Σε πολλές μεγάλες πόλεις, οι πραγματικές τιμές των κατοικιών έχουν μειωθεί καθώς τα υψηλά επιτόκια περιορίζουν τη ζήτηση.

Ταυτόχρονα, οι αγορές ακινήτων επιβραδύνονται λόγω των δύσκολων συνθηκών χρηματοδότησης και του αυξανόμενου κόστους κατασκευής. Ως αποτέλεσμα, ο κίνδυνος φούσκας ακινήτων διογκώνεται σε πόλεις όπως το Χονγκ Κονγκ, το Λονδίνο και η Νέα Υόρκη. Ωστόσο, η ισχυρή ζήτηση στην αγορά πολυτελών κατοικιών και η άνθηση του χρηματιστηρίου τροφοδοτούν κινδύνους φούσκας και σε πόλεις όπως το Μαϊάμι και το Λος Άντζελες.

Αυτό το γράφημα δείχνει τις πόλεις με τον υψηλότερο κίνδυνο φούσκας ακινήτων, με βάση τον Παγκόσμιο Δείκτη Ακινήτων της UBS για το 2024.

Με τις πραγματικές τιμές κατοικιών να αυξάνονται σχεδόν κατά 50% από το τέλος του 2019, το Μαϊάμι έχει τον υψηλότερο κίνδυνο φούσκας σε όλες τις πόλεις που αναλύθηκαν.
Αυτό έχει ωθήσει την αναλογία τιμής προς εισόδημα υψηλότερα, καθώς οι αγοραστές ανταγωνίζονται για περιορισμένα παραθαλάσσια πολυτελή ακίνητα. Ταυτόχρονα, η σχετική οικονομική προσιτότητα της πόλης σε σύγκριση με άλλες μεγάλες Η.Π.Α. τα μετρό, μαζί με την απουσία κρατικού φόρου εισοδήματος και το ευνοϊκό κλίμα, έχουν τροφοδοτήσει τη ζήτηση.

 

Στη δεύτερη θέση βρίσκεται το Τόκιο, μια από τις πιο απρόσιτες πόλεις στον κόσμο.

Η εξαιρετικά χαλαρή νομισματική πολιτική και η οικονομική σταθερότητα συνέβαλαν σε υψηλές αποτιμήσεις ακινήτων στο Τόκιο. Πέρυσι, ένα διαμέρισμα 646 τετραγωνικών ποδιών κόστισε 15 φορές περισσότερο από τον μέσο μισθό ενός ειδικευμένου εργάτη, ξεπερνώντας τα επίπεδα που παρατηρήθηκαν στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη.

Παρόλο που το Ντουμπάι δεν έχει εισέλθει στην περιοχή της φούσκας, οι τιμές των κατοικιών αυξήθηκαν κατά 17% μεταξύ του δεύτερου τριμήνου του 2023 και του δεύτερου τριμήνου του 2024—η ταχύτερη αύξηση μεταξύ των πόλεων που αναλύθηκαν. Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, η πόλη σημείωσε όγκο ρεκόρ συναλλαγών και ισχυρή αύξηση πληθυσμού καθώς οι αγοραστές συρρέουν σε αυτόν τον παγκόσμιο οικονομικό κόμβο.

Αντίθετα, ορισμένες πόλεις είδαν τον κίνδυνο φούσκας να μειώνεται καθώς οι πραγματικές αξίες κατοικιών μειώθηκαν, όπως το Λονδίνο, το Χονγκ Κονγκ, το Παρίσι και το Τορόντο.