Αλυσιδωτές οι οικονομικές επιπτώσεις από το εκρηκτικό μείγμα “απαγορευτικών”, κλείσιμο επιχειρήσεων, ανεργία, αναστολές, έκτακτα μέτρα (υπό) στήριξης, κατάρρευση τουρισμού, λιανικού εμπορίου με την “λυπητερή” να αποτυπώνεται -ήδη- σε πρόδρομους δείκτες.
Στοιχεία, που αφορούν στην πραγματική οικονομική κατάσταση επαγγελματιών, καταναλωτών, νοικοκυριών εν γένει της πραγματικής οικονομίας εν μέσω διεθνούς κρίσης και ατέρμονης δοκιμασίας των αντοχών του συστήματος. Προφανώς και η “παγκοσμιότητα” της κρίσης λόγω Covid-19, των καταστροφικών συνεπειών της αμβλύνει -εν μέρει- την πίεση που δέχεται (και θα συνεχίσει ) να δέχεται η χώρα μας, ως μέρος-πλέον- ενός διεθνοποιημένου προβλήματος και όχι σαν το δακτυλοδειχτούμενο “μαύρο πρόβατο” της “ελληνικής κρίσης”.
Κάτι είναι και αυτό, πλην όμως δεν αλλάζει δραστικά στην λύση του προβλήματος.
Και γίνομαι συγκεκριμένος, οι εκτιμήσεις φέρουν το συνολικό ποσό που θα δηλώσουμε φέτος ως φορολογούμενοι να είναι χαμηλότερο, ακόμη, και των 70 δισ. ευρώ. Εάν όντως επιβεβαιωθούν αυτές οι δυσοίωνες εκτιμήσεις (μέχρι τώρα τα στοιχεία αυτό δείχνουν) θα πρόκειται για το χαμηλότερο “δηλωθέν εισόδημα” από την περίοδο της εισόδου της χώρας μας στην ευρωζώνη. Δηλαδή μία 20ετία πίσω, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει ευρύτερα για την πραγματική οικονομία, την επιχειρηματικότητα, την κοινωνία.
Στους 1.230.479 οι άνεργοι (στους 130.000 οι μακροχρόνια), στο 1.700.000 οι μισθωτοί σε αναστολή, στις 1.400.000 ατομικές επιχειρήσεις που δεν λειτουργούν το ερώτημα “πως θα βγει ο λογαριασμός” μόνο θεωρητικό δεν είναι.
Για να μην πάω στη μείωση των ηλεκτρονικών συναλλαγών (κατά 13%), των εσόδων στο λιανεμπόριο, στα 2,5 δισ (από 6 δισ., πέρυσι) την περίοδο των εκπτώσεων, κ.λ.π, κ.λ.π
Τι σημαίνουν όλα αυτά, πέραν των προφανών; παράταση για το.. εύθετο μέλλον, των όποιων σκέψεων για φορολογικές ελαφρύνσεις (παρά τις όποιες ήπιες 2-3 που επιχειρείται να προωθηθούν), για αποφόρτιση της επιχειρηματικής φορολογίας, της δυνατότητας παροχής διευκολύνσεων προς τις επιχειρήσεις προκειμένου να μπορέσουν, κάποια στιγμή, να επανακάμψουν, να εκπληρώσουν τις δανειακές υποχρεώσεις τους κ.λ.π.
Η αύξηση των καταθέσεων κατά 17,2 δισ (στα 158,7 δισ) από την αρχή του 2020 (σύμφωνα με τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος) είναι μεν μία ενθαρρυντική ένδειξη, πλην όμως έχει και.. αμφίσημη σημασία, καθώς καταδεικνύει το “στέγνωμα” της κατανάλωσης/ζήτησης. Αλλωστε ένα σημαντικό μέρος προέρχεται από τα εκτεταμένα προγράμματα (υπό) στήριξης αποστερώντας, πρακτικά, ρευστότητα από την παραγωγή, την αγορά μεγάλο μέρος της οποίας παραμένει με την ένδειξη “κλειστόν”.
……………………..
Πηγή: ΧΡΗΜΑ WEEK, 09/02/2021
