του Κωνσταντίνου Κόλλια
Η υπαγωγή σε ρύθμιση οφειλετών του Δημοσίου είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία.
Θα δώσει ανάσα τόσο σε όσους θέλουν, αλλά δεν μπορούν να πληρώσουν, όσο και στα δημόσια ταμεία, που θα διασφαλίσουν έτσι ότι θα εισπράξουν – έστω και σε βάθος ετών – οφειλές, που σήμερα θεωρούνται ξεχασμένες.
Η ρύθμιση αυτή, όμως, πρέπει να έχει δύο σημαντικές παραμέτρους:
- Να έχει τις απαραίτητες δικλείδες ασφαλείας, ώστε να μην επιτρέπει την υπαγωγή σε αυτήν των στρατηγικών καλοπληρωτών.
- Να έχει τους ίδιους όρους για οφειλές σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία.
Διότι, σε αντίθετη περίπτωση, θα δημιουργήσει οφειλέτες δύο ταχυτήτων.
Επιπλέον, και πέραν της ρύθμισης, η διάταξη, που κατατέθηκε στη Βουλή και προβλέπει τη μείωση στο μισό των τόκων υπερημερίας – από 6% σε 3% -, που πρέπει να καταβάλει το Δημόσιο όταν αυτό χρωστάει ληξιπρόθεσμα στους φορολογουμένους, κάθε άλλο παρά βοηθά στην προσπάθεια ενίσχυσης του αισθήματος φορολογικής δικαιοσύνης στη χώρα. Πρέπει απαραίτητα να συνοδευτεί από αντίστοιχη μείωση των τόκων υπερημερίας, με τους οποίους επιβαρύνονται οι πολίτες, όταν καθυστερούν να ολοκληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Είναι άμεσης προτεραιότητας να λήξει οριστικά το θέμα της συμφωνίας με τους δανειστές για τους όρους της ρύθμισης, ώστε να είναι όλοι σε θέση να χαράξουν τον οικονομικό τους προγραμματισμό και να επανεκκινήσει η αποπληρωμή οφειλών, που έχει παγώσει εν αναμονή της ρύθμισης
{Ο κ. Κωνσταντίνος Κόλλιας είναι Πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος}
