Διαδοχικά ήταν τα μίνι ξεπουλήματα μετοχών στην Wall Street, το τελευταίο με αφορμή την επίσημη κήρυξη του «πολέμου» δασμών. Απαρχή ενός ευρύτερου εμπορικού «πολέμου» και μιας γεωοικονομικής αντιπαράθεσης, με την Ευρώπη σε δυσχερέστατη θέση, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό και για την Ελλάδα.
Χρηματιστηριακό χρήμα που φεύγει από τις ΑΙ πηγαίνει αλλού. Πού; Σε πιο ασφαλή assets διαβάζουμε, δηλαδή λ.χ. US Bonds ομοσπονδιακό χρέος των ΗΠΑ, σε εταιρείες της «παλιάς οικονομίας», σε παραγωγικές κ.λπ.
Καλό θα ήταν αυτήν τη μετακίνηση χρήματος να την παρακολουθήσουμε συνδυαστικά με ανάλογη τάση που εξελίσσεται από τις προθεσμιακές αγορές, τα futures, κάθε λογής περιουσιακά στοιχεία και, βεβαίως, τον χρυσό. Τυχαία ήταν τα διαδοχικά ιστορικά υψηλά; Αφελής προσέγγιση –αφελέστατη–, καθώς την ίδια περίοδο με το «ξεφούσκωμα» η νέα διοίκηση της Ουάσιγκτον μεθοδικά ενισχύει το Commodity Exchange με χρυσό –τόνους χρυσού για να είμαστε ακριβείς.
Σύμφωνα με στοιχεία των ελβετικών τελωνείων, τον Φεβρουάριο καταγράφηκε η δεύτερη μεγαλύτερη μεταφορά πολύτιμου μετάλλου από το 2012, που ξεκίνησε η «μέτρηση» προς ΗΠΑ. Πότε ήταν η πρώτη μεγαλύτερη; Έναν μήνα νωρίτερα, τον Ιανουάριο. Έτσι, στο πρώτο δίμηνο του 2025, μεταφέρθηκαν 193 και 174,7 μετρικοί τόνοι, αξίας πάνω από 30 δισ. δολάρια. Το COMEX είναι η μεγαλύτερη αγορά για futures και options trading για μέταλλα.
Όλη αυτήν την εικόνα, εάν τη μεγεθύνουμε, θα μας δείξει, μεταξύ άλλων, και τη λογική της δασμολογικής πολιτικής που ξεδιπλώνεται από το σύστημα Τραμπ. Αφελές –αφελέστατο– εάν κάποιος θεωρεί πως όλο αυτό που δείχνει ανερμάτιστο είναι ασχεδίαστο, χωρίς αρχή, τέλος και στόχευση. Στο σύστημα της διοίκησης είναι ονόματα όπως Σκοτ Μπέσεντ, Στάνλεϊ Ντρακενμίλερ, Κέβιν Γουόρς, Στέφαν Μιράν κ.ά. Θα περιοριστώ στον τελευταίο, νυν επικεφαλής των οικονομικών συμβούλων του Τραμπ, πρώην ανώτατο στρατηγικό αναλυτή της Hudson Bay Capital (μίας από τις πιο σημαντικές εταιρείες διαχείρισης κεφαλαίων/hedge funds). Ο Stephen Miran, τον Νοέμβριο του 2024, κι ενώ ήταν προς ένταξη στο επιτελείο Τραμπ, δημοσίευσε τη μελέτη “A User’s Guide to Restructuring the Global Trading System”, που για τους insiders θεωρείται κάτι σαν το… «λυσάρι» των πολιτικών Τραμπ.
Συνοπτικά, η φιλοσοφία/λογική της μελέτης είναι πως η αβεβαιότητα σχετικά με το εάν, πότε και πόσο μεγάλοι είναι οι δασμοί ενισχύει τη διαπραγματευτική θέση ισχύ των ΗΠΑ σε βαθμό που δημιουργεί φόβο και αμφιβολία.
Δύο είναι τα σημαντικά σημεία: Οι δασμοί πρέπει να είναι σταδιακοί και οι όροι αυτής της εξέλιξης να παραμένουν σαφείς, έτσι ώστε να διευρύνονται τα περιθώρια προσαρμογής και εξαναγκασμού (εκβιασμού) των χωρών, που πλήττονται, σε συνεργασία. Και το δεύτερο εδράζεται στο δόγμα πως εθνική ασφάλεια και εμπόριο είναι αλληλένδετα, δεν διαχωρίζονται.
ΑΠΟ ΧΡΗΜΑ WEEK
