Με την επάνοδο του Σταύρου Παπασταύρου από τις ΗΠΑ, προγραμματίζεται η ανακοίνωση του νέου μηχανισμού στήριξης της ενεργοβόρου βιομηχανίας. Μετά από προσπάθειες έξι και πλέον μηνών, από τη στιγμή που άνοιξε η σχετική συζήτηση, η κυβέρνηση φέρεται να είναι πολύ κοντά στη δημοσιοποίηση συγκεκριμένων μέτρων, σε υλοποίηση των δεσμεύσεων Μητσοτάκη από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΣΕΒ.
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, βάση του μηχανισμού είναι το «ιταλικό μοντέλο» (Energy Release 2.0), που μπορεί να μην αφορά άμεση επιδότηση, αλλά λειτουργεί ως ένα είδος δανείου, δηλαδή οι ενεργοβόρες βιομηχανίες αποκτούν πρόσβαση σε ενέργεια από ΑΠΕ που θα διατίθεται από τον Διαχειριστή ΑΠΕ & Εγγυήσεων Προέλευσης (ΔΑΠΕΕΠ), σε σταθερή τιμή 55-65 ευρώ, για διάρκεια τριών ετών. Μέσω του μηχανισμού θα παρασχεθεί στήριξη σε περίπου 60 βιομηχανίες (και μονάδες παραγωγής στη μεταποίηση) με ετήσια μέση κατανάλωση 6 TWh (σ.σ. 1 Τεραβατώρα/TWh ισούται με 1.000 Γιγαβατώρες/GWh), με το κόστος να εκτιμάται ανάλογα από 180 έως 250 εκατ. ευρώ τον χρόνο (ανάλογα με την κατανάλωση).
Όπως προκύπτει από την εφαρμογή του μηχανισμού στην Ιταλία, η «επιδότηση» της πρώτης τριετίας αντισταθμίζεται πλήρως από την επιστροφή ενέργειας σε βάθος εικοσαετίας.
Είχε δε αναδρομική ισχύ, όπως επιδιώκουν να ισχύσει και για την εγχώρια αγορά ο ΣΕΒ, ο ΣΒΕ, η Ελληνική Παραγωγή και άλλοι συναφείς επιχειρηματικοί φορείς. Η περίμετρος εφαρμογής του μηχανισμού, το ετήσιο κόστος, ο επιμερισμός της στήριξης μένει να αποσαφηνιστούν με την ανακοίνωσή του, για αυτό κάθε προεξόφληση ότι το πλαίσιο θα είναι επαρκές (ή όχι) θεωρείται βιαστική.
Ωστόσο, είναι γεγονός ότι το ενεργειακό κόστος στην Ελλάδα είναι διπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, για αυτό και η στάση των φορέων της βιομηχανίας είναι επιφυλακτική, θεωρώντας ότι απαιτείται δραστικότερη στήριξη. «Κοντός ψαλμός αλληλούια», που λένε… Όμως, υπάρχουν κλάδοι που, εκ προοιμίου, μένουν έξω από την περίμετρο, παρότι βαρύνονται με υψηλό λειτουργικό (ενεργειακό) κόστος.
Κυρίως ο κλάδος των σουπερμάρκετ, που μπορεί να μη θεωρείται «ενεργοβόρος», σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά κριτήρια, πλην όμως σημαντικό μέρος των λειτουργικών εξόδων του αφορά στην ηλεκτρική τροφοδοσία (από αποθήκες μέχρι καταστήματα).
Το πρόβλημα καθίσταται βαρύτερο για τον εγχώριο κλάδο, ακριβώς λόγω της ιδιομορφίας κατανομής των δικτύων πώλησης.
Η ελληνική… «Πολυνησία» καθιστά απαγορευτικά τα κόστη από τη μεταφορά μέχρι την πώληση. Εποχικότητα και ναύλοι επιβαρύνουν περαιτέρω το κόστος λειτουργίας (συνακόλουθα μειώνοντας το περιθώριο μικτού κέρδους). Είναι γνωστό άλλωστε ότι η ενέργεια αντιστοιχεί στο 6,8% των συνολικών λειτουργικών δαπανών, γεγονός που τη φέρνει στην τρίτη θέση μετά το μισθολογικό κόστος (62,6%) και τα λοιπά (18,5%), σύμφωνα με στοιχεία της Ένωσης Σούπερ Μάρκετ Ελλάδος.
ΑΠΟ ΧΡΗΜΑ WEEK
