Του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ
Η χθεσινή παρέμβαση του Διοικητή της Κεντρικής μας Τράπεζας, πέρα από τις επιφανειακές, ρηχές και μανιοκαταθλιπτικές προεκλογικές αναλύσεις, προσέφερε κι ένα χρήσιμο εργαλείο διαπραγμάτευσης για την επόμενη κυβέρνηση της χώρας.
Επειδή ήμουν παρών στη συζήτηση και την ομιλία του Διοικητή, στο εξειδικευμένο ακροατήριο του 2o InvestGR Forum 2019: Foreign Investments in Greece, έγινε σαφές από την πρώτη στιγμή ότι ο Γιάννης Στουρνάρας πιστεύει πως η επόμενη κυβέρνηση μπορεί, σε συνεννόηση και συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους, να επιτύχει την μείωση των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι το 2022, πολύ χαμηλότερα από το σημερινό ασφυκτικό 3,5% του ΑΕΠ.
Ο Γιάννης Στουρνάρας έδειξε τον τρόπο, τη μέθοδο και τα επιχειρήματα της διαπραγμάτευσης.
- «Η μείωση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα σε πιο ρεαλιστικό επίπεδο σε σχέση με το ισχύον 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022, εφόσον συνδυαστεί με περισσότερες μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις, δεν συνεπάγεται υψηλότερο δημόσιο χρέος αλλά πιθανότατα χαμηλότερο.
Κι αυτό διότι:
- Όταν το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι 180%, τότε 1% υψηλότερος ρυθμός ανάπτυξης (ο οποίος μπορεί να προκύψει εάν η μείωση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα επιτευχθεί με μείωση φόρων και εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, σε συνδυασμό με περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις και μεταρρυθμίσεις)
- ή/και 100 μονάδες βάσης χαμηλότερο κόστος δανεισμού (που έχει ήδη προκύψει σε σχέση με το σενάριο βάσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής),
- είναι 1,8 φορές πιο αποτελεσματικά για τη μείωση του δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ από ότι μία ποσοστιαία μονάδα του ΑΕΠ πρωτογενές πλεόνασμα.
- Σε αυτό πρέπει να προστεθούν και τα πρόσθετα έσοδα από τις περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις»
Είναι σαφές ότι ο διοικητής της κεντρικής μας τράπεζας προτρέπει την επόμενη κυβέρνηση της χώρας να ακολουθήσει μια διαφορετική οικονομική πολιτική:
Να υιοθετήσει ένα μίγμα δημοσιονομικής πολιτικής με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές και χαμηλότερες εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, ώστε να είναι φιλικότερο προς τις επενδύσεις, την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη.
Μόνον έτσι μπορεί η χώρα να απελευθερωθεί από τον ζουρλομανδύα των υψηλών δημοσιονομικών πλεονασμάτων στο διηνεκές…
