Μπορεί να αναδιπλώθηκε η Τζόρτζια Μελόνι– και μάλιστα σε λιγότερο από 24ώρες- αλλά το μήνυμα στις αγορές και τα κέντρα (Βρυξέλλες, Βερολίνο, Φρανκφούρτη) εστάλη.
Προφανώς και τα 9,6 δισ. χρηματιστηριακής αξίας που “εξαερώθηκαν” σε μόλις μία συνεδρίαση (της Τρίτης) στο Μιλάνο υποχρέωσαν την Ιταλίδα πρωθυπουργό να χαμηλώσει κατά πολύ τον πήχη πλην όμως ένα 0,1% επί των συνολικών assets θα μείνει.
- Ενέργεια προφανώς και με πολιτικό πρόσημο- άλλωστε και η υποβάθμιση της οικονομίας των ΗΠΑ από τον Fitch δεν “πολιτικοποιήθηκε; – καθώς το 2024 είναι έτος εκλογών, και στις δύο όχθες του Ατλαντικού
Ομως τι πέτυχε η Ρώμη;
Κατάφερε να ανοίξει την συζήτηση, απόδειξη πως αρχικά η UBS αναφέρθηκε σε νέα ανατροπή στο story των ιταλικών τραπεζών, ακολούθησε η Citi υπολογίζοντας το κόστος ενώ συνέχεια έδωσε και η Morgan Stanley.
Το πιθανότερο θα ακολουθήσουν κι άλλοι, σε μία συγκυρία που στις ΗΠΑ ο Moody’s υποβαθμίζει 10 περιφερειακές ( regional ) τράπεζες και προειδοποιεί για ενδεχόμενη υποβάθμιση 6 συτημικών.
- Σε αυτή την συγκυρία που το μέλος του δ.σ της Fed η Μισέλ Μπόουμαν δεν αποκλείει το (μικρό) ενδεχόμενο νέας αύξησης των επιτοκίων κατά 25 μ.β (στις 19-20 Σεπτεμβρίου), στη δε ΕΚΤ η Κριστίν Λαγκάρντ έχει ξεκαθαρίσει πως είτε θα προχωρήσει σε (προσωρινή) παύση είτε σε νέα αύξηση (στις 14 Σεπτεμβρίου).
Ποια η θέση της Ελλάδας; ακολουθεί πιστά την παροιμία πως, “…όταν τσακώνονται τα βουβάλια…” και αυτό είναι όντως ένα-συγκριτικό- πλεονέκτημα για την οικονομία, μεγαλύτερο ακόμη από την στιγμή που θα χαρακτηρισθεί “επενδύσιμη” είτε από την DBRS είτε από τη Moody’s.
