επιμέλεια: Βάιος Κρόκος
*αναδημοσίευση από τον οδηγό ασφαλιστικής διαμεσολάβησης
Πατήστε εδώ για να δείτε online την ετήσια ψηφιακή έκδοση
Πολλαπλά είναι τα οφέλη και η συνεισφορά των ομαδικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων σε όλους τους, άμεσα και έμμεσα, συμμετέχοντες σε αυτά: τους εργαζομένους, τον επιχειρηματία και την επιχείρηση, την ασφαλιστική επιχείρηση και την Πολιτεία.
Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι αυτού του είδους τα ασφαλιστήρια, αφού αναφέρονται στην κάλυψη των αναγκών μιας μεγάλης ομάδας, η οποία έχει φυσιολογικά μεγαλύτερη διαπραγματευτική δύναμη από μια μονάδα, προσφέρουν, τελικά, τελειοποιημένο προϊόν, τελειοποιημένη εξυπηρέτηση και, φυσικά, τελειοποιημένη τιμή.
Οι ομαδικές ασφαλίσεις διαχωρίζονται και ταξινομούνται, ανάλογα με το είδος της ασφαλιζόμενης ομάδας, σε τρεις κατηγορίες:
1) Ομαδικές ασφαλίσεις εργαζομένων στον ίδιο εργοδότη,
2) Ομαδικές ασφαλίσεις μελών σωματείων, ομάδων, συλλόγων, συνδικάτων κ.λπ.,
3) Ομαδικές ασφαλίσεις χρεωστών τραπεζών, δανειοληπτών πιστωτικών ιδρυμάτων μέσω καρτών κ.ά.
Σκοπός των ομαδικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων είναι να καλύψουν ανάγκες οι οποίες δεν μπορούν να καλυφθούν από την κοινωνική ασφάλιση, καθώς και να βελτιώσουν το επίπεδο των υφιστάμενων παροχών.
Πρακτικά, τα προγράμματα των ομαδικών ασφαλίσεων διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: α) τα προγράμματα προστασίας και β) τα αποταμιευτικά (συνταξιοδοτικά) προγράμματα.
Τα προγράμματα προστασίας περιέχουν πακέτο καλύψεων-παροχών που προστατεύουν τον εργαζόμενο/ασφαλισμένο όσο αυτός είναι μέλος της ασφαλισμένης ομάδας. Οι κυριότερες παροχές αυτών των προγραμμάτων είναι η βασική ασφάλιση ή η ασφάλιση προσωπικών ατυχημάτων και οι συμπληρωματικές (πρόσθετες) καλύψεις.
Βασική ασφάλιση, παραδείγματος χάριν, είναι η πρόσκαιρη ασφάλιση ζωής ή (όσον αφορά στις ασφαλίσεις προσωπικών ατυχημάτων) η ασφάλιση θανάτου-μόνιμης ολικής/μερικής ανικανότητας από ατύχημα.
Συμπληρωματικές (πρόσθετες) παροχές/καλύψεις θεωρούνται εκείνες που καλύπτουν και άλλους κινδύνους, πέραν της βασικής ασφάλισης, όπως οι παροχές της προσωρινής ανικανότητας για εργασία από ατύχημα ή ασθένεια, οι παροχές για νοσοκομειακή και εξωνοσοκομειακή περίθαλψη, καθώς και η κάλυψη της μόνιμης ολικής ανικανότητας από ασθένεια.
Κατά συνέπεια, ένα σωστά δομημένο πρόγραμμα ομαδικής ασφάλισης θα πρέπει να περιλαμβάνει τόσο κύριες παροχές όσο και πρόσθετες.
Συνοψίζοντας, τα οφέλη της ομαδικής ασφάλισης για μια εταιρεία και τους υπαλλήλους της μπορούμε να πούμε πως είναι τα παρακάτω:
- Προστατεύεται το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και των οικογενειών τους σε περίπτωση ενός απρόσμενου και ατυχούς συμβάντος για τον εργαζόμενο.
- Προσελκύεται ταλέντο και νέο ανθρώπινο δυναμικό την ώρα που το προφίλ της εταιρείας και του εργοδότη ενισχύεται μέσω της παροχής ανταγωνιστικού πακέτου ανταμοιβών.
- Δημιουργούνται σχέσεις εμπιστοσύνης/πίστης προς την εταιρεία και έξτρα κίνητρο, που οδηγεί στη μεγιστοποίηση της απόδοσης του εργαζομένου.
- Υπάρχουν φορολογικά οφέλη.
