Στο Υπουργείο Παιδείας έχουν την αίσθηση του επείγοντος. Αλλού περί άλλων τυρβάζουν…

0

Από την πρώτη μέρα που σχημάτισε την κυβέρνηση του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε μία βασική οδηγία στους υπουργούς του:

  • «Οι πολίτες πρέπει να νιώσουν την επιστροφή στην κανονικότητα, την ομαλότητα και την προοπτική. Οι Yπουργοί –αντιθέτως- πρέπει να θέσουν τους εποπτευόμενους μηχανισμούς σε κατάσταση συναγερμού για να επαναφέρουν την οικονομία αλλά και την κοινωνία στους κανονικούς ρυθμούς λειτουργίας».

Σήμερα είναι φανερό πως αυτή η κατεύθυνση του Πρωθυπουργού δεν έχει γίνει κατανοητή από αρκετούς. Υπάρχουν αποφάσεις που καθυστερούν χωρίς λόγο, εφευρίσκονται διαδικασίες που περιπλέκουν τη διαδικασία λήψης αποφάσεων ενώ σε ορισμένα Υπουργικά γραφεία οι στοίβες των εγγράφων προς υπογραφή είναι απελπιστικά ογκώδεις.

Υπάρχουν προφανώς οι ευχάριστες εξαιρέσεις. Υπουργοί που εργάζονται δυναμικά και συστηματικά, σε διαρκή επαφή με το Υπουργείο, τα στελέχη αλλά και τους άμεσα εποπτευόμενους οργανισμούς χωρίς να αγνοούν τους ψηφοφόρους.

Σ’ αυτή, την δεύτερη κατηγορία Υπουργών, ανήκει αναμφισβήτητα η Νίκη Κεραμέως. Έχει αναλάβει τη διοίκηση ενός περίπλοκου κι ευαίσθητου Υπουργείου το οποίο δεν χαρακτηρίζεται «παραγωγικό» αλλά στην πραγματικότητα είναι απόλυτα συνδεδεμένο με το οικονομικό παρόν και μέλλον αυτής της χώρας.

Με συνεπείς πρωτοβουλίες εξωστρέφειας και συστηματικές κινήσεις αναδιοργάνωσης η Υπουργός Παιδείας δημιούργησε δυναμική σημαντικών αλλαγών στον τομέα ευθύνης της, χωρίς να παραγνωρίζει τον κοινωνικό του χαρακτήρα.

Ένα πρόσφατο κι ενδεικτικό παράδειγμα – κάποιοι θα το χαρακτήριζαν «γραφειοκρατική εμπλοκή» – είναι το θέμα της  αποσυμφόρησης των εκκρεμών υποθέσεων του
Διεπιστημονικού Οργανισμού Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και
Ενημέρωσης (ΔΟΑΤΑΠ).

Εκατοντάδες πολίτες ταλαιπωρούνταν επί μήνες -ίσως και χρόνια ολόκληρα- σε μια απέλπιδα προσπάθεια να βγούν από τον λαβύρινθο της γραφειοκρατίας, για να αναγνωρίσουν την ακαδημαϊκή ισοτιμία και αντιστοιχία των σπουδών τους.

Ήταν ένα κλασικό πρόβλημα γραφειοκρατίας που δεν είχε σχέση με τις οικονομικές δυνατότητες, έλλειψη πόρων ή ανθρώπων ή άλλες παραδοσιακές αδυναμίες της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης.

Η Νίκη Κεραμέως παρενέβη αποτελεσματικά. Τοποθετήθηκε νέα διοίκηση στον Οργανισμό και μέσα σε ένα μήνα (!) διεκπεραιώθηκαν 750 υποθέσεις!

Οι 750 υποψήφιοι κατάφεραν να υποβάλουν εμπρόθεσμα τα δικαιολογητικά τους για
να συμμετάσχουν στις διαδικασίες διορισμών, αφού –μέσα σε ένα μήνα– καλύφθηκε το το σύνολο των υποψηφίων που είχαν καταθέσει αίτηση επίσπευσης που ήταν και το συντριπτικό ποσοστό των αιτούντων μέσω ΑΣΕΠ.

  • Η υπόθεση  του Διεπιστημονικού Οργανισμού Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Ενημέρωσης (ΔΟΑΤΑΠ) είναι απλώς ένα παράδειγμα.
  • Είναι όμως ένα παράδειγμα που έχει ανάγκη να βλέπει η Ελληνική κοινωνία για να αποκτήσει την αίσθηση ότι το Κράτος συμπαρίσταται, συμπάσχει και συμμετέχει στην αγωνία του κάθε πολίτη για μια αξιοπρεπή θέση εργασίας.

Είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση για όλους εκείνους τους υπουργούς που –δυστυχώς- δεν έχουν ακόμη αποκτήσει συναίσθηση της κατάστασης του επείγοντος για τις αλλαγές στην οικονομία, την κοινωνία και τους θεσμούς του Κράτους…