Ένα ενδιαφέρον γράφημα για την χαρτογράφηση της σχέσης μεταξύ χρημάτων και ευτυχίας φιλοξενεί σε άρθρο του το visual capitalist.
Μπορούν τα χρήματα να αγοράσουν την ευτυχία; Αυτή είναι μια μακροχρόνια ερώτηση που έχει πολλές διαφορετικές απαντήσεις, ανάλογα με το ποιον… ρωτάτε.
Το γράφημα προσεγγίζει αυτό το θεμελιώδες ερώτημα από μια συγκεκριμένη προοπτική, βάσει δεδομένων και παρέχει μια πιθανή λύση: τα χρήματα αγοράζουν κάποια ευτυχία, αλλά μόνο σε περιορισμένο βαθμό.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΟ ΓΡΑΦΗΜΑ
Ας φέρουμε ως παράδειγμα δύο υποθετικά άτομα: ένα από αυτά ονομάζεται Beff Jezos και είναι δισεκατομμυριούχος και το άλλο ονομάζεται Jill Smith και έχει ένα μέσο εισόδημα. Ποιο πρόσωπο νομίζετε ότι θα ήταν πιο ευτυχισμένο αν ο πλούτος του διπλασιαζόταν αμέσως;
Ο Beff μπορεί να είναι ευτυχισμένος που έβαλε περισσότερα στην τράπεζα, αλλά ουσιαστικά η ζωή του είναι απίθανο να αλλάξει πολύ τελικά, γιατί είναι δισεκατομμυριούχος. Από την άλλη πλευρά, η Jill έχει επίσης χρήματα στην τράπεζα και είναι πιθανό να χρησιμοποιήσει αυτούς τους πρόσθετους πόρους για να προσφέρει καλύτερες ευκαιρίες για την οικογένειά της, να ξεφύγει από το χρέος ή να βελτιώσει το υπόλοιπο της επαγγελματικής και της ζωής της.
Αυτοί οι πόροι μεταφράζονται σε πραγματικές αλλαγές για τη Jill, αυξάνοντας ενδεχομένως το επίπεδο ικανοποίησής της με τη ζωή.
Αυτά τα υποθετικά δεδομένα μαρτυρούν μια παρόμοια ιστορία όταν κοιτάζουμε αναλυτικά παραδείγματα ανά χώρες.
Η προσέγγιση βάσει δεδομένων
Το διάγραμμα εξετάζει τη σχέση μεταξύ του κατά κεφαλήν εισοδήματος και των επιπέδων ευτυχίας κάθε χώρας. Οι πηγές δεδομένων είναι η Παγκόσμια Τράπεζα και η Έκθεση για την Παγκόσμια Ευτυχία 2017.
Στη Λατινική Αμερική, οι άνθρωποι αναφέρουν ότι είναι πιο ικανοποιημένοι από ό,τι θα προέβλεπε η τάση μεταξύ χρημάτων και ευτυχίας.
Η Κόστα Ρίκα ξεχωρίζει ιδιαίτερα εδώ, με κατά κεφαλήν ΑΕΠ 15,400 $ και βαθμολογία 7,14 στη Σκάλα του Cantril (που είναι ένα μέτρο ευτυχίας). Η Κόστα Ρίκα έχει υψηλότερες βαθμολογίες ευτυχίας από τις ΗΠΑ, το Βέλγιο ή τη Γερμανία – όλες τις χώρες με πολύ υψηλότερα επίπεδα πλούτου.
Στη Μέση Ανατολή, η κατάσταση αντιστρέφεται ως επί το πλείστον. Χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, το Ιράν, το Ιράκ, η Υεμένη, η Τουρκία και οι Η.Π.Α. βρίσκονται στην άλλη πλευρά της τάσης.
Μόλις αναφέραμε τη Μέση Ανατολή ως ένα μέρος όπου η συνάρτηση πλούτου-ευτυχίας δεν φαίνεται να ισχύει, όσο και σε άλλα μέρη του κόσμου.
Είναι ενδιαφέρον ότι, στο Κατάρ, που είναι στην πραγματικότητα η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο, κατά κεφαλήν βάση (127 χιλιάδες δολάρια), τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Το Κατάρ σημείωσε μόνο 6,37 στη Σκάλα του Cantril.
Η κοντινή Σαουδική Αραβία και το Ομάν είναι πιο φτωχές (κατά κεφαλή) από το Κατάρ, αλλά έχουν πιο ευτυχισμένους κατοίκους.
Εν τω μεταξύ, μέρη όπως το Χονγκ Κονγκ, η Ιρλανδία, η Σιγκαπούρη και το Λουξεμβούργο διαθέτουν λιγότερο ευτυχισμένους πολίτες, εν συγκρίσει με τον πλούτο τους.
