Της Ελενας Ερμείδου, insuranceworld.gr
Μετά από αρκετά χρόνια, τον Μάϊο του 2017, το IASB (το Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων) δημοσίευσε τα νέα λογιστικά πρότυπα IFRS 17 για τα ασφαλιστήρια συμβόλαια τα οποία τίθενται εν ισχύ τη 1η Ιανουαρίου 2021 εισάγοντας έναν νέο υπολογισμό υπολογισμού υποχρεώσεων τελείως διαφορετικό από ότι ισχύει σήμερα στην λογιστική. Στόχος είναι να ενισχυθεί η συγκρισιμότητα των οικονομικών καταστάσεων.
Μεταξύ άλλων κύριοι παράμετροι του βασικού μοντέλου είναι ότι το κέρδος δεν αναγνωρίζεται στην έναρξη αλλά καθ’ όλη την διάρκεια του συμβολαίου, οι μελλοντικές ταμειακές ροές πρέπει να είναι ρητές και σταθμισμένες με βάση την πιθανότητα επίτευξης εισροών που θα προκύψουν με την εκπλήρωση της σύμβασης, το επιτόκιο προεξόφλησης βασίζεται σε τρέχοντα επιτόκια που αντικατοπτρίζουν την αξία του χρήματος κατά την διάρκεια του χρόνου.
Με άλλα λόγια στον υπολογισμό του γενικού μοντέλου μετρώνται οι αξίες των συμβολαίων σε παρούσες αξίες ταμειακών ροών αφαιρώντας τους μελλοντικούς κινδύνους και συνυπολογίζοντας μελλοντικές ταμειακές ροές όπως οι επιδράσεις από τις αυξομειώσεις των επιτοκίων. Οι μεταβολές θα μεταφράζονται αντίστοιχα σε κέρδος ή ζημιά.
Παράλληλα το μοντέλο των IFRS 17 θα δημιουργήσει συνέργειες με το εποπτικό καθεστώς Solvency II. Συνολικά, πρόκειται για ένα σύνθετο μοντέλο το οποίο απαιτεί αλλαγές στην οργάνωση με την διαχείριση των ασφαλιστήριων συμβολαίων να γίνεται οικονομική διεύθυνση, την αναλογιστική και την διεύθυνση πληροφορικής.
Τα IFRS 17 θα τα εφαρμόσουν και οι αντασφαλιστικές εταιρείες με τον ίδιο τρόπο, όπως και οι ασφαλιστικές, ωστόσο λόγω των ιδιαίτερων δραστηριοτήτων τους, αναμένεται να αντιμετωπίσουν κάποιες προκλήσεις.
Επίσης οι απαιτήσεις των IFRS 17 σε ό,τι αφορά τις ceded αντασφαλίσεις μπορεί να επηρεάσουν κάποιες λειτουργίες μεταξύ αντασφαλιστικών και ασφαλιστικών οδηγώντας σε έναν επανασχεδιασμό των αντασφαλιστικών προϊόντων.
Οι κύριες προκλήσεις για τις αντασφαλιστικές από τα IFRS 17 είναι αυτές που θα προκύψουν τα Variable Fee Approach* (VFA, βασίζεται στη βασική προσέγγιση αποτίμησης ) με επιπρόσθετες αναφορές σχετικά με τον χειρισμό των συμβολαίων που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία. ) από τα οποία εξαιρούνται τα συμβόλαια αντασφάλισης. Επίσης στις αντασφαλιστικές θα υπάρξει ένας αντίκτυπος από τις προβλέψεις σε ό,τι αφορά τα επίπεδα συγκέντρωσης όπου η χαμηλότερη μονάδα ορίζεται στο επίπεδο των συμβάσεων επηρεάζοντας έτσι την ομαδοποίηση των αντασφαλιστικών συμβάσεων. Για τις ασφαλιστικές η εφαρμογή του VFA ενδεχομένως να δημιουργήσει μία ασυμβατότητα οδηγώντας σε αλλαγές στον σχεδιασμό ασφαλιστικών προϊόντων. Από την οπτική των αντασφαλιστών, η χρήση ενός γενικού μοντέλου για την αξιολόγηση μίας αντασφαλιστικής σύμβασης όπου οι υποχρεώσεις ουσιαστικά είναι συνδεδεμένες με τις επιδόσεις των οικονομικών στοιχείων, μπορεί να μην αντικατοπτρίζει την οικονομική ουσία της αντασφαλιστικής σύμβασης και αυτό θα μπορούσε να αυξήσει την μεταβλητότητα των the P&L ή των OCI.
Το μοντέλο αυτό μπορεί να έχει επιπτώσεις στις επιδόσεις της αντασφαλιστικής αγοράς όταν κυριαρχεί μεταβλητότητα στις αγορές καθώς το γενικό μοντέλο δεν επιτρέπει την απορρόφηση του αντίκτυπου τέτοιων συνθηκών. Ωστόσο, οι προκλήσεις από τα IFRS 17 σχετίζονται περισσότερο από το πώς θα οριστεί η μονάδα και οι απαιτήσεις στα επίπεδα εγγυήσεων των αντασφαλιστικών συμβάσεων.
Υπενθυμίζεται η Επιτροπή έχει ζητήσει την υποβολή σχολίων από τις (αντ)ασφαλιστικές και τα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη σχετικά με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις έως τις 25 Σεπτεμβρίου 2019, με στόχο την οριστικοποίηση του προτύπου έως τα μέσα του 2020.
*Εφαρμόζεται σε ασφαλιστήρια συμβόλαια με συμμετοχή στα κέρδη
