Ο τελευταίος αγώνας επί Ευρωπαϊκού εδάφους έρχεται αυτό το Σαββατοκύριακο, στο ναό της ταχύτητας.

Του Τάκη Πουρναράκη

Όσο πιθανό είναι να κερδίσουν οι Ferrari το Ιταλικό GP άλλο τόσο είναι πιθανό να βρεθούν σε δυσχερή θέση σε δυο βδομάδες στο GP Σιγκαπούρης. Οι κόκκινοι εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα κάνουν το 1-2 σε δοκιμές και αγώνα στη Μόντσα. Επίσης εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα είναι εκτός βάθρου στη Σιγκαπούρη. Αυτό συμβαίνει γιατί η SF90 πλεονεκτεί σε απόδοση υβριδικής μηχανής και αυτό παίζει κυρίαρχο ρόλο στη Μόντσα. Επίσης δεν υστερεί σε σταθερότητα στο φρενάρισμα αλλά και αεροδυναμική απόδοση στις γρήγορες καμπές, υπό ελάχιστο αεροδυναμικό φορτίο που επίσης έχουν σημαντική αξία στη Μόντσα. Στη Σιγκαπούρη αντίθετα δεν παίζει και τόσο ρόλο η δύναμη, όσο η αεροδυναμική απόδοση υπό υψηλό αεροδυναμικό φορτίο σε μέτριες ή αργές στροφές και η κατευθυντικότητα, η σταθερότητα δηλαδή του εμπρός μέρους στις αλλαγές διεύθυνσης. Σ’ αυτούς τους τομείς η Ferrari υστερεί όπως έχει φανεί σε πολλούς αγώνες έως σήμερα, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το Ουγγρικό GP.

Αυτή την Κυριακή θα διεξαχθεί επί Ιταλικού εδάφους, στη Μόντσα ο τελευταίος αγώνας εντός Ευρώπης. Αμέσως μετά η F1 πάει ανατολικά σε Σιγκαπούρη, Ρωσία, Ιαπωνία. Κομβικής σημασίας για τις ισορροπίες μέσα στη Ferrari είναι ποιος από τους δυο οδηγούς θα κερδίσει. Αν ξανακερδίσει ο Λεκλέρκ, τα πράγματα γίνονται δύσκολα για τον πρωταθλητή Σεμπάστιαν Φέτελ που για πρώτη φορά στην καριέρα του θα βρεθεί σε ρόλο δεύτερου. Αν αντίθετα ο Φέτελ καταφέρει να πάρει pole και νίκη, τότε σ’ ένα βαθμό θα διασκεδάσει τις εντυπώσεις.

Εικόνα από τους προχθεσινούς εορτασμούς για τα 90 χρόνια Ferrari στο Duomo.

Το φετινό Ιταλικό GP θα είναι το 90στο στην ιστορία. Μάλιστα οι Ιταλοί έστησαν μια μεγάλη φιέστα για να συνδυάσουν τα 90 χρόνια της Μόντσα με τα 90 χρόνια της Ferrari στο Duomo του Μιλάνο όπου μαζεύτηκαν δεκάδες χιλιάδες τιφόζι.

Η Ferrari έχει κερδίσει  στη Μόντσα 18 φορές εκεί: Ασκάρι (1951, 1952), Φιλ Χιλ (1960, 1961), Σέρτις (1964), Σκαρφιότι (1966), Ρεγκατσόνι (1970, 1975), Σέκτερ (1979), Μπέργκερ (1988), Σουμάχερ (1996, 1998, 2000, 2003, 2006), Μπαρικέλο (2002, 2004), Αλόνσο (2010). Ο Φέτελ πήρε την 1η νίκη της καριέρας του στη Μόντσα το 2008 υπό βροχή για λογαριασμό της Toro Rosso. Κέρδισε επίσης το 2011 και το 2013. Απ’ τους 20 οδηγούς που εκκινούν σήμερα στη Μόντσα έχουν κερδίσει  μόνο οι Φέτελ και Χάμιλτον (2012, 2014 ,2015, 2017, 2018).

Δεκάδες χιλιάδες τιφόζι μαζεύτηκαν στο Duomo.

Η Μόντσα είναι μια πίστα με μεγάλες ευθείες, σικέιν και γρήγορες καμπές. Η αεροδυναμική απόδοση δεν έχει τόση σημασία. Αυτό που μετράει είναι η δύναμη της υβριδικής μηχανής και η ευστάθεια στο φρενάρισμα. Τα φετινά μονοθέσια είναι ταχύτερα και αυτό έχει οδηγήσει σε πολλά ρεκόρ γύρων.

Λάστιχα!

