Άντζελα Γκερέκου, Πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ)
Τα στατιστικά στοιχεία για την παρουσία των γυναικών σε θέσεις ευθύνης είναι απογοητευτικά, τουλάχιστον για την Ελλάδα του 2023. Αποδεικνύουν έμπρακτα ότι τα θετικά μέτρα που έχουν ληφθεί τα τελευταία χρόνια δεν έχουν επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Η ΕΕ προχώρησε ήδη από το 2000 στον σχεδιασμό και την υλοποίηση ποικίλων στρατηγικών-πλαισίων για την ισότητα ανδρών και γυναικών, με έμφαση στη συμπληρωματική λειτουργία των θετικών δράσεων και του gender mainstreaming, όπως είναι ο επίσημος ορισμός για την (ανα)οργάνωση, βελτίωση, ανάπτυξη και αξιολόγηση των διαδικασιών χάραξης πολιτικής, έτσι ώστε η προοπτική της ισότητας των φύλων να ενσωματώνεται σε όλες τις πολιτικές, σε όλα τα επίπεδα και σε όλα τα στάδια, από τους φορείς που συνήθως εμπλέκονται στη χάραξή της.
Έτσι έχουμε δράσεις σε τομείς όπως η αγορά εργασίας, και στην κοινωνική ασφάλιση, στην επιχειρηματικότητα, στη συμφιλίωση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, στην πρόληψη και εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και στην αντιμετώπιση της διεθνικής σωματεμπορίας (trafficking). Όπως επίσης και στη συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα των πολιτικών και οικονομικών αποφάσεων, στην εκπαίδευση και στην επαγγελματική κατάρτιση, στην αναβαθμισμένη συμμετοχή τους στην επιστήμη και την έρευνα, καθώς και σε δράσεις για την αντιμετώπιση της φτώχειας, αλλά και για την προαγωγή της υγείας των γυναικών.
Αλλά, τελικά, αρκεί αυτό; Αγωνιζόμαστε ακόμα για το αυτονόητο εν έτει 2023. Η αύξηση της συμμετοχής των γυναικών σε θέσεις ευθύνης είναι ζήτημα δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης!
Και, φυσικά, έχουμε δει να εισάγεται το ποσοστό του 40% ως το ελάχιστο για την εκπροσώπηση κάθε φύλου στις υποψηφιότητες, με επιπλέον αλλαγή της βάσης υπολογισμού του, με σκοπό τη μεγαλύτερη δυνατή ενίσχυση.
Και είναι προφανές πως η μέθοδος των ποσοστώσεων συνιστά ένα από τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας για να προωθήσουμε την αύξηση αυτή, αλλά, όπως έχω πει πολλές φορές σχετικά με αυτήν τη συνθήκη και θα το ξαναπώ: οι γυναίκες δεν θέλουμε ποσοστώσεις, θέλουμε ίσες ευκαιρίες!
Είναι αναγκαίο η Πολιτεία, τα κόμματα, οι οργανώσεις, οι επιχειρήσεις αλλά και γενικότερα η κοινωνία των πολιτών να λάβουν και επιπλέον μέτρα με δράσεις (προγράμματα επιμόρφωσης για την άρση των εμποδίων στην ενεργητική συμμετοχή των γυναικών, προγράμματα ευαισθητοποίησης και ανάπτυξης των δεξιοτήτων των νέων γυναικών κ.λπ.). Η ενίσχυση της εκπροσώπησης των γυναικών σε θέσεις πολιτικής ευθύνης αποτελεί υποχρέωση όλων μας, αφού μέσω αυτής στηρίζεται η δημοκρατία και αποδομούνται έτσι οι διάφορες στερεοτυπικές αντιλήψεις που συνδέονται με τους ρόλους των φύλων στη δημόσια και την πολιτική ζωή.
Και πρέπει να αποτελεί πρωταρχική υποχρέωση και στόχο της Πολιτείας η εξάλειψη κάθε είδους διακρίσεων λόγω φύλου, μορφών βίας και παρενόχλησης στον κόσμο της εργασίας, αν θέλουμε να μιλάμε για ουσιαστική ισότητα, αλλά και ισότιμη κατανομή ευθυνών για την εναρμόνιση ιδιωτικής, οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής.
Άλλωστε η επίτευξη της ουσιαστικής ισότητας σε όλους τους τομείς αποτελεί ανειλημμένη διεθνή υποχρέωση της χώρας μας, καθώς έχει υπογράψει και κυρώσει τη Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των Μορφών Διακρίσεων κατά των Γυναικών (Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination Against Women-CEDAW). Άρα είναι μονόδρομος η συμπερίληψη και η συνεργασία για ένα ακόμα πιο βιώσιμο μέλλον.
Aπόσπασμα από το αφιέρωμα Women In Business (Κυρέλα Πέτρου)-Περιοδικό ΧΡΗΜΑ
