Πέρασε, όπως αναμενόταν η γραμμή Trump καi o Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός IMO υποχρεώθηκε να βάλει στον “πάγο” στον σχεδιασμό μετάβασης της ναυτιλίας σε καθαρές μηδενικές εκπομπές έως το 2050.
Για έναν χρόνο η αναβολή (και βλέπουμε…) με το μπλοκ αυτών που συντάχθηκαν με την απαίτηση της Ουάσιγκτον να αριθμεί 57 ψήφους (χωρών) έναντι 49 που ψήφισαν να περάσει το λεγόμενο Net Zero Framework.
Εύλογα, κυρίως χώρες της Βόρειας Ευρώπης ήταν υπέρ, πλην όμως το αξιοσημείωτο είναι ποιες στοιχήθηκαν στην γραμμή Trump.
Οι Αραβικές κατανοητό, καθώς θα αντίκειτο άμεσα στα οικονομικά/επιχειρηματικά συμφέροντα του, χώρες που θεωρούνται επιρροής των ΗΠΑ επίσης, ομοίως και η Ρωσία που πέραν των συμφερόντων ήθελε να κάνει μία κίνηση καλής θέλησης προς τις ΗΠΑ. Αλλά το να ψηφίσουν κατά, μαζί με τις ΗΠΑ, Κίνα, Ιράν και ακόμη 2-3 “ορκισμένοι” εχθροί δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο.
Βέβαια για τις…ανίερες συμμαχίες τα είχε πει πριν- σχεδόν- δύο αιώνες ο Henry John Temple, 3rd Viscount Palmerston.
Μνημειώδης η ρήση του πως
- “τα έθνη δεν έχουν σταθερούς φίλους και εχθρούς, ει μη μόνον σταθερά συμφέροντα” που στην συγκεκριμένη περίπτωση του ΙΜΟ έσμιξε εχθρούς αλλά με ίδια συμφέροντα.
