γράφει ο Γιώργος Προκοπάκης
Η υπόθεση Folli Follie έχει δύο σκέλη.
- Ένα είναι οι πρακτικές της διοίκησης από το 2007 (ενδεχομένως 2001) που οδήγησαν σε εκμετάλλευση επενδυτικών φορέων και επενδυτικού κοινού. Για το ζήτημα αυτό έχουν γίνει προανακρίσεις και οι κύριοι παίκτες από τη διοίκηση είναι προφυλακισμένοι.
- Το δεύτερο είναι η διαχείριση της υπόθεσης από τη στιγμή της αποκάλυψης της κακοδιαχείρισης (αρχές Μαΐου 2018) μέχρι τουλάχιστον τον Δεκέμβριο 2019 που οι παλιοί της διοίκησης αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν και από τις διοικήσεις θυγατρικών.
Κατά την περίοδο αυτή η μετοχή παρέμεινε για περίπου ένα μήνα υπό διαπραγμάτευση στο Χρηματιςτήριο, οπότε έγιναν κινήσεις ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένης της αγοράς ιδίων μετοχών. Η παραμονή υπό διαπραγμάτευση ήταν κρίσιμη για τους (κακο)διαχειριστές για να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα και ενδεχομένως να κερδοσκοπήσουν μπροστά στη χαμένη υπόθεση.
Η διαχείριση της μετα-αποκαλυπτικής πορείας ήταν αντικείμενο κυρίως της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Αυτή έβαζε προθεσμίες για παροχή στοιχείων, οι οποίες περνούσαν και δεν έτρεχε τίποτε.
Όρισε ελεγκτή ο οποίος παραιτήθηκε επειδή δεν του έδιναν στοιχεία να ελέγξει! Η δικαιοσύνη το έψαξε και προ δύο εβδομάδων έβαλε την υπόθεση στο αρχείο, μιας και δεν βρήκε παράνομες κινήσεις της Επιτροπής.
Οι αποκαλύψεις του δεύτερου ελεγκτή με τα e-mails αφορούν το δεύτερο σκέλος.
Η έκθεση “τελειώνει” και την υπόθεση με το πρώτο.
- Οι υπουργοί και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που φέρονται να έχουν εμπλακεί, αναφέρονται πάντα σε σχέση με την “Eπιτροπή“.
Δεν κατονομάζεται ως “Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς“, όμως δεν υπήρχε άλλη “επιτροπή” που να είχε σχέση με την εν εξελίξει υπόθεση – τις ημέρες των e-mail η μετοχή της εταιρείας ήταν ακόμη στο ταμπλώ του Χρηματιστηρίου. Ούτε αναφέρεται το όνομα του προέδρου της Επιτροπής, αν και φέρεται να έχει άμεση και συνεχή επαφή με τον εκπρόσωπο της διοίκησης της εταιρείας.
- Όμως αναφέρονται τα ονόματα δύο άλλων μελών της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, επίσης φερόμενοι να έχουν άμεση και συνεχή επαφή με τον εκπρόσωπο, όχι κατ’ ανάγκην της εταιρείας αλλά της υπό έλεγχο διοίκησης.
Εκτός εάν πρόκειται για σατανική σύμπτωση με τα επίθετα, οι δύο είναι ο τότε αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και ο Πρόεδρος του Χρηματιστηρίου. Ο τελευταίος φέρεται από τον συγγραφέα των μηνυμάτων να μεσολαβεί για γέφυρα με τον πρώτο.
Είναι απολύτως φυσιολογικό μια εταιρεία με προβλήματα κακοδιαχείρισης και εταιρικής διακυβέρνησης να έρχεται σε συνομιλίες με τον επόπτη, την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Θεσμικά όμως!
- Σε καμιά περίπτωση όμως η διαπραγμάτευση δεν μπορεί να γίνεται με επαφές με τα μέλη της Επιτροπής.
Ακόμη χειρότερα, αυτά τα μασαζάκια (στην καλύτερη περίπτωση) των μελών και οι επαφές δεν μπορεί να γίνονται με τον υπεύθυνο ασφάλειας της υπό έλεγχο εταιρείας. Φαντάζεστε το σκηνικό της απόλυτης θεσμικής ξεφτίλας να πηγαίνει ο υπεύθυνος ασφαλείας στον Πρόεδρο του Χρηματιστηρίου για να του κανονίσει επαφές με τον αντιπρόεδρο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς; Αυτές οι επαφές που αναφέρονται στα e-mail δεν έχουν καμιά θεσμική κάλυψη.
Απάτες και χειραγωγήσεις γίνονται παντού στον κόσμο – θα γίνονται πάντα.
Το ζήτημα είναι η διαχείριση κάθε μιάς περίπτωσης που εμφανίζεται από τις αρμόδιες αρχές.
Στο δυτικό κόσμο που φανταζόμαστε ότι ανήκουμε οι επόπτες είναι σαν το Επιθεωρητή Κάλαχαν: πρώτα πυροβολούν και μετά διαβάζουν τα δικαιώματα του υπόπτου.
Γιατί έχουν να προστατεύσουν την αξιοπιστία της αγοράς και τελικά την ίδια την οικονομία μιας χώρας.
Δεν νοείται να έχει μείνει η μετοχή στο ταμπλώ για ένα μήνα, να χάνονται λεφτά, να απαξιώνεται ΟΛΗ η κεφαλαιαγορά, και να έχει χρόνο για ματσακονιές ο “ύποπτος”.
Δεν νοείται να παραμένει η διοίκηση επί περισσότερο από ενάμισυ χρόνο για να συμμαζεύει. Γνώμη μου είναι πως οι τελευταίες αποκαλύψεις, δείχνουν μεν την ποιότητα των κυβερνώντων της εποχής, όμως στη δικαιοσύνη ανοίγουν ξανά την υπόθεση της διαχείρισης μετά την αποκάλυψη.
