Για να επιμένει ο Εμανουέλ Μακρόν στην ανάγκη να αναλάβει τα ηνία της Κομισιόν ο Μάριο Ντράγκι, μπορεί να υποθέσει κάποιος πως η κατάσταση είναι πολύ πιο σοβαρή και ίσως «στο παρά ένα» από το να γίνει μη αναστρέψιμη. Aπό τη μία ισχυροί ευρωπαϊκοί όμιλοι μεταφέρουν την έδρα τους στις ΗΠΑ, από την άλλη κυρίως Άραβες συζητούν για την εξαγορά νευραλγικών ομίλων τεχνολογίας/τηλεπικοινωνιών. Ενδεικτικές ως προς το δεύτερο είναι οι περιπτώσεις της E& (EtiSalAt) από τα ΗΑΕ για την εξαγορά του συνόλου του United Group (ελληνικός βραχίονάς του η NOVA/Wind) της Saudi Telecom, που, μέσω της θυγατρικής TawAl, «μαζεύει» κεραίες κινητής τηλεφωνίας σε διάφορες χώρες.
Οι πιο νουνεχείς Ευρωπαίοι πολιτικοί έχουν προειδοποιήσει –λ.χ. ο Ενρίκο Λέτα– για την ανάγκη να γίνουν συγχωνεύσεις στα ευρωπαϊκά telecoms, αλλά και επιχειρηματίες. Ενδεικτική είναι η δική μας περίπτωση, του Ευάγγελου Μυτιληναίου, ο οποίος εκφράζει τις εύλογες ανησυχίες των Ευρωπαίων βιομηχάνων τόσο για τη βιαστική και πρόχειρη (και κοστοβόρα) πολιτική των Βρυξελλών με την πράσινη μετάβαση όσο για τα υψηλά κόστη χρήματος.
ΑΠΟ ΧΡΗΜΑ WEEK
