Όταν οι οικονομολόγοι μετρούν τον πλούτο μιας χώρας, είθισται να χρησιμοποιούν κάποια κλασικά “μοντέλα” μέτρησης, που μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν το κατά κεφαλήν ΑΕΠ το οποίο αποτυπώνει την ατομική οικονομική ευημερία των πολιτών της.

Ωστόσο η σύγκριση των χωρώναποκλειστικά και μόνο με αυτή τη μέτρηση δεν αποκαλύπτει όλο το οικονομικό “backround” ενός κράτους. Για μια πιο σφαιρική άποψη, πρέπει να ληφθούν υπόψη και άλλες παράμετροι, όπως για παράδειγμα το βιοτικό επίπεδο και η παραγωγικότητά του.

Το γράφημα αποτυπώνει τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου με βάση τρεις διαφορετικές μετρήσεις, σύμφωνα με τα στοιχεία του The Economist και του Sondre Solstad. Όλα τα στοιχεία είναι σε δολάρια ΗΠΑ.

Οι πλουσιότερες χώρες του κόσμου, κατά κεφαλήν ΑΕΠ

Όπως δείχνει ο παρακάτω πίνακας, οι μικρότερες χώρες τα πηγαίνουν πολύ καλύτερα—οκτώ από τις 10 πιο πλούσιες χώρες, έχουν πληθυσμό κάτω των 10 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Το Λουξεμβούργο, του οποίου ο χρηματοπιστωτικός τομέας αποτελεί το 25% του ΑΕΠ του, είναι η πλουσιότερη χώρα του κόσμου σε κατά κεφαλήν ΑΕΠ.

Με πληθυσμό μόλις 660.000 κατοίκους, συγκαταλέγεται στους φορολογικούς παραδείσους, δίνοντας κίνητρα σε ξένους επενδυτές λόγω των ευνοϊκών φορολογικών πολιτικών του. Εξαιτίας του σημαντικού πλούτου αυτού του μικρού έθνους, οι πολίτες του απολαμβάνουν δωρεάν εκπαίδευση, υγειονομική περίθαλψη και μεταφορές.

Οι Βερμούδες, όπως και το Λουξεμβούργο, έχουν επίσης χαρακτηριστεί φορολογικός παράδεισος. Αρκετές πολυεθνικές φιλοξενούν δισεκατομμύρια στο νησιωτικό έθνος—συμπεριλαμβανομένης της Google, η οποία μετέφερε 23 δισεκατομμύρια δολάρια σε μια εταιρεία “κέλυφος” το 2017 για να μειώσει το εξωτερικό φορολογικό κόστος.

Με κατά κεφαλήν ΑΕΠ 82.808 $, η Σιγκαπούρη είναι η πλουσιότερη χώρα στην Ασία χάρη στο ρόλο της ως παγκόσμιου κόμβου για τη χρηματοδότηση, το εμπόριο και τον τουρισμό.

Ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (PPP)

Ένας άλλος τρόπος σύγκρισης, προσαρμόζει το κατά κεφαλήν ΑΕΠ με τη σχετική τιμή των αγαθών και των υπηρεσιών, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι διαφορές στο κόστος ζωής και στην ισχύ του τοπικού νομίσματος.

 

Αυτό παρέχει μια σαφέστερη σύγκριση του βιοτικού επιπέδου μεταξύ των χωρών, καθώς με τιμή ίση με την αξία ενός δολαρίου μπορεί κάποιος να αγοράσει περισσότερα ή λιγότερα αγαθά σε διαφορετικές χώρες. Παρακάτω, καταδεικνύεται πώς οι χώρες αποδίδουν διαφορετικά με βάση αυτό το μέτρο, γνωστό ως κατά κεφαλήν ΑΕΠ προσαρμοσμένο με βάση την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (PPP).