Της Ελενας Ερμείδου
Οι πρόσφατες εξελίξεις συν τα όσα έχει δηλώσει για τις επικουρικές ασφαλίσεις ο υφ. Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Νότης Μηταράκης που ουσιαστικά προαναγγέλλουν την υιοθέτηση του δευτέρου και τρίτου πυλώνα ασφάλισης αναδεικνύουν τις πολύ θετικές πτυχές της ανάπτυξης και λειτουργίας της ιδιωτικής ασφάλισης
Αν και η ελληνική ασφαλιστική αγορά έχει να διανύσει μία πολύ μεγάλη απόσταση για να καλύψει την απόσταση που την χωρίζει από την Ευρωπαϊκή Ενωση, οι διαδικασίες για ριζικές τομές φαίνεται να ξεκινούν με την θεσμοθέτηση των επιλογών που θα γίνουν στην επικουρική ασφάλιση οι οποίες αλλαγές δεν μπορούν να εφαρμοστούν χωρίς το συνδυασμό της λειτουργίας των τριών πυλώνων ασφάλισης, ώστε να υπάρχει ανταποδοτικότητα και η επιλογή των προϊόντων ιδιωτικής ασφάλισης (τρίτος πυλώνας).
Η αμέσως επόμενη τομή η οποία θα πρέπει να γίνει ταυτόχρονα ώστε να μην μεγαλώσει και πάλι η απόσταση μεταξύ Ελλάδας και Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι να καθιερωθούν τα Πανευρωπαϊκά Προσωπικά Συνταξιοδοτικά Προϊόντα, εν συντομία τα ΡΕΡΡ.
Ο Κανονισμός των ΡΕΡΡ έχει εγκριθεί πάνω από ένα εξάμηνο για όλες τις χώρες της Ε.Ε. και θα πρέπει να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα. Ετσι, η εγχώρια ασφαλιστική αγορά καλείται να σχεδιάσει τα νέα συνταξιοδοτικά προϊόντα τα οποία θα έχουν νέο και διαφορετικό ρόλο στο συνολικό σύστημα της ασφάλισης, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και όλων των χωρών της Ευρώπης.
Τα περιθώρια χρηματοδότησης των συντάξεων μόνο μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό έχουν σημαντικά στενέψει. To δημογραφικό σε Ελλάδα και Ευρώπη είναι πολύ σοβαρό και αποτελεί πρόβλημα και πρόκληση. Τα Πανευρωπαϊκά Προσωπικά Συνταξιοδοτικά Προϊόντα τα οποία θα εποπτεύονται από την EIOPA έρχονται να καλύψουν ένα κενό λειτουργώντας μέσα από τον τρίτο πυλώνα ασφάλισης και συμπληρώνοντας ανάγκες που μπορεί να προκύπτουν από τις εθνικές και επαγγελματικές συντάξεις.
Θα διαθέτουν κοινές παραμέτρους και κατά την ωρίμανση τους θα δίνουν ένα μία εφ’ εφάπαξ σύνταξη με βάση τα χαρακτηριστικά των προδιαγραφών τους. Οι όροι για την αγορά των προϊόντων θα είναι η υποχρεωτική σύνδεση μεταξύ συμπλήρωσης της ηλικίας συνταξιοδότησης και έναρξης της φάσης αποσυσσώρευσης, μία ελάχιστη διάρκεια συσσώρευσης, ένα ανώτατο και κατώτατο ύψος εισφορών, όροι για την εξαγορά τους πριν την ωρίμανση τους.
