Tα διόδια της Αττικής Οδού,  ένα πρώτο crash test της νέας κυβέρνησης

0

Του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ

Χωρίς αμφιβολία η Αττική Οδός είναι ένας από τους ασφαλέστερους, καθαρότερους και ποιοτικότερους αυτοκινητοδρόμους που διαθέτει η Ελλάδα.

Η κοινοπραξία ΕΛΛΑΚΤΩΡ και ΑΒΑΞ που κατασκεύασαν, αξιοποίησαν και λειτουργούν αυτόν τον εξαιρετικά κερδοφόρο οδικό άξονα, έχουν πραγματικά ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις και τις υψηλές απαιτήσεις του έργου.

Η σύμβαση του …1996 που ανέθεσε το έργο στις δύο κατασκευαστικές εταιρείες ήταν από τις πρώτες Συμβάσεις Παραχώρησης του Ελληνικού Δημοσίου, ήταν ίσως η πρώτη προσπάθεια συνεργασίας Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα. Γι’ αυτό η Σύμβαση αυτή πάσχει από όλα τα σύνδρομα, τις ατέλειες, αδυναμίες και τις ελλείψεις κάθε πρώτης προσπάθειας.

Η σύμβαση παραχώρησης λήγει το 2024.

Η απερχόμενη κυβέρνηση, με υπουργό τον αλήστου μνήμης Χρήστο Σπίρτζη, ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με την κοινοπραξία (το μετοχολόγιο της οποίας στο μεταξύ έχει αλλάξει σύνθεση) για την επέκταση της Σύμβασης Παραχώρησης για επιπλέον 2 χρόνια μέχρι τον Οκτώβριο 2026.

Αυτό ήταν το πρώτο λάθος της απερχόμενης κυβέρνησης.

Εφόσον η αρχική σύμβαση του 1996, είχε αναμφισβήτητα ελλείψεις και πρόνοιες σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, η κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας, όφειλε να ανακτήσει το έλεγχο της Αττικής Οδού και κατόπιν να προκηρύξει νέο διαγωνισμό παραχώρησης με σύγχρονους όρους και προϋποθέσεις, με τα οικονομικά, κοινωνικά και επιχειρηματικά δεδομένα του 2020 και όχι του 1996.

Όπως συνηθίζουν οι υπουργοί της απερχόμενης κυβέρνησης, ο κ. Σπίρτζης προσπάθησε να έρθει σε μία συμφωνία, μία συναλλαγή για την επέκταση της σύμβασης παραχώρησης με κάποια ανταλλάγματα  (π.χ. αλλαγή στον τρόπο τιμολόγησης, επέκταση της Αττικής Οδού ή επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου από το Κορωπί έως το Λαύριο με έξοδα της Αττικής Οδού κλπ).

Κάπου δεν τα βρήκαν οι συναλλασσόμενοι και ξαφνικά προέκυψαν οι εκλογές.

Η μονομερής διπλή αύξηση των διοδίων της Αττικής Οδού κατά 17% που τίθεται σε ισχύ από 1ης Ιουλίου 2019 και 1ης Ιανουαρίου 2020, αποτελεί σίγουρα μια ακόμη μεγάλη διαπραγματευτική «επιτυχία» του απερχόμενου υπουργού κ. Σπίρτζη.

Το ερώτημα είναι αν αυτή η πρωτοβουλία της κοινοπραξίας (η οποία εδράζεται σε μια σειρά δικών της επιχειρημάτων και αιτιών που προφανώς πρέπει να τεθούν στο τραπέζι ενός έντιμου και διαφανούς διαλόγου), θα γίνει αποδεκτή από την επόμενη κυβέρνηση της χώρας.

Η απερχόμενη κυβέρνηση αφού παλινδρόμησε ανάμεσα στα συνθήματα «δεν πληρώνω» και «κρατικός έλεγχος παντού», τελικά κατάφερε να επιβαρύνει τους Έλληνες πολίτες με ακόμη ακριβότερα εισιτήρια διέλευσης της Αττικής Οδού.

Η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει στις 8 Ιουλίου πως θα αντιδράσει;

Θα είναι σίγουρα ένα από κρίσιμα crash tests από τα οποία θα κριθεί η ικανότητα του Δημοσίου να συνεργάζεται αρμονικά, τίμια και διαφανώς με τον ιδιωτικό τομέα προς όφελος των πολιτών….