GP Mονακό: Μια λαμπερή τρέλα!

Του Τάκη Πουρναράκη

Η Formula1 μια φορά το χρόνο ξεχνά τα περί ασφάλειας και πάει για αγώνα στους στενούς δρόμους του Πριγκιπάτου. Ναι πρόκειται για το ίδιο άθλημα και τους ίδιους ανθρώπους που ζήτησαν από τους κατασκευαστές στη Γιας Μαρίνα να ανυψώσουν την κερκίδα 8 μήπως και κάποιο μονοθέσιο χάσει τα φρένα στην ευθεία και δεν προλάβει να σταματήσει στην αμμοπαγίδα των 250m. Στο Μονακό αν ο οδηγός χάσει τα φρένα στη Ρασκάς εύκολα μπαίνει στα πάντοκ

Αυτό το Σαββατοκύριακο έχουμε GP Μονακό, είναι ο πιο λαμπερός και συνάμα ο πιο απρόβλεπτος αγώνας στο πρόγραμμα της F1. Ο πιο αργός αγώνας (μ.ω.τ 160km/h) του προγράμματος διεξάγεται  (σ.σ: 16:10 απευθείας ΕΡΤ, ΟΤΕ) στο πιο γραφικό λιμάνι της Μεσογείου. Σε μια διαδρομή που σε αντίθεση με άλλες δε παίζει τόσο μεγάλο ρόλο η δύναμη της υβριδικής μηχανής όσο το καλοζυγισμένο πλαίσιο και η οδηγική ικανότητα/τόλμη.

Η αυτοκινητική λέσχη του Μονακό που διοργανώνει τον αγώνα ιδρύθηκε πριν 126 χρόνια. Στις 14/4/1929 διεξήχθη το πρώτο GP Μονακό, ενώ στη σύγχρονη ιστορία της F1 που μετρά από το 1950 το φετινό GP είναι το 66ο. Το πρώτο στις 21/5 του 1950 το είχε κερδίσει ο Φάτζιο με Alfa Romeo. Το 65ο το κέρδισε ο Ντάνιελ Ρικιάρντο με Red Bull, φέτος ο Αυστραλός αγωνίζεται με τα χρώματα της Renault.  

Το πετράδι του πρωταθλήματος βρίσκεται στη Κυανή Ακτή και το κοσμοπολίτικο Μόντε Κάρλο. Παραδοσιακά η ολοκλήρωση του κινηματογραφικού φεστιβάλ των Καννών συμπίπτει με το GP στο Μονακό. Τα φώτα όλου του πλανήτη είναι στραμμένα στην περιοχή και όλοι θέλουν να δουν και να ειδωθούν. Τα δρώμενα εκτός πίστας πολλές φορές επισκιάζουν τα αγωνιστικά, το Grand Prix ξεκινάει σήμερα με τις ελεύθερες δοκιμές και θα είναι ο 6ος φετινός αγώνας.

Στο Μονακό κατοικούν 36 χιλιάδες άνθρωποι, οι 8 χιλιάδες είναι γηγενείς.  Η συνολική έκταση του Πριγκιπάτου είναι 195 εκτάρια, τα 40 απ’ αυτά είναι κατασκευές μέσα στη θάλασσα που προστέθηκαν τα τελευταία 20 χρόνια. Η διαδρομή στο Μονακό είναι μια από τις τέσσερις ιστορικές πίστες (σ.σ: Μόντσα, Σπα και Σίλβερστον οι άλλες 3) που από την πρώτη στιγμή εντάχθηκε στο καλεντάρι του πρωταθλήματος. Πολυνίκης και θρύλος στη συγκεκριμένη διαδρομή όπου ο οδηγός κάνει τη διαφορά, είναι ο αδικοχαμένος Άιρτον Σένα. Ο Βραζιλιάνος έχει κερδίσει εκεί 6 φορές η πρώτη ήταν το 1987 στο τιμόνι μιας Lotus 99T. Στη συνέχεια κέρδισε 5 φορές συνεχόμενες από το 1989 έως το 1993.

Ο Μίκαελ Σουμάχερ κέρδισε το 1994 του Σένα απόντος, ο άτυχος Γερμανός έχει κερδίσει 5 φορές δυο με Benetton (1994, 1995) και τρεις με Ferrari (1997, 1999, 2001). Πέντε νίκες στους δρόμους του Πριγκιπάτου έχει επίσης ο Γκράχαμ Χιλ (1963, 1964, 1965, 1968, 1969). Ο Αλέν Προστ έπεται στη σχετική λίστα με 4 νίκες (1984, 1985, 1986, 1988).  Από τους 20 οδηγούς που θα εκκινήσουν την Κυριακή έχουν κερδίσει μόνο οι 4: Ο Ράικονεν με McLaren to 2005, o Χάμιλτον το 2008 με McLaren και το 2016 με Mercedes, ο Φέτελ το 2011 με Red Bull και το 2017 με Ferrari και ο Ρικιάρντο πέρυσι με τη Red Bull. Η διαδρομή έχει αλλάξει ελάχιστα όλα αυτά τα χρόνια μόνο η διαμόρφωση του σικέιν μετά την έξοδο του τούνελ είναι διαφορετική σήμερα. Στο πρώτο αγώνα το 1929 η μέση ωριαία ταχύτητα ήταν 84.8km/h, το 1955 ο Φάντζιο γύριζε με 110km/h, το 1964 ο Χιλ με 120km/h, το 1985 ο Αλμπορέρο με 144km/h ενώ μετά την διαμόρφωση του σικέιν ο Σουμάχερ έφτασε τα 161km/h το 2004.

