Tου Γιώργου Προκοπάκη
Βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα τη σύγκριση των μεγεθών δημοσιονομικής διαχείρισης μεταξύ 30/3/2020 και 30/6/2021 – από την αρχή της πανδημίας μέχρι σήμερα.
Στο πρώτο πινακάκι παρουσιάζονται το ονομαστικό χρέος, τα ταμειακά διαθέσιμα (όπως τα δίνει ο ΟΔΔΗΧ) και τα repos κατά τις δύο χρονικές στιγμές.
Το ονομαστικό χρέος αυξήθηκε κατά κατά €25.5 δισ. Μέρος αυτής της αύξησης προήλθε από αύξηση του εσωτερικού δανεισμού σε repos, €2.7 δισ.
Η διαφορά τους, €22.8 δισ, είναι ο νέος εξωτερικός δανεισμός.
Τα διαθέσιμα μειώθηκαν κατά €7.2 δισ – στο υπόλοιπο συμπεριλαμβάνεται και ο πρόσθετος δανεισμός σε repos των €2.7 δισ.
Από τα διαθέσιμα κατά την κοβιδιακή περίοδο αναλώθηκαν €9.9 δισ (το άθροισμα των δύο).
- Το “κόστος της δημοσιονομικής διαχείρισης” ήταν €32.7 δισ (22.8 + 9.9).
Στο δεύτερο πινακάκι γίνεται η σύγκριση των κρατικών εγγυήσεων.
Τα μεγέθη στη στήλη “Κεντρική” αφορούν τις εγγυήσεις της κεντρικής διοίκησης και στη στήλη “Αναπτυξιακή” τις εγγυήσεις της Αναπτυξιακής Τράπεζας (πρώην εγγυήσεις ΕΤΕΑΝ, Ταμείου Επιχειρηματικότητας).
Το σύνολο των νέων εγγυήσεων είναι €11.5 δισ.
Σχεδόν το σύνολο των νέων εγγυήσεων της κεντρικής διοίκησης είναι προς τις τράπεζες.
- Μια σημείωση για τις εγγυήσεις:
Το 2010 με την είσοδο στα μνημόνια το σύνολο των εγγυήσεων ήταν περίπου €25 δισ.
Οι εγγυήσεις έχουν μια κακή συνήθεια: ενίοτε (πολύ συχνά ή σχεδόν πάντα στην Ελλάδα) καταπίπτουν, δηλαδή σε μεγάλο ποσοστό είναι “χρέος εν αναμονή”.
Η Τρόικα απαγόρευσε την έκδοση νέων εγγυήσεων και έτσι, σιγά-σιγά από τα €25 δισ έπεσαν στα €10 δισ.
Τώρα επανήλθαν στα €21.5 δισ – στα μεγέθη του 2011!
Η κατάληξη των νέων εγγυήσεων είναι ιδιαίτερα κρίσιμη.
Όσο είμαστε στην πανδημία, ο ιός μας προστατεύει(!!!).
Με τη δρομολόγηση της άρσης των πανδημικών προστατευτικών μέτρων, θα γυρίζει ξανά το focus στα fundamentals.