Ομαδικά συνταξιοδοτικά: Για ένα ήρεμο και ασφαλές πέρας του εργασιακού βίου
Η δυσκολία που αντιμετωπίζει σήμερα ο εργαζόμενος στην προσπάθεια αποταμίευσης για τα χρόνια της σύνταξης αποτελεί μια διαρκή πηγή άγχους και ανησυχίας για τον ίδιο και την οικογένειά του.
Το νέο «τοπίο» της κοινωνικής ασφάλισης τείνει να καταστήσει τα ομαδικά συνταξιοδοτικά προγράμματα τη σημαντικότερη παροχή που μπορεί μια επιχείρηση να προσφέρει σήμερα στο ανθρώπινο δυναμικό της.
Είναι αλήθεια πως η πολυετής κρίση ανέδειξε πολλές παθογένειες της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας και ενέτεινε τα φαινόμενα ανησυχίας για το μέλλον των συντάξεων. Τελευταίες έρευνες, μάλιστα, κάνουν λόγο πως 1 στους 10 Έλληνες εργαζομένους θεωρεί πως δεν θα πάρει ποτέ σύνταξη.
Σε αυτό το κλίμα αβεβαιότητας και ανησυχίας, εύλογο είναι, πολλές φορές, το ερώτημα αν κανείς θα λάβει τελικά σύνταξη, τι ύψους και αν θα μπορούν εν τέλει να καλυφθούν οι καθημερινές ανάγκες μετά το πέρας του εργασιακού βίου.
Λίγα λόγια για ένα ομαδικό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα από εργοδότη:
Στόχος ενός ομαδικού συνταξιοδοτικού είναι η συμπλήρωση του εισοδήματος του εργαζομένου κατά τη συνταξιοδότησή του και την επιβράβευσή του για τα έτη προσφοράς και εργασίας του.
Πρακτικά, οι εισφορές που καταβάλλονται για τον κάθε εργαζόμενο τοκίζονται με ένα εγγυημένο τεχνικό επιτόκιο, που ορίζεται από την εκάστοτε ασφαλιστική εταιρεία, ενώ καταβάλλονται επιπλέον υπεραποδόσεις, εφόσον οι επενδύσεις υπερβούν το επιτόκιο αυτό. Σημειώνεται πως το τεχνικό επιτόκιο ανακαθορίζεται από την εταιρεία για κάθε έτος που διατίθεται το πρόγραμμα.
Περαιτέρω, παρέχονται επίσης προγράμματα τα οποία έχουν περισσότερο επενδυτικό χαρακτήρα, με σκοπό την επίτευξη μεγαλύτερων αποδόσεων, αλλά με σαφέστατα λιγότερες εγγυήσεις μακροχρόνια.
Όσον αφορά τις εισφορές, αυτές πραγματοποιούνται είτε με τη μορφή ασφαλίστρων από τη μεριά του εργοδότη για τον κάθε εργαζόμενο είτε με την καταβολή εισφορών από τη μεριά του υπαλλήλου με ποσοστό επί του εισοδήματός του και τη συμπληρωματική καταβολή από τη μεριά του εργοδότη ενός επιπλέον ποσού-ποσοστού επί του εισοδήματος.
Κατά τη συνταξιοδότηση, ο ασφαλισμένος δύναται να επιλέξει ανάμεσα στην καταβολή εφάπαξ ή στην παροχή συμπληρωματικής σύνταξης.
Παρέχεται πάντοτε η δυνατότητα μερικής ή πλήρους εξαγοράς των εισφορών του ασφαλισμένου, όποτε το επιθυμεί, βάσει πίνακα.
Τα εν λόγω προγράμματα αυξάνονται ραγδαία διεθνώς, καθώς η ιδιωτική ασφαλιστική αποταμιευτική λύση είναι καίρια και σημαντική για την αντιμετώπιση του αυριανού συνταξιοδοτικού προβλήματος, παρέχοντας όλα τα οφέλη που έχει ένα αποταμιευτικό ασφαλιστήριο ταυτόχρονα με ένα «μαξιλάρι» ασφαλείας για το μακρινό μέλλον.
Οι εν εξελίξει διεργασίες για την αναμόρφωση του νέου ασφαλιστικού στη χώρα, οι προσπάθειες ανάτασης της εγχώριας οικονομίας και του επιχειρηματικού κλίματος θέτουν, μεταξύ άλλων, τα εν λόγω προγράμματα στο επίκεντρο ως αναπτυξιακό μοχλό.
Οι διαμεσολαβητές είναι εκείνοι που θα κομίσουν τα οφέλη και την αναγκαιότητα των ομαδικών ασφαλίσεων σε εργαζομένους και κοινωνία.
