Στον θεσμικό χαιρετισμό του στο ετήσιο συνέδριο της ΠΑΕΛΟ, ο πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας Κωνσταντίνος Κόλλιας χαρακτήρισε το κοινό του συνεδρίου ως το πιο ενεργό κομμάτι επαγγελματιών του ΟΕΕ, θέμα όπου και επέλεξε να σταθεί.
Μίλησε για μετασχηματισμό του επαγγέλματος, που συντελείται δυναμικά κάθε μέρα, και τη μετάβαση του λογιστή από τον εκτελεστικό ρόλο σε ρόλο αναντικαστάτου στρατηγικού εταίρου της επιχείρησης.
Ανατρέχοντας στο παρελθόν, είπε ότι οι λογιστές-φοροτεχνικοί ήταν οι θεματοφύλακες των αριθμών, οι ειδικοί της νομοθεσίας, οι άνθρωποι που έβαζαν τάξη στο οικονομικό χάος. Ο ρόλος τους ήταν και είναι πάντα κρίσιμος, επεξεργάζονταν δεδομένα του παρελθόντος, καταγράφοντας την ιστορία της επιχείρησης, χωρίς απαραίτητα να συμμετέχουν ενεργά και στη συγγραφή του μέλλοντος της επιχείρησης.
Αυτή η εποχή έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί, τόνισε. Η τεχνολογική πρόοδος, η αυτοματοποίηση και η ΤΝ έχουν αναλάβει μεγάλο μέρος των επαναλαμβανόμενων εκτελεστικών εργασιών, με το πάτημα ενός κουμπιού. Αυτή η εξέλιξη, που αρχικά φάνηκε σε όλους σαν απειλή, αποδεικνύεται η μεγαλύτερη, κατά τη γνώμη του, ευκαιρία στην ιστορία του επαγγέλματος.
Γιατί απελευθερωμένοι από τον φόρτο αυτού του είδους της εργασίας έχουν πλέον τον χρόνο, αλλά και την υποχρέωση, να αναβαθμίσουν τον ρόλο που επιτελούν στις διαδικασίες μιας εταιρείας. Δεν είναι απλώς οι ιστορικοί των οικονομικών στοιχείων – καθίστανται οι αρχιτέκτονες της οικονομικής στρατηγικής μιας επιχείρησης.
Η αξία των λογιστών-φοροτεχνικών δεν έγκειται πλέον στην επεξεργασία των δεδομένων, αλλά και στην ερμηνεία, στη δυνατότητα να μετατρέπουν τους ψυχρούς αριθμούς σε ζωντανή, εφαρμόσιμη γνώση. Να βλέπουν πίσω από τις λογιστικές εγγραφές τις τάσεις, τις ευκαιρίες και τους κινδύνους που παρουσιάζονται στην εταιρεία.
Ο σύγχρονος λογιστής, συνέχισε ο κ. Κόλλιας, καλείται να απαντήσει σε ερωτήματα που υπερβαίνουν κατά πολύ την απλή συμμόρφωση και δεν απαντώνται πλέον μόνο από τη διοίκηση. Η βαθιά κατανόηση των οικονομικών δεδομένων σε συνδυασμό με την ολιστική θεώρηση της αγοράς και του επιχειρηματικού μοντέλου τον καθιστούν πολύτιμο και απαραίτητο συνεργάτη.
Η συμβολή του δεν περιορίζεται στην αποφυγή των προστίμων, αλλά επεκτείνεται στη δημιουργία βιώσιμης ανάπτυξης για την επιχείρηση. Μπορεί να ποσοστικοποιήσει το όραμα του επιχειρηματία, να αξιολογήσει την οικονομική βιωσιμότα μιας ιδέας και να προτείνει συγκεκριμένες δράσεις που οδηγούν σε μετρήσιμα αποτελέσματα.
Αυτός ο αναβαθμισμένος ρόλος δεν έρχεται χωρίς προκλήσεις. Πιο σημαντική, κατά τον κ. Κόλλια, η έλλειψη κατάλληλα καταρτισμένων στελεχών, που να μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτές τις απαιτήσεις. Οι επιχειρήσεις αναζητούν απεγνωσμένα επαγγελματίες με κριτική σκέψη και στρατηγική αντίληψη, που να μπορούν να μιλήσουν τη γλώσσα τους, να συμμετέχουν σε συσκέψεις της διοίκησης και να συνεισφέρουν ουσιαστικά στη λήψη αποφάσεων στο ανώτερο επίπεδο.
Στην ανησυχητική αποκλιση μεταξύ των δεξιοτήτων που διδάσκονται και εκείνων που ζητά η αγορά ο κ. Κόλλιας εντοπίζει τη ρίζα του προβλήματος αλλά και το κλειδί για τη λύση του.
Πρότεινε ένα τριμερές σχήμα συνεργασίας, που ενώνει τις δυνάμεις του ακαδημαϊκού κόσμου, των επιστημονικών-επαγγελματικών φορέων και του επιχειρηματικού κόσμου, δηλαδή το μοντέλο Πανεπιστήμιο – Επιμελητήριο – Επιχείρηση.
Ανέλυσε επιγραμματικά τον ρόλο του κάθε πυλώνα, προτείνοντας αλλαγές στα ακαδημαϊκά προγράμματα σπουδών, ανάληψη συνδετικού και επιμορφωτικού ρόλου από τους επαγγελματικούς φορείς, επενδύσεις στο ανθρώπινο δυναμικό και ακαδημαϊκές συνεργασίες για τις επιχειρήσεις.
«Πρέπει να κάνουμε το άλμα από τον εκτελεστικό στον στρατηγικό ρόλο και αυτό ακριβώς εξελίσσουμε στο ΟΕΕ» είπε χαρακτηριστικά, καταλήγοντας ότι αυτό δεν είναι ουτοπία και με συλλογική συνεργασία μπορεί να γίνει πραγματικότητα.
