Ο θρίαμβος του Κυριάκου Μητσοτάκη οφείλεται στο γεγονός ότι οι ψηφοφόροι που τον εμπιστεύθηκαν ξεπερνούν κατά πολύ τα στενά όρια του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.
Οι πολίτες εμπιστεύθηκαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στην προσπάθεια δημιουργίας μιας νέας Κεντροδεξιάς παράταξης, μιας μεγάλης Κεντρώας παράταξης του 21ου αιώνα, η οποία θα συνδυάζει τις αρχές της παλιάς ριζοσπαστικής Ένωσης Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου με τις φιλελεύθερες επιλογές του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, όλα αυτά προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής.
Οι επιλογές των προσώπων που θα στελεχώσουν το νέο κυβερνητικό σχήμα θα επιβεβαιώσουν των ανωτέρω το αληθές. Η ανανέωση κατά 75% των ψηφοδελτίων έδωσε το πρώτο σύνθημα, η κυβέρνηση της 8ης Ιουλίου 2019 θα προσφέρει απτές αποδείξεις.
Από την πρώτη μέρα της εκλογής του στην Προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, το 2016, ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέδειξε ότι απευθύνεται σε πολίτες πέρα και πάνω από τα στενά κομματικά όρια της Νέας Δημοκρατίας.
Ο Μητσοτάκης μίλησε διαφορετικά, κινήθηκε διαφορετικά, ψήφισε διαφορετικά, συμπεριφέρθηκε διαφορετικά. Οι διαδοχικές εκλογικές νίκες αποδεικνύουν ότι οι πολίτες αποδέχονται αυτή τη νέα προσέγγιση της φιλοευρωπαϊκής, φιλελεύθερης, κεντρώας πολιτικής προσέγγισης…
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να καθιερωθεί ως ο σύγχρονος κεντρώος ηγέτης της νέας εποχής για την Ελλάδα.
Η μεγάλη αποχή στις εκλογές της 7ης Ιουλίου δείχνει ότι τα περιθώρια διεύρυνσης αυτής της στρατηγικής είναι τεράστια. Δεκάδες χιλιάδες ψηφοφόρων περιμένουν συγκεκριμένα δείγματα γραφής από τη νέα κυβέρνηση για να κινητοποιηθούν και να συμμετάσχουν στο νέο εγχείρημα.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχασε, αλλά έμεινε όρθιος. Ο τακτικισμός των διπλών και τριπλών εκλογικών διαδικασιών τελικά του επέτρεψε να μην φύγει από το Μέγαρο Μαξίμου με το κεφάλι σκυμμένο.
Οι Έλληνες έδωσαν τη νίκη στον Μητσοτάκη αλλά ταυτόχρονα έστησαν το κάστρο μιας πανίσχυρης νέας Αντιπολίτευσης ώστε να λειτουργεί εξισορροπητικά.
Οι Έλληνες ψηφοφόροι εμπιστεύθηκαν απόλυτα τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τιμώρησαν αυστηρά το Αλέξη Τσίπρα αλλά δεν έδωσαν «λευκή επιταγή».
Η Δημοκρατία στα καλύτερά της…
