών που στοχεύουν στο κέρδος γιατί από το κέρδος δημιουργείται ο πλούτος που διανέμεται για να νιώθουν οι πολίτες ασφαλείς, δημιουργικοί και ευημερούντες…
Κύριε Κώνστα ειναι γνωστές απο χρόνια αυτές οι σκέψεις που εκφράζετε.
Το θέμα ειναι οτι σε θεωρητικό επίπεδο ολα αυτά ειναι “ευχής έργον” οχι μόνο για τις εκάστοτε Ελληνικές κυβερνήσεις αλλά και όλες τις άλλες.
Το πως μπορούν να γίνουν αυτά που αναφέρατε ειναι το κύριο ζητούμενο..
Και για την Ελλάδα με μια στρεβλή δημόσια κρατική μηχανή, σε μια πτωχευμένη αλλά και καταχρεωμένη χώρα, χωρίς τραπεζικό backup για να υπάρξει δανεισμός στην οικονομία με τους επιτηρητές στο κεφάλι μας, την νοοτροπία του κόσμου αλλά και όλου του πολιτικού συστήματος το να αλλάξουν όλα αυτά που αιτιάστε στο σχόλιό σας ειναι ουτοπία.
Ας πούμε ενα νοερό ευχαριστώ τουλάχιστον στον Κων, Καραμανλή το Α΄, που μας έβαλε ως πλήρες και ισότιμο μέλος στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά να αναγνωρίσουμε πέρα των όσων άλλων καταλογίζουν για τον Κ. Σημήτη που μας έβαλε στην ΟΝΕ, και έχουμε σήμερα ενα σκληρό νόμισμα.
Που εάν δεν υπήρχαν αυτά τα αναχώματα σήμερα, θα βρισκόμασταν σε χειρότερη θέση και εξαθλίωση απο ότι ζει ο κόσμος στην Βενεζουέλα, το Μπάγκλαντες, την Σομαλία.
Και όπως κάνουν για να σωθούν απο τις χώρες τους οι εξαθλιωμένοι λαθρομετανάστες με το να μπαίνουν στις σαπιόβαρκες για να βρεθούν στην Ευρώπη, μάλλον κάτι αντίστοιχο και με αυτόν τον τρόπο θα φεύγαμε και εμείς απο την Ελλάδα.