Η ελληνική ύπαιθρος μαραζώνει εδώ και δεκαετίες, ωστόσο πρωτοβουλίες, όπως η παρακάτω, μόνον ελπίδα και αισιοδοξία δίνει…

Αναφερόμαστε στο χωριό Παναγίτσα της Πέλλας, στα 750 μέτρα υψόμετρο.

Το κόσμημα του Καϊμακτσαλάν, η Εβόρα, βρίσκεται 2,5 χλμ. βορειότερα από το χωριό Παναγίτσα και μόλις 13 χλμ. μακριά από το πασίγνωστο χιονοδρομικό κέντρο Καϊμακτσαλάν. Τοποθετημένη νοσταλγικά σε ένα λόφο γεμάτο καστανιές δίπλα σε μια σειρά από τεχνητές λίμνες είναι σε απόλυτη εναρμόνιση με το φυσικό περιβάλλον.

Η ιδιαιτερότητα του χωριού, πέραν της ομορφιάς, είναι ότι οι κάτοικοι δεν είναι μόνο συγχωριανοί, φίλοι, αλλά και συνεταίροι, καθώς απασχολούνται οι περισσότεροι στην ίδια επιχείρηση.

Από τους 300 μόνιμους κατοίκους της Παναγίτσας Πέλλας, οι περισσότεροι είναι μέτοχοι μιας εταιρείας.

«Είμαστε μια πολυμετοχική εταιρεία λαϊκής βάσης, που την αποτελεί το εξήντα τοις εκατό των κατοίκων. Προσπαθούμε όλοι μαζί να δημιουργήσουμε τις συνθήκες εκείνες που να κρατούν τον κόσμο στην περιοχή μας, διότι αν δραστηριοποιούνται επαγγελματικά εδώ, ποιος ο λόγος να φύγουν από το χωριό;» δηλώνει μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, «Πρακτορείο 104,9 FM», η υπεύθυνη τουριστικής δράσης της επιχείρησης, Σταυρούλα Παρθενοπούλου.

Η επιχείρηση των συγχωριανών, με την επωνυμία «Εβόρα», δημιουργήθηκε το 1997 από την τότε κοινότητα, στην οποία ήταν πρόεδρος ο πατέρας της κ. Παρθενοπούλου. Μαζί με τους υπεύθυνους του αγροτικού συνεταιρισμού και τους κατοίκους πήραν την απόφαση να επενδύσουν στον τόπο τους. Η πολυμετοχική επιχείρηση ξεκίνησε αρχικά με τρεις τεχνητές λίμνες για την υδροδότηση των καλλιεργειών, ενώ σήμερα κινείται σε τρεις πυλώνες. Ύδρευση μαζί με παραγωγή ενέργειας, μεταποίηση με πολλά τοπικά προϊόντα αλλά και τουρισμό, καθώς έχουν να καμαρώνουν για την «Εβόρα» τους.

Αρκετά ψηλότερα από το χωριό, στα 1.030 μέτρα, στις εγκαταταστάσεις της «Εβόρας», που στα ποντιακά σημαίνει «ίσκιος», λειτουργούν εστιατόρια, καφέ και οι επισκέπτες μπορούν να κάνουν δραστηριότητες όπως ψάρεμα στις λίμνες.

«Έχει αναλάβει ο καθένας τον τομέα στον οποίο τα καταφέρνει καλύτερα και αξιοποιούμε τα δυνατά μας σημεία. Ο πατέρας μου που το εμπνεύστηκε και το ξεκίνησε όλο αυτό, νιώθει σήμερα περήφανος που και οι τρεις κόρες του, που παρέμειναν στο χωριό. Εγώ ασχολούμαι με το τουριστικό κομμάτι, η μικρή μου αδερφή με τα προϊόντα που παράγουμε, καθώς έχει μεταπτυχιακό στην τεχνολογία τροφίμων και η μεγάλη αδερφή μου με τα οικονομικά, καθώς είναι και η πρόεδρος του χωριού» εξηγεί.

Η επιχείρηση μάλιστα επεκτάθηκε και τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει μπει στο χώρο της μεταποίησης, με τα προϊόντα της Παναγίτσας να φτάνουν σε πολλές χώρες της Ευρώπης.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