Ετήσια ποσοστιαία αύξηση κατά 25% καταγράφουν τα μεγέθη της οικονομίας του διαμοιρασμού ενώ στο 10% της ετήσιας τουριστικής δαπάνης υπολογίζεται το μέγεθος της οικονομίας των βραχυχρόνιων μισθώσεων τύπου Airbnb και των συναφών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα.
Αυτό προκύπτει από μελέτη που εκπόνησε η Grant Thornton για λογαρισμό του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδας.
Η έρευνα της Grant Thornton εντοπίζει ως σημαντικές κοινωνικές επιπτώσεις των βραχυχρόνιων μισθώσεων τον εκτοπισμό ακινήτων από τις μακροχρόνιες στις βραχυχρόνιες μισθώσεις «που οδηγεί σε αύξηση των τιμών ενοικίασης και επιβάρυνση των οικονομικά ασθενέστερων» καθώς και «την κατά 21% επιβάρυνση των όγκων απορριμμάτων προς διαχείριση με ότι αυτό σημαίνει για το περιβάλλον».
Ειδικότερα στην Αθήνα εκτιμάται ότι κάθε 1 ακίνητο που πάει σε βραχυχρόνιες μισθώσεις στερεί 2 ακίνητα από τις μακροχρόνιες.
Η όλη αυτή λειτουργία εκτιμάται πως οδηγεί τα ενοίκια από 8,3%-9,3% υψηλότερα ετησίως.
Εκτιμάται ότι η ύπαρξη αρνητικών επιπτώσεων αυτού του εύρους στην Ελλάδα, οι οποίες έχουν και κοινωνική διάσταση δεδομένου ότι κάνουν δαπανηρότερη την ενοικίαση ακινήτων πρώτης κατοικίας για τους οικονομικά ασθενέστερους, μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη θέσπιση ορίων και πλαισίου όχι μόνο για τη φορολογική μεταχείριση των βραχυχρόνιων μισθώσεων αλλά και τη γεωγραφική και ποσοτική τους διασπορά.