Οι χρόνοι για την pole όλα αυτά τα χρόνια μεταβλήθηκαν ως εξής:

Στους στενούς γλιστερούς δρόμους σπάνια βρίσκεται ο οδηγός με το γκάζι πατημένο τέρμα. Οι μηχανικοί ειδικά γι’ αυτόν τον αγώνα θυσιάζουν τη μέγιστη ισχύ στο βωμό της ομοιογενούς απόδοσης της υβριδικής μηχανής στις μέσες στροφές αυτό καθοριστικό ρόλο στην έξοδο των αργών στροφών. Αεροδυναμικά οι κλίσεις στις αεροτομές είναι οι μέγιστες δυνατές, παρόλα αυτά η αεροδυναμική δεν παίζει σημαντικό ρόλο σε μια πίστα με χαμηλή μ.ω.τ. Σημαντικό ρόλο παίζει η μηχανική πρόσφυση, αυτός είναι ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος των τεχνικών. Απ’ τη μια πρέπει τα μονοθέσια να ψηλώσουν γιατί το οδόστρωμα έχει πολλές ανωμαλίες απ’ την άλλη πρέπει να μην γέρνουν – ταλαντώνονται γιατί χαλά η ισορροπία κρατήματος.

Οι διάσημες μπαριέρες δεν αφήνουν κανένα λάθος ατιμώρητο. Ως συνήθως η Pirelli επέλεξε τις τρεις πιο μαλακές γόμες για το Μονακό: Η C3 είναι η P Zero λευκή, σκληρή, η C4 είναι η P Zero κίτρινη, μέση, και η C5 είναι η P Zero κόκκινη, μαλακή. Το Μονακό είναι ένας αγώνας με αρνητικά ρεκόρ, όπως η χαμηλότερη μέση ωριαία ταχύτητα ενώ διαθέτει και την πιο αργή στροφή της σεζόν. Πρώτη προτεραιότητα είναι η μεγιστοποίηση της μηχανικής πρόσφυσης γι’ αυτό και επιλέγονται οι πιο μαλακές γόμες. Σημαντικά τμήματα της διαδρομής έχουν νέο οδόστρωμα φέτος, όμως στρώθηκαν με την ίδια άσφαλτο δημόσιων δρόμων που προϋπήρχε, οπότε δεν αναμένουμε μεγάλη διαφοροποίηση. Η στρατηγική μιας αλλαγής είναι αναμενόμενη στο Μονακό και πρέπει να συμβεί κάτι ασυνήθιστο για να αλλάξει αυτό φέτος. Το χρονικό σημείο που θα επιλέξει κανείς να μπει στα πιτ είναι σημαντικό καθότι τα προσπεράσματα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Η πρόσφυση στο Μονακό είναι χαμηλή και η διαδρομή βελτιώνεται σχετικά λίγο  (παίζει ρόλο ότι είναι ανοικτή στην κυκλοφορία την Παρασκευή). Αυτό σε συνδυασμό με τα στενά περάσματα καθιστά πιθανή την εμφάνιση αυτοκινήτου ασφαλείας. Αντίθετα με τον προηγούμενο αγώνα στους δρόμους του Μπακού, τα ελαστικά στο Μονακό δουλεύουν συνεχώς καθώς η μια στροφή διαδέχεται την άλλη. Αυτό διευκολύνει τους οδηγούς να φέρουν τη γόμα στην κατάλληλη θερμοκρασία λειτουργίας.

Ο επικεφαλής F1 και αγώνων αυτοκινήτου της Pirelli είπε σχετικά: “Δεν αποτελεί έκπληξη ότι επιλέξαμε τις πιο μαλακές γόμες της γκάμας μας για το Μονακό. Η C5 είναι σε μεγάλο βαθμό ανάλογη της περσινής εξαιρετικά μαλακής γόμας αλλά έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να παρουσιάζει λιγότερη παραμόρφωση στις χαμηλές θερμοκρασίες. Οπότε επιτρέπει στους οδηγούς να πιέζουν οριακά από την αρχή ως το τέλος της διάρκειας ζωής της. Κατά συνέπεια δεν χρειάζεται την προσεκτική διαχείριση που απαιτούσε η εξαιρετικά μαλακή γόμα πέρυσι, ενώ ταυτόχρονα διατηρείται η εξαιρετική της απόδοση. Πιθανόν λοιπόν ο ρυθμός αγώνα να είναι ταχύτερος από τον περσινό. Το Μονακό δε μοιάζει με τίποτα άλλο, είναι όμως ένα grand prix που πρέπει να είσαι έτοιμος ν’ αδράξεις, οιαδήποτε ευκαιρία, ειδικά αν εμφανιστεί το αυτοκίνητο ασφαλείας. Καθώς τα προσπεράσματα είναι πρακτικώς αδύνατα, όπως απέδειξε ο Ρικιάρντο που κέρδισε από την pole πέρυσι παρά το τεχνικό πρόβλημα που αντιμετώπισε, ο χρόνος που θα κερδίσεις ή θα χάσεις στα πιτ είναι καθοριστικός ”.

Ο Ράικονεν συμπληρώνει σ’ αυτό τον αγώνα 300 συμμετοχές. Έχει 21 νίκες και μιλώντας σχετικά είπε: «Όλοι μιλούν για τον 300στο μου αγώνα, αλλά προσωπικά με ενδιαφέρει περισσότερο η απόδοση μας αυτό το Σαββατοκύριακο. Δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο ταιριάζει το μονοθέσιο μας στην πίστα του Μονακό».