Για τον εντός έδρας αγώνα της Pirelli, στη Μόντσα, επελέγη η γόμα C2 ως το λευκό σκληρό ελαστικό, η C3 ως το κίτρινο, μέσο ελαστικό και η C4 ως το κόκκινο μαλακό ελαστικό: Πρόκειται για τον πιο δημοφιλή συνδυασμό φέτος. Αυτή η επιλογή είναι ο καλύτερος συμβιβασμός για την αντιμετώπιση των ποικίλων απαιτήσεων του «ναού της ταχύτητας». Με την πάροδο των χρόνων η πίστα έχει αποκτήσει μερικά πιο αργά και πιο τεχνικά κομμάτια πέρα από τις μεγάλες ευθείες και τις καμπές που δημιούργησαν τη φήμη της Μόντσα: Σ’ αυτή την πίστα έχουν γίνει περισσότεροι αγώνες, απ’ οπουδήποτε αλλού.

Ο χρόνος της περσινής pole του Ράικονεν ήταν ο ταχύτερος γύρος όλων των εποχών, στη Μόντσα, αλλά και στην ιστορία της F1, γενικότερα. Είχε μέση ωριαία ταχύτητα 263.587 km/h. To ρεκόρ γύρου αγώνα στη Μόντσα κρατάει ακόμη από το 2004, τότε ο Μπαρικέλο είχε σημειώσει χρόνο 1:21.046 με μ.ω.τ 257.320 km/h. Οι φετινές επιλογές γομών είναι παρόμοιες με τις περσινές όπου είχαν επιλεγεί μέση, μαλακή και πολύ μαλακή γόμα. Η μόνη ουσιαστική διαφορά είναι πως η φετινή γόμα C4 είναι μαλακότερη από την περσινή πολύ μαλακή γόμα. Επίσης η C2 είναι λίγο πιο μαλακή από την περσινή μέση γόμα. Προφανώς τα δεδομένα των προηγούμενων ετών παίζουν καθοριστικό ρόλο στην επιλογή ελαστικών για τους αγώνες.

Ο Άλεξ Άλμπον της Red Bull με τους μηχανικούς του στο χθεσινό περπάτημα της πίστας.

Οι ομάδες αγωνίζονται στην Μόντσα με την ελάχιστη κλίση στις αεροτομές ώστε να μεγιστοποιήσουν την τελική ταχύτητα στις ευθείες. Αυτό σημαίνει πως τα ελαστικά πρέπει να παρέχουν το μέγιστο δυνατό, σε μηχανική πρόσφυση ενώ η υποστροφή πολλές φορές αποτελεί σημαντικό πρόβλημα. Τούτο συμβαίνει καθώς οι ομάδες προσπαθούν να προστατέψουν τα πίσω ελαστικά για να βελτιστοποιήσουν την πρόσφυση. Ο καιρός είναι συνήθως στεγνός και ζεστός στη Μόντσα, πέρυσι όμως είχαμε βροχή Παρασκευή και Σάββατο, οπότε η συλλογή δεδομένων ήταν δύσκολη.

Εικόνα από το περσινό βάθρο. Λογικά ο Ράικονεν δε θα είναι ξανά εκεί; Ο Χάμιλτον;

Πέρυσι ο Χάμιλτον κέρδισε τον αγώνα εκκινώντας από την 3η θέση ακολουθώντας στρατηγική μιας αλλαγής, όπως οι περισσότεροι οδηγοί. Μπήκε στα πιτ πιο αργά από τον πρώτο στην εκκίνηση, Ράικονεν και μετά αξιοποίησε το πλεονέκτημα των πιο φρέσκων ελαστικών για να περάσει μπροστά, λίγο πριν το φινάλε του αγώνα. Υπάρχουν μερικά ψηλά κερμπ τα οποία οι οδηγοί χτυπούν πολύ σκληρά: Ειδικά στα σικέιν Rettifilo και Roggia. Γι’ αυτό η αντοχή της δομής των ελαστικών αποτελεί καθοριστικό παράγοντα.

Οι επιλογές ελαστικών των οδηγών για το Ιταλικό GP

Μιλώντας για τον εντός έδρας αγώνας της Pirelli, ο διευθυντής αγώνων αυτοκινήτου Μάριο Ίσολα τόνισε: “Η Μόντσα παραμένει μια μεγάλη πρόκληση για τους οδηγούς, τα μονοθέσια και τα ελαστικά: μοιάζει λίγο με το Σπα που διεξήχθη το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Σε αντίθεση με πέρυσι δεν έχουμε την ίδια επιλογή ελαστικών στους δυο αγώνες. Στο Σπα χρησιμοποιήσαμε σκληρότερα ελαστικά σε σχέση με το 2018 ενώ για τη Μόντσα η πιο μαλακή επιλογή είναι λίγο μαλακότερη απ’ ότι πέρυσι. Το 2018 επετεύχθη ο ταχύτερος γύρος όλων των εποχών στην ιστορία της Formula 1 στις κατατακτήριες δοκιμές της Μόντσα. Τα μονοθέσια είναι ακόμη ταχύτερα φέτος, οπότε δεν αποκλείεται να δούμε να γράφετε και φέτος ιστορία. Μολονότι η παράδοση στη Μόντσα θέλει τα προσπεράσματα να είναι δύσκολα, πέρυσι στον αγώνα είδαμε πως η στρατηγική μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο. Τα τελευταία δυο χρόνια έχει βρέξει κάποια στιγμή μέσα στο τριήμερο στη Μόντσα, οπότε ο καιρός προσθέτει άλλη μια παράμετρο σε μια αμφίρροπη μάχη με πολύ μικρές διαφορές”.σε μια πίστα που είναι γνωστή ως “ναός της ταχύτητας” και αντοχής ούτως ώστε να μεταφέρονται τα υψηλά ενεργειακά φορτία που προκαλούνται στις μεγάλες ταχύτητες. Στη Μόντσα κυριαρχούν τα διαμήκη φορτία που προκαλούνται από την επιτάχυνση και την επιβράδυνση και όχι τα εγκάρσια φορτία. Επίσης υπάρχουν μεγάλα κερμπ που δοκιμάζουν τη δομή των ελαστικών στα έντονα χτυπήματα».

