Μια σύντομη αναδρομή είναι χρήσιμη, καθώς η προκήρυξη πρόωρων εκλογών από τον Εμανουέλ Μακρόν είχε ως συνέπεια την πρόκληση αναταράξεων στις αγορές χρέους, μετοχών και συναλλαγματικών ισοτιμιών. Δεδομένου του εύθραυστου χαρακτήρα της ευρωπαϊκής οικονομίας, της φθίνουσας ανταγωνιστικότητας, της σταθερής εκροής κεφαλαίων με προορισμό κυρίως την αγορά των ΗΠΑ, είναι προφανές πως η κρίση θα συντηρηθεί τουλάχιστον μέχρι το τελικό αποτέλεσμα.
Επίσης, χρήσιμη είναι μια αναδρομή στην ανάλογη περίπτωση της Ιταλίας, πριν από και μετά την ανάληψη της εξουσίας από την Τζόρτζια Μελόνι. Πιέσεις στο χρηματιστήριο του Μιλάνου, άνοδος στις αποδόσεις των ιταλικών ομολόγων και «συναγερμός» στη Φραγκφούρτη. Αυτά πριν από την εκλογή της Ιταλίδας. Σταδιακή σταθεροποίηση στο χρηματιστήριο, μείωση των αποδόσεων και επιφυλακή στην ΕΚΤ. Έκτοτε η κατάσταση στην Ιταλία εξομαλύνθηκε σε ικανοποιητικό βαθμό, καθώς η Τζόρτζια Μελόνι υιοθέτησε μια πιο ρεαλιστική πολιτική, μετά από σημαντικούς συμβιβασμούς, κυρίως στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της ΕΕ. Η παράμετρος που επηρέασε τη στάση των πανίσχυρων αγορών ήταν η σχετική σταθερότητα, η εναρμόνιση με ένα πλαίσιο αποδεκτό.
Η Handelsblatt θέτει ήδη το ερώτημα: Πώς θα είναι η κυβέρνηση στη Γαλλία μετά τη δεύτερη κάλπη; Θα σχηματιστεί ένα σταθερό κυβερνητικό σχήμα; Οι σχέσεις με την προεδρία πώς θα εξελιχθούν; Oι αναλυτές του οίκου Jefferies έχουν στο τραπέζι κι ένα άλλο ενδεχόμενο, που συνεκτιμάται ως εξίσου πιθανό από fund managers: δεν προκύπτει σαφής πλειοψηφία και η χώρα οδηγείται σε πολιτικό αδιέξοδο. Τα τρία blocks δεν συνεργάζονται και, δεδομένης της απουσίας κουλτούρας κυβερνήσεων συνασπισμού, σε αντίθεση με ό,τι ισχύει στη Γερμανία, στη γαλλική οικονομία πυροδοτούνται αναταράξεις, που παρασύρουν κι άλλες ευάλωτες χώρες της ΕΕ, με τον κίνδυνο της δημιουργίας μιας γενικευμένης κρίσης χρέους στην καρδιά της ευρωζώνης.
Politico σε ρόλο… Κασσάνδρας;
Θα μπορούσε αυτό να οδηγήσει σε μια «κυβέρνηση τεχνοκρατών», αποτελούμενη από εμπειρογνώμονες, που θα διατηρήσει τις επιχειρήσεις της Γαλλίας σε λειτουργία; Όντως, μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να προσφέρει έναν βαθμό σταθερότητας, αλλά «η κατάσταση αυτή θα οδηγούσε αναμφίβολα σε μια νέα διάλυση της Εθνοσυνέλευσης σε έναν χρόνο. Υπάρχει το προηγούμενο της εσπευσμένης ανάληψης της κυβέρνησης της Ιταλίας, από τον Μάριο Ντράγκι το 2021, για να ακολουθήσει η Τζόρτζια Μελόνι. Σε αυτήν τη λογική, το Politico αναφέρεται σε ένα σενάριο πολιτικής φαντασίας… Ποιο είναι αυτό;
«Είναι Σεπτέμβριος 2024, και η Κριστίν Λαγκάρντ είναι, εδώ και 10 ημέρες, πρωθυπουργός της Γαλλίας. Με ένα manual κατεπείγουσας διάσωσης, η μέχρι πρόσφατα επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έχει αναλάβει τη δύσκολη αποστολή να κρατήσει όρθιο το δημόσιο χρέος της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της ΕΕ, να βάλει φρένο στις αθρόες εκροές κεφαλαίων από το γαλλικό banking, να βρει τρόπους να αναστραφεί η κατάρρευση του CAC40…».
Προφανώς και πρόκειται για σενάριο πολιτικής φαντασίας, διά χειρός Politico, που ωστόσο παραπέμπει σε ανάλογη αποστολή του, επίσης ex της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, όταν κλήθηκε εσπευσμένα να διασώσει την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης. Θα μπορούσε να συμβεί στην πραγματικότητα «αλά ιταλικά»; Κοντός ψαλμός αλληλούια…
ΑΠΟ ΧΡΗΜΑ WEEK
