Γρηγόρης Κοτσίρης
Ο Μπιλ Γκέιτς δεν επενδύει τα χρήματά του σε οποιαδήποτε ευκαιρία, αλλά σε συγκεκριμένους τομείς στους οποίους μπορεί να υπάρξει προοπτική.
Πρόσφατα, μαζί με το ίδρυμα Novo Nordisk και το Wellcome Trust, επένδυσε 300 εκατομμύρια δολάρια σε τρία χρόνια για να χρηματοδοτήσει επιστημονικές έρευνες στους αγαπημένους του τομείς: κλιματική αλλαγή, παγκόσμια φτώχεια, μολυσματικές ασθένειες και μικροβιακή αντοχή στα αντιβιοτικά.
Μια βιομηχανία έχει δημιουργηθεί γύρω από αυτό το είδος επιδοτήσεων με άμεσο αντίκτυπο στα πρωτοσέλιδα των ειδήσεων και σε ομάδες επιστημόνων που ενδιαφέρονται για αυτού του είδους τις δραστηριότητες.
Σύμφωνα με τον John-Arne Rottingen, διευθυντή της φαρμακευτικής εταιρείας Wellcome Trust, «είναι απαραίτητο να προβλέψουμε», δηλαδή πρέπει να αναζητήσουμε προβλήματα εκεί που δεν φαίνονται σήμερα. Σύμφωνα με αυτή τη λογική, οι λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα δεν είναι πολιτικές ή οικονομικές, αλλά τεχνικές και επιστημονικές.
Ο παλιός Τρίτος Κόσμος και νυν Παγκόσμιος Νότος είναι ένα από τα αγαπημένα εργαστήρια για αυτές τις έρευνες, επειδή κανείς δεν προσελκύει τα φώτα της δημοσιότητας, όπως στις χώρες του Κέντρου. Αλλά αυτές οι έρευνες, δεν έχουν πάντα ένα θετικό τέλος.
Το ίδρυμα του Μπιλ Γκέιτς διοχέτευσε πολλά χρήματα για την ανάπτυξη γενετικά τροποποιημένων σπόρων στην Αφρική και απέτυχε. Ίσως να προσπαθήσει και πάλι, αυτή τη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες ή στη Γαλλία. Στην Αφρική η «αειφόρος γεωργία» ίσως να είναι μη βιώσιμη.
Ο Γκέιτς και το ίδρυμά του ήθελαν να φτιάξουν φυτικές ποικιλίες που θα μπορούσαν να αντισταθούν σε έντομα και ασθένειες, σε συνεργασία με τοπικά και διεθνή ερευνητικά ιδρύματα.
Η Joeva Sean Rock, ερευνήτρια αναπτυξιακών μελετών στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και συνεργάτης στο έργο mBio, επικρίνει τον τρόπο με τον οποίο οι ερευνητές του Gates ανέλαβαν πρωτοβουλίες που συχνά «προσαρμόστηκαν περισσότερο στα συμφέροντα των ιδιωτικών εταιρειών, παρά στις πραγματικές ανάγκες των Αφρικανών αγροτών».
Οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες έχουν αποτύχει στην αφρικανική γεωργία. Ένας μεγάλος αριθμός έργων δεν έχει προχωρήσει ποτέ πέρα από την ερευνητική φάση. Σύμφωνα με στοιχεία από το έργο mBio, περίπου το 60% της δημόσιας χρηματοδότησης έρευνας δεν έχει οδηγήσει σε εμπορεύσιμα προϊόντα.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της αποτυχίας είναι η συνεργασία που δημιουργήθηκε στη Μπουρκίνα Φάσο, όπου τελικά εγκαταλείφθηκε το βαμβάκι Bt που αναπτύχθηκε από τη Monsanto, σε συνεργασία με τοπικούς ερευνητές μεταξύ 2008 και 2016. Η κατώτερη ποιότητα των παραγόμενων ινών έχει τα παραγόμενα προϊόντα μη πωλήσιμα, αφήνοντας τους αγρότες σε χρέη λόγω του υψηλού κόστους των σπόρων και των πρώτων υλών που απαιτούνται για την καλλιέργειά τους.
Τα αγροτικά πειράματα που προωθούσε ο Μπιλ Γκέιτς, φαίνεται να έχουν καταρρεύσει. Οι προτιμώμενες τεχνολογικές επιλογές, έχουν αποδειχθεί ακριβές και ελάχιστα προσαρμοσμένες στην αφρικανική γεωργική πραγματικότητα, ενώ αμφισβητήθηκαν από οργανώσεις όπως η Δράση κατά της πείνας, που αρνούνται να στηρίξουν έργα που βασίζονται σε γενετικά τροποποιημένους σπόρους, λόγω των χρεών που δημιουργούν για τους μικρούς αγρότες.
Πηγή https://www.geoeurope.org/2024/05/14/agrotika-peiramata-stin-afriki/