To Μητροπολιτικό Πάρκο της Μόντσα βρίσκεται στα περίχωρα του Μιλάνο δίπλα στην έδρα της Pirelli και κοντά στην έδρα της Ferrari. Από το 1950 έως σήμερα φιλοξενεί ανελλιπώς GP με εξαίρεση μια χρονιά. Φέτος οι Ιταλοί γιορτάζουν και την επιστροφή της Alfa Romeo στη Μόντσα με Ιταλό οδηγό μάλιστα τον Αντόνιο Τζιοβινάτσι. Τα μονοθέσια της ομάδας έχουν και ειδικό βάψιμο για την περίσταση.

Εδώ αν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα σχετικά με την επιστροφή της Alfa Romeo στη Μόντσα.

O επετειακός χρωματισμός των Alfa Romeo για τη Μόντσα.

Ο ιδρυτής της Ferrari, ο αείμνηστος Έντσο Φεράρι ζητούσε νίκη πάση θυσία στη Μόντσα. Ο ίδιος ξεκίνησε από μηχανικός στην Alfa Romeo και είχε πάντα παράδοση να πιέζει τους μηχανικούς της ομάδας να παρουσιάσουν κάτι παραπάνω, κάτι διαφορετικό για να έχουν πλεονέκτημα οι οδηγοί της Scuderia. Το πνεύμα του διέπει ακόμη τη λειτουργία της Ferrari οι εποχές όμως έχουν αλλάξει.

Χαμός χτες στη μεικτή ζώνη όπου ο Λεκλέρκ μοίρασε αυτόγραφα και καπέλα στους τιφόζι.

Η θρυλική πίστα της Μόντσα αποτελεί την επιτομή του μηχανοκίνητου αθλητισμού για την Ιταλία. Όχι άδικα ονομάζεται ναός της ταχύτητας καθότι η μέση ωριαία ταχύτητα ενός γύρου με μονοθέσιο F1 ξεπερνά τα 250km/h. Τέτοιος ρυθμός απλά δεν υπάρχει σε άλλη πίστα του πρωταθλήματος. Η Μόντσα μαζί με το Σπα, το Μονακό και το Σίλβερστον αποτελούν την τετράδα παλιών ιστορικών διαδρομών της F1. Οι Ferrari έχουν κερδίσει 18 φορές εντός έδρας στη Μόντσα από το 1950 έως σήμερα: Η νίκη της Ferrari προκαλεί ντελίριο ενθουσιασμού στους τιφόζι που κατακλύζουν την μεγάλη ευθεία εκκίνησης τερματισμού και δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα στην απονομή. Η πίστα βρίσκεται μέσα στο Μητροπολιτικό Πάρκο της Μόντσα. Πρόκειται για μια μοναδική τοποθεσία με πλούσια αγωνιστική ιστορία. Περπατώντας το απίθανο αυτό πάρκο βλέπεις ποδηλάτες, ιππείς, δρομείς πολλά ζώα αλλά και οικογένειες να απολαμβάνουν τη βόλτα τους. Στήνοντας αυτί έχεις την αίσθηση ότι ακούς τα V12 των Ferrari, των Auto Union και των Alfa Romeo να βιάζουν την ησυχία που κυριαρχεί σήμερα στο παλιό οβάλ κομμάτι της πίστας.

Το παλιό οβάλ τμήμα της ιστορικής πίστας στο πάρκο της Μόντσα σε χθεσινή φωτογραφία του Φέτελ με τους μηχανικούς του.

Η Μόντσα έχει κάτι μαγικό, φάνηκε ότι εκεί «χτυπά» η καρδιά της Ferrari το 1988 λίγες μέρες μετά το θάνατο του Φεράρι, όταν ο Μπέργκερ με την Ferrari F87-88c έσπασε το σερί νικών της McLaren των Προστ – Σένα που εκείνη τη χρονιά κέρδισαν όλους τους υπόλοιπους αγώνες (15 στους 16).

Οι κατατακτήριες δοκιμές είναι προγραμματισμένες για τις 16:00 το απόγευμα του Σαββάτου, ενώ ο αγώνας για τις 16:10 την Κυριακή.

Οι Αλεζί και Μπέργκερ ιστορικό δίδυμο της ομάδας στα πέτρινα χρόνια πριν το 1996  στους εορτασμούς του Duomo.