Η ετήσια έρευνα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) ‘‘Going for growth’’ αποκαλύπτει την μιζέρια και τις αδικίες του ελληνικού φορολογικού συστήματος. Το ελληνικό νοικοκυριό είναι ένα από τις 5 βαρύτερα φορολογούμενα μεταξύ των χωρών-μελώντου ΟΟΣΑ. Η επιβάρυνση κάθε ελληνικής οικογένειας είναι -αναλογικά- υψηλότερη σε σχέση με τους φόρους του εργένη χωρίς παιδιά.
Στην Ελλάδα, η πραγματική φορολογική επιβάρυνση ενός ζευγαριού με δύο παιδιά και μέσο μισθό ανέρχεται σε 38,2%, έναντι 30% κατά μέσον όρο στον ΟΟΣΑ.
Ωστόσο, παρά τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές (ειδικά ο ανώτατος συντελεστής έχει φτάσει πλέον σε ένα από τα υψηλότερα επίπεδα παγκοσμίως, καθώς το άθροισμα του 45% της κλίμακας και του 10% της εισφοράς αλληλεγγύης οδηγεί στο εκρηκτικό 55%), η αναλογία των εισπράξεων από την άμεση φορολογία προς το σύνολο των φορολογικών εσόδων είναι μια από τις χειρότερες στις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ.
————————————————————————————————–
————————————————————————————————–
Με απλά λόγια η υπερφορολόγηση δεν αποδίδει. Οι υψηλοί συντελεστές υπολογισμού του φόρου εισοδήματος και ασφαλιστικών εισφορών σε συνδυασμό με την χαμηλή απόδοση της άμεσης φορολογίας αποδεικνύουν ότι το φορολογικό μείγμα πρέπει να αλλάξει.
Το Κράτος Πρόνοιας δεν υπάρχει.
Οι φορολογικοί συντελεστές στην Ελλάδα παραπέμπουν σε χώρα του ανεπτυγμένου ευρωπαϊκού Βορρά, την ίδια στιγμή που οι κοινωνικές παροχές που απολαμβάνουν οι πολίτες της θυμίζουν φτωχή Βαλκανική χώρα. Ένας άνεργος στην Ελλάδα θα πάρει επιδόματα και βοηθήματα που φτάνουν το πολύ στο 42% του μέσου εισοδήματος, έναντι 72,8% στην Τσεχία και 78,9% στην Ολλανδία…
