του Ιωάννη Ρουκά
Διαβάζουμε στη σχετική αρθρογραφία των ημερών, ότι τις επόμενες μέρες θα ακούσουμε τα νέα για τη λύση που θα προτείνει η Κυβέρνηση για το βαθύ και επικίνδυνο πρόβλημα των κόκκινων δανείων.
Μέσα από τις διαρροές, με «τρόμο» διαβάζουμε ότι ίσως ο πολύ «έμπειρος» στα Χρηματοοικονομικά και Τραπεζικά Υπουργός Επικράτειας κ. Φλαμπουράρης, φλερτάρει με διάφορες λύσεις.
Κρατικοποιήσεις, αναδιαρθρώσεις μέσω ανακεφαλαιοποίησης, ή ακόμα και «μπάλα στην εξέδρα» δηλαδή, καθυστέρηση. Θα είναι απολύτως καταστροφικό, να περάσει ένας ακόμα χρόνος χωρίς ουσιαστική πρόοδο στον θέμα των κόκκινων δανείων.
Η επιχειρηματικότητα υποφέρει.
Οι επιχειρήσεις που είναι μεν ζορισμένες αλλά θέλουν βοήθεια στη ρύθμιση των οφειλών τους, αλλά και οι άλλες οι πιο υγιείς που ενώ είναι συνέπεια στην εξυπηρέτηση του δανεισμού τους, το κόστος χρήματος πιέζει ακόμα περισσότερο το διαθέσιμο EBITDA που από εκεί θα χρηματοδοτήσει νέες επενδύσεις.
Το πρόβλημα των κόκκινων δανείων, έχουμε γράψει αρκετές φορές, δεν είναι ΜΟΝΟ τα στεγαστικά (είναι βολικά τα στεγαστικά λόγω εκλογών), αλλά τα επιχειρηματικά κόκκινα δάνεια. Εδώ πάλι έχουμε σύγκρουση δυο Κοσμοθεωριών.
- Από τη μια, η καταστροφική, λαϊκίστικη λύση της οριζόντιας ρύθμισης, γενικώς κουρέματος των στεγαστικών κυρίως δανείων, ενώ έχουμε παραδείγματα πετυχημένα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
- Από την άλλη, η λύση που θα αποδεσμεύσει, πόρους, ενέργεια, χρήματα στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ οικονομία μέσω της ενεργητικής αναδιάρθρωσης των δανείων, του διαχωρισμού των δανειοληπτών σε έχοντες πραγματικά πρόβλημα και σε στρατηγικούς κακοπληρωτές.
Έχουμε γράψει πολλές φορές, ότι το Τραπεζικό Σύστημα της Χώρας, άργησε.
Άργησε γενικώς.
Παίζει καθυστέρηση εδώ και χρόνια με πρόσχημα την έλλειψη από επαρκές Νομικό Πλαίσιο, με τους φόβους Ποινικών Διώξεων στελεχών του, ίσως όμως και πονηρά σκεπτόμενο.
Το ζήτημα είναι πάντως, ότι δεν υπάρχει άλλος χρόνος. Ούτε για τις τράπεζες, το ξεκαθάρισε αυτό ο «σύντροφος» του κ. Φλαμπουράρη και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Δραγασάκης λέγοντας ότι μπορεί να πληρώσουμε πάλι εμείς το λογαριασμό, αλλά κυρίως ούτε για τις επιχειρήσεις, οι οποίες πρέπει να δουν μπροστά το μέλλον τους απαλλαγμένες από βαρίδια. Και δεν εννοούμε, απαραίτητα, κούρεμα των δανείων τους, αλλά σίγουρα αναδιάρθρωση τους με ρεαλιστικούς όρους προσαρμοσμένους σε όρους και αξίες του 2019 και όχι του 2009…
Όχι άλλη καθυστέρηση.
{Ο κ. Ιωάννης Ρουκάς είναι Οικονομολόγος Πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Οικονομικής Διοίκησης της ΕΕΔΕ Μακεδονίας.}
