Κατατέθηκε από τον καθ΄ύλην αρμόδιο Σύλλογο Δανειοληπτών Ελβετικού Φράγκου (ΣΥ.ΔΑΝ.Ε.Φ.) αίτημα συμμόρφωσης της διοίκησης βάσει της παραγράφου 21 του άρθρου 10 Ν. 2251/1994 (καταναλωτικός νόμος) όπως σήμερα ισχύει, ώστε να εισηγηθεί αρμοδίως ο Γενικός Γραμματέας Εμπορίου θετικά στον Υπουργό Ανάπτυξης την έκδοση σχετικής υπουργικής απόφασης που να ρυθμίζει το θέμα των δανείων με ρήτρα ελβετικού φράγκου.
Μείζον θέμα φαίνεται να προκύπτει μετά την εσφαλμένη ερμηνεία διάταξης του Νόμου περί καταναλωτή και καταναλωτικού δικαίου από τη Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Ανάπτυξης, συνέπεια της οποίας είναι έως και σήμερα η Ελλάδα να είναι η μόνη χώρα της Ευρώπης που δεν παρέχει στους καταναλωτές – λήπτες δανείου με ρήτρα ελβετικού φράγκου θεσμικό πλαίσιο προστασίας (νομοθετικό – δικαστικό).
Υπενθυμίζεται ότι στην εν λόγω απάντηση του Γενικού Γραμματέα Εμπορίου ερμηνεύεται πως οι λήπτες τραπεζικών προϊόντων δεν θεωρούνται «τελικοί αποδέκτες» υπηρεσίας, και συνεπώς δεν έχουν την ιδιότητα του καταναλωτή. Συγκεκριμένα, πρατηριούχος υγρών καυσίμων λήπτης δανείου δεν λογίζεται -κατά την εσφαλμένη ερμηνεία- ως καταναλωτής, αγνοώντας ακόμη και σχετική απόφαση που εκδόθηκε από τον Άρειο Πάγο υπ’ αριθμ. 13/2015 , με την οποία κρίθηκε ότι τόσο ο επιχειρηματίας που έλαβε δάνειο για την επιχείρησή του, όσο και η μητέρα του, που ήταν εγγυήτρια έχουν την ιδιότητα του καταναλωτή.
Το οξύτατο ζήτημα αφορά πλέον των 200.000 πολιτών, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους έχουν ήδη αποπληρώσει το δάνειό τους ( κεφάλαιο και τόκους) και καλούνται σήμερα να αποπληρώσουν άλλο ένα σχεδόν ισόποσο δάνειο.
