Όσο τον γνώριζα, λίγο προσωπικά, περισσότερο μέσα από τις ιστορίες που τον ακολουθούσαν, δε θα του άρεσε να μιλάμε για την απώλεια του.
Του Τάκη Πουρναράκη
Ο 3 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής Νίκι Λάουντα απεβίωσε χτες λόγω προβλήματος πνευμονικής ανεπάρκειας. Ταλαιπωρούνταν έντονα τον τελευταίο χρόνο αλλά τα αίτια πιθανόν να ξεκινούν από την εισπνοή καταλοίπων καύσης στο τρομακτικό ατύχημα που τον παραμόρφωσε το 1976 στο Νίρμπουργκρινγκ και του δημιούργησε μεγάλα θέματα στα πνευμόνια (μείωση ελαστικότητας και ικανότητας πρόσληψης οξυγόνου).
Στην καριέρα του πήρε 3 παγκόσμιους τίτλους, δυο με τη Ferrari το 1975 και το 1977 και έναν με την McLaren το 1984. Όσοι δεν έχετε δει την ταινία «RUSH», πρόκειται για την βιογραφία του, σας προτείνω να την δείτε αξίζει τον κόπο.
Ο Νίκι Λάουντα ήταν γόνος πλούσιας Αυστριακής οικογένειας αποφάσισε όμως στη ζωή του να ασχοληθεί με το πάθος του, που ήταν οι αγώνες ταχύτητας. Τον χαρακτήριζαν κυρίως δυο πράγματα, η εμμονή του στην λεπτομέρεια και το θάρρος της γνώμης του. Έλεγε πάντα αυτό που σκέπτονταν ότι κι αν ήταν όσο κι αν του κόστιζε.
Μετά την αποχώρησή του από τους αγώνες ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις, είχε μάλιστα κάποια εποχή, δυο αεροπορικές εταιρείες. Ο ίδιος ανέφερε ότι η απώλεια 223 ανθρώπων με αεροπλάνο της εταιρείας του, σε δυστύχημα του κόστισε περισσότερο απ’ ότι το προσωπικό του δράμα το 1976. Ως οδηγός ο Λάουντα ήταν κάτι ανάλογο του Προστ, μετρημένος, πειθαρχημένος και ικανός να οδηγεί όσο οριακά χρειάζονταν χωρίς να υπερβάλλει. Μεγάλο του ατού η αντίληψη της λειτουργίας των μηχανικών μερών του μονοθεσίου.
Υπήρξε επίσης μάνατζερ σε Ferrari, Jaguar και πρόσφατα διετέλεσε μη εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Mercedes F1. Παντρεύτηκε δυο φορές και έχει πέντε παιδιά. Ο γιός του Ματτίας αγωνίζεται στο FIA WEC με τα χρώματα της Aston Martin.
Θα σας διηγηθώ μια προσωπική ιστορία που είναι γνωστή κατά το ήμισυ, πιστεύω πως δεικνύει περίτρανα το αντικομφορμιστικό πνεύμα του:
Γερμανικό GP, 2012, με την οικονομική κρίση στην κορύφωσή της και τα PIGS (Portugal, Italy, Greece, Spain) να κυριαρχούν στο δημόσιο Ευρωπαϊκό διάλογο. Κυριακή μεσημέρι πριν την εκκίνηση στα πάντοκ, του ζητώ ένα αυτόγραφο για λογαριασμό του εικονολήπτη Γιώργου Κωστούρου, γνωστού και για τη συλλογή του με υπογεγραμμένες μινιατούρες οδηγών F1: «Νίκι πως βλέπεις σήμερα τον αγώνα; Θα κερδίσουμε» μου απαντά ο αντιπροέδρος της Mercedes: «Αν όμως κερδίσει ο Αλόνσο, Ισπανός με Ιταλικό μονοθέσιο εδώ θα είναι θέμα» ανταπαντώ. Λίγο αργότερα στο βάθρο, σε ρόλο δημοσιογράφου, ο Λάουντα, σε απευθείας παγκόσμια μετάδοση ρωτά τον νικητή, Φερνάντο Αλόνσο: «Πως αισθάνεσαι εσύ Ισπανός να κερδίσεις εδώ μέσα, με Ιταλικό μονοθέσιο;». Ο Αλόνσο απαντά: «…που το σχεδίασε Έλληνας…» αναφερόμενος στον Νικόλα Τομπάζη. Εκείνη τη μέρα ο Λάουντα με τον αντικομφορμισμό και το θάρρος του εκμεταλλεύτηκε το μεγαλείο του αθλητισμού για να περάσει ένα ισχυρότατο πολιτικό μήνυμα ομόνοιας, χρησιμοποιώντας το παγκόσμιο βήμα ενός σπορ, που ορθά είναι απολιτίκ.
Αισθάνομαι τυχερός που τον γνώρισα. Συλλυπητήρια στην οικογένειά του και σ’ όλο τον κόσμο του motorsport.
