Του Ηλία Καραβόλια
Σε μια πολιορκία, ένας νεαρός που κουβαλούσε δυο κουβάδες νερό φώναζε:
«έξι νομίσματα για έναν κουβά νερό!».
Μια κανονιά έπεσε και κατέστρεψε τον ένα κουβά.
«Δώδεκα νομίσματα για έναν κουβά νερό!», συνέχισε ατάραχα ο νεαρός.
Την περιγραφή παραθέτει σε γραπτά του ο Νικολά Σαμφόρ( 1740-1794) λίγο πριν την Γαλλική Επανάσταση και μας υπέδειξε την άμεση συσχέτιση έλλειψης και αξίας, ειδικά σε καθεστώς «πολεμικών» συνθηκών.
Οι παγκόσμιες κεφαλαιαγορές υποχωρούν ραγδαία μετά τις εξαγγελίες Τραμπ για δασμούς και ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα σταθμίζει πλέον σε τρισεκατομμύρια δολάρια τις καθημερινές απώλειες κεφαλαιοποίησης εταιρειών και αξιών περιουσιακών στοιχείων.
Τα δε εξωτικά και υπερμοχλευμένα στοιχήματα (αέρας) του καζίνο-καπιταλισμού προκαλούν κρίσεις πανικού και συνωστισμό στην έξοδο ( sell off).
Επι τρία χρόνια μετά την πανδημία τα χρηματιστήρια βρέθηκαν στα ιστορικά υψηλά τους και οι 5-10 τεχνοφεουδάρχες βρέθηκαν με αποτιμήσεις περιουσιών ασύλληπτες ( πχ 300 δις ο Μασκ).
Το φθηνό χρήμα των κεντρικών τραπεζών, πριν ανέβουν τα επιτόκια και ο πληθωρισμός, πήγαινε στις μετοχές τους και αυτό συνεχίστηκε να συμβαίνει και μετά την άνοδο του κόστους χρήματος ( τα margin calls, με άλλα λόγια, καλά κρατούσανε)
- Σήμερα που ο εμπορικός και βιομηχανικός πόλεμος φαίνεται ότι θα κορυφωθεί, η παραγωγή εμπορευμάτων θα «προλαβαίνει» τα παράγωγα χρηματιστηριακών προϊόντων και οι στρεβλώσεις στις εφοδιαστικές αλυσίδες και στην κατανάλωση θα διαμορφώνουν προσφορά και ζήτηση που φυσικά δεν θα αντικατοπτρίζει τις εξωφρενικές εκείνες τιμές των μετοχών που κρατούσαν επι πολύ καιρό.
Θα δοκιμαστεί όχι μόνο η διαλεκτική σχέση παραγωγικής και κερδοσκοπικής οικονομίας, όχι μόνο η συσχέτιση εμπορικών και νομισματικών ροών με βάση τα μελλοντικά προθεσμιακά συμβόλαια σε νόμισμα και εμπορεύματα, αλλά και τα περιθώρια ανόδου του δυσθεώρητου χρέους ( βλ. ομόλογα ) τόσο κρατικού όσο και εταιρικού.
- Από την Ν. Υόρκη μέχρι το Πεκίνο και από το Λονδίνο μέχρι το Σικάγο, οι αγορές θα αντιμετωπίζουν αστάθεια και ανισορροπία μέχρι τουλάχιστον να φανούν οι πρώτοι εξισορροπητικοί παράγοντες στα εμπορικά ισοζύγια των μεγάλων κυρίως κρατών ( μέχρι να φανεί δηλαδή η πρώτη φάση στρέβλωσης σε δείκτες εισαγωγών – εξαγωγών και προσφοράς – ζήτησης ) .
Το σύστημα θα κλονιστεί, ενδεχομένως και πριν γίνει υφεσιακή η κατάσταση στις οικονομίες, και ίσως το διεθνές χρηματοπιστωτικό ολιγοπώλιο να δοκιμάσει ξανά κάποια όρια αντοχής κυρίως ως προς τον ρόλο που παίζει στον βιομηχανικό κλάδο.
Και αυτή την φορά, μεγαλοτραπεζίτες και χρηματιστές, θα έχουν να κάνουν αναγκαστικά τεστ προσομοίωσης εμπορικών και καταναλωτικών ροών, πέραν των στοιχημάτων σε χάρτινο πλούτο ….
